Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Στο παρασκήνιο μιας συνέντευξης που έγινε για να γίνει

Τη μέρα που οι φωτογράφοι φωτογράφιζαν τους φωτογράφους....
Οι «πολιτικοί Μάικλ Τζάκσον» -
βασιλείς της ΠΟΠ
(Περιορισμένης Όρασης Πολιτικοί)… απεβίωσαν. Πριν λίγες μέρες υπεγράφη η δεύτερη δανειακή σύμβαση, ύψους 55 εκατ. ευρώ, ανάμεσα στο διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ, Νίκο Αναστασόπουλο, και τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Πλούταρχο Σακελλάρη, για την ολοκλήρωση του έργου του προβλήτα Ι του Σ.ΕΜΠΟ. Στην τελετή παρέστη και ο Α.Παπαληγούρας ο οποίος, παίζοντας ένα ακόμη άστοχο επικοινωνιακό παιχνίδι, πίεσε αφόρητα ώστε η υπογραφή να πραγματοποιηθεί στο Υπουργείο, υπό τη «διακριτική» παρουσία του. Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία ελάχιστης, πρόσκαιρης, δημοσιότητας-μία μόνον συμπολιτευόμενη εφημερίδα με συνεχώς μειούμενη κυκλοφορία «έπαιξε» φωτογραφία του- διαβάζοντας, δήθεν αυτοπροστατευόμενος, ένα ακόμη «διάγγελμα», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι η χρηματοδότηση υλοποιείται στο πλαίσιο του Χρηματοδοτικού Πρωτοκόλλου ύψους 3 δισ. ευρώ, που υπογράφηκε μεταξύ ΥΕΝΑΝΠ και Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων τον Ιούλιο του 2005, με σκοπό «την υλοποίηση αναπτυξιακών έργων σε 12 μεγάλα λιμάνια της χώρας» και ότι «σύντομα δρομολογούνται μελέτες αναπτυξιακών έργων που εκπονούνται και για άλλα μεγάλα λιμάνια της χώρας». Μ’ άλλα λόγια, ο κ. Υπουργός αναγνώρισε ότι επί Υπουργίας του δεν έγινε τίποτε για το κρίσιμο θέμα της χρηματοδότησης της ανάπτυξης των λιμανιών! Γιατί, όπως δημοσίως παραδέχτηκε η σύμβαση υπεγράφη επί Κεφαλογιάννη αλλά, και κυρίως γιατί αναπτυξιακές μελέτες, δρομολογούνται σύντομα. Οσονούπω. Μελέτες που ποιος ξέρει πότε θα ολοκληρωθούν. Μελέτες που σε κάθε περίπτωση θα εγκριθούν, μεταξύ άλλων, από έναν πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας τρίτης Εθνικής, ένα μέλος «στρατιωτικού ΚΑΠΗ»- απόστρατο υποπτέραρχο μη μάχιμης υπηρεσίας- και δύο ακόμη πολιτικούς κολλητούς του Κορίνθιου, ο οποίος, αψηφώντας ακόμη και συναδέλφους του, και σε κάθε περίπτωση τη στοιχειώδη πολιτική ηθική, προσπαθεί να μας πείσει ότι η λιμενική ανάπτυξη περνά αναγκαστικά μέσα από μαυρογιαλούρηκες «λογικές» που προσβάλουν τόσο τον αείμνηστο Κωνσταντάρα όσο ακόμα και τους πολιτικούς πατέρες του ΥΕΝΑΝΠ. Την απόλυτη απουσία έργου επί υπουργίας Παπαληγούρα αποδεικνύει και το γεγονός ότι, σύμφωνα με απολύτως εξακριβωμένες πληροφορίες, οι Κινέζοι, οι οποίοι ανέλαβαν, μετά από διακρατική συμφωνία κορυφής που αποτέλεσε και κορωνίδα της κυβερνητικής πολιτικής, τον έλεγχο του μεγαλύτερου κομματιού της εμπορικής δραστηριότητας του λιμανιού, είναι εξαγριωμένοι από την νοοτροπία και την «λογική» του Κορίνθιου. Ο οποίος, για κάποιους ανεξήγητους λόγους, έχει στυλώσει τα πόδια και προβάλλει απίστευτες δικαιολογίες απλά και μόνο για να δικαιολογήσει την «παρουσία» του, με αποτέλεσμα συμφωνηθέντα χρονοδιαγράμματα, η ίδια η γενικότερη επένδυση να κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα! Το ίδιο πρόσωπο