Ένα έργο που εκτυλίσσεται 365 ημέρες το χρόνο στην «αυλή των καταραμένων»….
Της Βούλας Μαλλά*
.JPG) |
Σ΄ευχαριστώ που μ' αγαπάς, τιτλοφορείται
το δεύτερο βιβλίο της Δήμητρας Νούση
(Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ). Κάθε φράση μια μαχαιριά,
κάθε παράγραφος ένας πόνος, κάθε σελίδα ένας
γολγοθάς. Και το βιβλίο ολόκληρο, μάχες και αγώνες
για επιβίωση στη σύγχρονη Ελλάδα. |
Όταν η ανθρώπινη δυστυχία καθίσταται πρωταγωνίστρια της καθημερινής ζωής, της κοινωνίας των εξαθλιωμένων…
Όταν η ωμή αλήθεια της ανέχειας «συντρίβεται» στον κόσμο των συναισθημάτων και σε αμείλικτα διλήμματα…
Όταν η αξιοπρέπεια των πολλών καταρρακώνεται υποκύπτοντας στις άνωθεν κι έξωθεν προσταγές των πολιτικών διαχειριστών της τύχης ενός ολόκληρου λαού…
Όταν οι προϋποθέσεις νομιμότητας μιας δαπάνης «μάχονται» τις προϋποθέσεις επιβίωσης στον κόσμο της σύγχρονης στέρησης…
Λιτότητα, οικονομική κρίση, πολυσχιδής κατάρρευση…
Κάπου εκεί, στο κέντρο της Αθήνας εκτυλίσσεται καθημερινά το χρονικό πολλών και διαφορετικών ιστοριών απόγνωσης με κοινά γνωρίσματα: εξαθλίωση, ντροπή, απελπισία και πόνο. Ή και χαμόγελο;
Άστεγοι, άνεργοι, νεόπτωχοι, πρόσφυγες, όλοι ακούσιοι ενορχηστρωτές του προσωπικού τους αδιέξοδου. Ήρωες του ίδιου τους του βίου, κεντρικά πρόσωπα ενός έργου που εκτυλίσσεται 365 ημέρες το χρόνο στην «αυλή των καταραμένων»….
Η Δήμητρα Νούση, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Ή τουλάχιστον έμαθε μέσα από την ανάληψη της διεύθυνση ενός ιδρύματος γεμάτου πληγές, μέσα λοιπόν από την επαγγελματική της ευθύνη, τις λεπτομέρειες της πιο ατέρμονης, δυσβάστακτης διαδικασίας: να αποκρυπτογραφεί ανείπωτες καταστάσεις, να απομονώνει και να συνθέτει συγκεχυμένες εκφράσεις και συναισθήματα εισχωρώντας στην ψυχή και στις σκέψεις των σύγχρονων «αθλίων», των καταδικασμένων θυμάτων της ύφεσης, των κατ ανάγκην «περιχαρακωμένων» που ακροβατούν ανάμεσα στα όρια του ατομικού τους μικρόκοσμου και της …συλλογικής τους ανάγκης για επιβίωση.
