ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΟΥΣΤΑΝΟΣ, ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ Λ.Σ. - ΕΛ.ΑΚΤ.: ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

«Η θάλασσα φέρνει ελπίδες, όπως ο ύπνος όνειρα», έγραφε ο Χριστόφορες Κολόμβος. Κι έτσι στάθηκε πάντα η θάλασσα για τους Έλληνες, - μοίρα κι όνειρο κι ελπίδα, κι επαλήθευση του λόγου του Μπωντλαίρ: «Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα αγαπάς τη θάλασσα» (Homme libre, toujours tu cheris la mer)…

Ζήτησα από τον Υπαρχηγό του Λιμενικού Σώματος-ΕΛ.ΑΚ. Αντιναύαρχο Θεόδωρο Φουστάνο, να μας δώσει την άποψή του για την σχέση του Λιμενικού με τους ανθρώπους της ναυτιλίας και τη θάλασσα… Για τη σχέση της θάλασσας με τους ανθρώπους της ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα.

Η απάντησή του:

"Τούτη η λόγχη γης που σπαθίζει την Ανατολική Μεσόγειο, τούτη η αλυσίδα από βουνά, γύρω σε φτενούς κάμπους, σπρώχνει αναπότρεπτα τους Έλληνες στη θάλασσα. Λιγοστοί λαοί έχουν θηλάσει, βιώσει, αγαπήσει, παλέψει με τη θάλασσα, απ’ τη θάλασσα για τη θάλασσα, όσο οι Έλληνες.

Μιας χώρας αφρογεννημένης, και αφροτυλιγμένης όπως η Ελλάδα, η ιστορία και η καθημερινότητα της, οι πόθοι και τα πάθη της, το βιός της και η ποίησή της, η πράξη και το όραμα της, είναι πάνω απ’ όλα, η θάλασσα.

Τη νιώθουμε τροφό μας αλλά κι ερωμένη μας, γόησσα αλλά και Σειρήνα, στοργική πρόσκληση αλλά και μυστηριακή πρόκληση – τόσο οικεία και «δική» όσο και άπιαστη και άπιστη.