που, δημοσίως, υποκριτικά, επικαλείται την οικονομική κρίση και την ανάγκη τα πράγματα να προχωρήσουν με ταχύτερους ρυθμούς, όπως άλλωστε αναγνώρισε για πολλοστή φορά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, μας ανακοινώνει τώρα, δέκα μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ότι σύντομα θα αρχίσουν μελέτες! Από ποιον κύριε; Γιατί τόσον καιρό δεν τις έχετε κάνει; Περιμένετε η διαφορά από το 4,4 να γίνει 4χ4; Τι φοβάστε; Γιατί μάλλον αυτή είναι η αιτία. Αλλιώς, πώς κανείς να εξηγήσει διαφορετικά ότι ακόμη και με ξένα χρήματα, με εξασφαλισμένα χρήματα, χωρίς δηλαδή να την πληρώσει και πάλι ο Έλληνας φορολογούμενος, ακόμη συζητάμε για το πώς θα μελετήσουμε! «Αμελέτητα». Μην έχοντας κάνει τίποτε για την εξασφάλιση κοινοτικών κονδυλίων τα οποία χάνονται! Συνεχώς. Μπορεί να μας πει ο κύριος υπουργός τι έγινε επί υπουργίας του για το τέταρτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Έστω σε επίπεδο μελετών. Ποιο είναι το σχέδιο του για την εξασφάλιση πόρων, ποιο είναι το ποσό στόχος και προς ποια κατεύθυνση θα διοχετευτεί; Και δεν μιλάμε για τις προηγηθείσες εξαγγελίες. Οι οποίες, οι περισσότερες, παραμένουν εξαγγελίες. Μιλάμε για το 4ο Κ. Π. Σ. Για τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις που αφορούν στην Εμπορική Ναυτιλία, το Αιγαίο και τη Νησιωτική Πολιτική! Για πιστοποιήσεις, ψηφιοποιήσεις, ηλεκτρονικές διακυβερνήσεις, Ελλάδα του 21 αιώνα! Στην πράξη, όχι στα λόγια. Για διαδικασίες που δεν επηρεάζονται από την οικονομική κρίση. Διαδικασίες που αντιθέτως θα βοηθούσαν αν όχι στο ξεπέρασμά της τουλάχιστον στην άμβλυνση των επιπτώσεων της και σίγουρα στη δημιουργία υποδομών και υπεραξιών για την επόμενη μέρα. Αλλά πώς να το καταλάβουν αυτό άνθρωποι οι οποίοι, ενώ λεκτικά καταδίκαζαν το Χθες, μέχρι χθες, σήμερα το εκπροσωπούν, χωρίς αύριο. Με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τον Αναστάση Παπαληγούρα ο οποίος πολιτεύεται, μήνες, αν όχι χρόνια τώρα, με συγκεκριμένο τρόπο, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες της νέας εποχής . Μιλάμε για την προσωπική συμμετοχή του στις διεργασίες που είναι σε εξέλιξη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μιλάμε για τη συμμετοχή του σε διεθνή φόρα καθώς ο συγκεκριμένος υπουργός, χωρίς να έχει κάποιο προσωπικό πρόβλημα, αρνείται πεισματικά να εκπροσωπήσει τη χώρα διεθνώς. Εκτός από ένα ημερήσιο ταξίδι στο Λονδίνο, απουσία όχι μόνο των δημοσιογράφων, αλλά και άμεσων στρατιωτικών και πολιτικών συνεργατών του, ουδέποτε θέλησε να υποκριθεί έστω για τις ανάγκες του ρόλου του: του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας της μεγαλύτερης ναυτικής δύναμης του πλανήτη, του πολιτικού προϊσταμένου για το Αιγαίο και τα νησιά της χώρας. Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό αλλά είναι απολύτως διασταυρώσιμο. Αντί της εκπροσώπησης της χώρας προτίμησε, επί δεκάμηνο, αυτή της «παρουσίας» του σε άλλου τύπου εκδηλώσεις. Αντί της συνεχούς εκπροσώπησης του Υπουργείου στα νησιά, πλην ελάχιστων μετρημένων στα μισά δάχτυλα του ενός χεριού περιπτώσεων, προτιμά τη διαδρομή Υπουργείο- σπίτι, σπίτι-Υπουργείο. Χωρίς ουδέποτε να «βάλει» με δική του πρωτοβουλία έστω σε κυβερνητικό επίπεδο, μείζονα θέματα α μη τι άλλο συναρμοδιότητάς του, όπως αυτό της μετανάστευσης. Απουσίας πολλές φορές και από την εκλογική του περιφέρεια, την οποία, σύμφωνα με τους νοήμονες Κορίνθιους, εκτός της προεκλογικής περιόδου, δεν τίμησε ιδιαίτερα. Εκτός κι αν θεωρείται εκπροσώπηση η τοποθέτηση κολλητών και παρατρεχάμενων –για δείτε και τα Δ.Σ των υπόλοιπων εποπτευόμενων από το Υπουργείο οργανισμών ακόμη και σε επίπεδο αναπληρωματικών μελών- και οι εξαγγελίες έργων που θα πραγματοποιηθούν. Εκτός κι αν θεωρείται εκπροσώπηση η καθημερινή μετάβαση στην Κόρινθο, μέσω υπερπολυτελών αυτοκινήτων, τα καύσιμα των οποίων πληρώνει αφειδώς ο Έλληνας φορολογούμενος, άμεσων συνεργατών του, οι οποίοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους «προσταγές» για σεμνή και ταπεινή συμπεριφορά. (Είπαμε η διαφορά μετατρέπεται σε 4χ4).(Αλήθεια, τι γινόμενο προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό των χιλιομέτρων της διαδρομής Αθήνα- Κόρινθος, δις ημερησίως, επί τον αριθμό των ημερών του έτους, επί την χιλιομετρική κατανάλωση ενός πολυτελούς τετρακίνητου ας πούμε μάρκας Mercedes, πολλών χιλιάδων κυβικών, συν τα αντίστοιχα γινόμενα των λοιπών παρατρεχάμενων στρατιωτικών τε και πολιτικών; Συν τις εικονικές υπερωρίες, συν τις αργομισαθίες; Και πόσα διαμερίσματα αγοράζει κανείς για την κόρη του ας πούμε…στο Χαλάνδρι; Αλλά ξέχασα. Αυτό προβλέπεται. Άρα είναι νόμιμο. Πόσο μάλλον ηθικό). Μιλάμε για τη σκόπιμη πολιτική «ανικανότητα» να διαχειριστεί κρίσιμους φακέλους όπως ο Ναυτίλος ή το σύστημα Ασφαλείας των λιμένων ως προέκταση αυτού των Ολυμπιακών Αγώνων ή σε σχέση με φαινόμενα μετανάστευσης. Επιπλέον, ο κ. Παπαληγούρας, ο οποίος περιχαρής ανακοίνωσε, με «ξένα κόλλυβα», την εξασφάλιση πόρων για τον Πειραιά, θα πρέπει να πει στον ελληνικό λαό και κυρίως στους νησιώτες, πόσο κοστίζει το ελάχιστο και γιατί δεν πραγματοποιείται. Δέκα μήνες μετά; Γιατί το ελάχιστο ζητούν απεγνωσμένα κάτοικοι και φορείς του Αιγαίου. Όχι μόνον σε επίπεδο ακτοπλοϊκών συνδέσεων. Και εκείνος υποκριτικά και τελικά περιπαικτικά προτιμά, χωρίς πολιτική αιδώ, να δηλώνει οπαδός της «μείζονος προσπάθειας». Αλήθεια, τι είδους μείζονα προσπάθεια απαιτείται για τα ελάχιστα εξαρτήματα, αξίας μερικών εκατοντάδων ευρώ, που θα εξασφαλίζουν την πρόσδεση σκαφών, ας πούμε στο λιμάνι της Λήμνου. Ή της Καρπάθου. Ή… Απολύτως τίποτε είναι η απάντηση. Και για να δοθεί δεν χρειάζονται μελέτες. Χρειάζεται πολιτική βούληση. Από ανθρώπους που την έχουν. Από πολιτικούς που προτιμούν την έκθεση από την εκπροσώπηση μέσω τρίτων. Με μόνο στόχο την αυτοπροστασία. Την κάλυψη της πολιτικής ανεπάρκειας. Στη λογική της ελάσσονος προσπάθειας με βερμπαλιστικές επιστρώσεις περί του αντιθέτου. Με πρυτανεύουσα αρχή την επιδερμικότατα. Ως άλλος «πολιτικός Μαικλ Τζάκσον». Το ευτύχημα για τη Χώρα είναι πως για την επικείμενη πολιτική και ηθική θανή ανάλογων συμπεριφορών, δεν θα θρηνήσουν παρά μόνον αυτοί, οι ελάχιστοι, που εξακολουθούν, όπως και οι πολιτικοί τους ταγοί, να προτιμούν να εκπροσωπούνται από το Μπαστούνι.