Το βιβλίο «Σ’ ευχαριστώ που μ’ αγαπάς» από τις εκδόσεις «Παττάκη» είναι, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η συγγραφέας Δήμητρα Νούση, «μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κατάθεση ψυχής από μια συνηθισμένη γυναίκα που βρέθηκε αντιμέτωπη με την κατάρρευση» και προσθέτει: «Δεν είναι πια μόνο οι άστεγοι και οι ναρκομανείς που έρχονται στην αυλή για το συσσίτιό τους, αλλά και οι «νεόπτωχοι»: άνθρωποι της μεσαίας τάξης που έχουν χάσει τα πάντα, όχι όμως την αξιοπρέπειά τους (….) Μέσα στο ίδρυμα οι ελλείψεις και οι στερήσεις μεγαλώνουν, οι εργαζόμενοι παλεύουν με τον χρόνο, τον καιρό και τις αντοχές τους (…)Αν η Αθήνα είναι η καρδιά της Ελλάδας, τότε είναι μια καρδιά που ασθενεί βαρύτατα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια καρδιά που τολμάει να αγαπάει ενώ όλα γύρω της καταρρέουν. Κάποιες φορές η αγάπη αρκεί. Για τις άλλες, οφείλουμε να υψώνουμε το ανάστημά μας και να φωνάζουμε για χάρη αυτών που δεν έχουν πια φωνή»…
«Ταξίδι εικόνων»
Πρόκειται για ένα βιβλίο που διακρίνει κανείς εύκολα τη δυνατή πένα της συγγραφέως, έναν ανεπιτήδευτο τρόπο γραφής μέσα από τον οποίο ξεγλιστρούν αβίαστα φυσικές «εικόνες» γεμάτες ρεαλισμό. Αξιοσημείωτη είναι η σύνδεση της επικαιρότητας μέσα από σύντομες φράσεις που δίνουν τον τόνο της κοινωνικής πραγματικότητας και της ειδησεογραφίας παράλληλα με ρεαλιστικές «φωτογραφικές» απεικονίσεις της καθημερινής ζωής και της εργασιακής εμπειρίας της συγγραφέως. Ευδιάκριτες στο έργο που χαρακτηρίζεται από πυκνό λόγο χωρίς πλατειασμούς είναι οι κριτικές θεωρήσεις της τρέχουσας οικονομικο-πολιτικής κατάστασης μέσα από παραλληλισμό σκηνών της ίδιας της ζωής.
Το βιβλίο ξεπερνά τα όρια ενός σύγχρονου χρονογραφήματος και διέπεται από ενότητες με διαδοχική συνέχεια και φυσική ροή που δεν κουράζουν τον αναγνώστη παρά του δημιουργούν την αγωνία της εξέλιξης. Μέσα από σύντομες φράσεις εναλλάσσονται γλαφυρές, γκρίζες και φωτεινές εικόνες που προκαλούν στον αναγνώστη έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις. Αναμφισβήτητα το βιβλίο «Σ’ ευχαριστώ που μ’ αγαπάς» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Παττάκη» αποτελεί την ιδανική πρόταση για σκεπτόμενους και κοινωνικά ευαισθητοποιημένους αναγνώστες με κριτική αντίληψη…
Η Δήμητρα Νούση γεννήθηκε στη Βέροια και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και για έξι μήνες στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ της Ολλανδίας. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών επί δύο χρόνια με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, ως αριστούχος και πρωτεύσασα, στον Τομέα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου. Μιλάει αγγλικά και ιταλικά. Από τα φοιτητικά της χρόνια συνεργάστηκε με το περιοδικό «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ» που εξέδιδε τότε ο σύλλογος εργαζομένων της Τράπεζας Μακεδονίας-Θράκης, γράφοντας και δημοσιεύοντας σε μόνιμη στήλη χρονογραφήματα και βιβλιοπαρουσιάσεις. Συνέχισε τις σπουδές της στο OXFORD CENTRE OF HINDU STUDIES, όπου παρακολούθησε διαδικτυακά μαθήματα ινδουιστικού πολιτισμού και φιλοσοφίας, διευρύνοντας έτσι τις γνώσειςκαι τα ενδιαφέροντά της για άλλους πολιτισμούς και για την καλύτερη δυνατή προσέγγιση της πολυπολιτισμικής πραγματικότητας. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στο διαδικτυακό περιοδικό «ΙΝΔΙΚΑ on line», που υποστηρίζεται από την Ελληνοϊνδική Εταιρεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης. Τον Δεκέμβριο του 2010 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Στο μύθο της Αριάδνης» από τις εκδόσεις Νόβολι. Τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια εργάζεται στον Δήμο Αθηναίων. Από τον Αύγουστο του 2011 ασκεί καθήκοντα διευθύντριας στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων. Είναι παντρεμένη και έχει μια κόρη δώδεκα χρονών.
.JPG)
γράφει στην προσωπική του σελίδα panosharitos.com, το παρασκήνιο της διακοπής του δορυφορικού σήματος της ΕΡΤ:
