Μέτρια θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος τη συναυλία που έδωσε στο Καλλιμάρμαρο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Πολύ κακή σκηνοθεσία, αργοί ρυθμοί, σκηνικά που εμπόδιζαν χιλιάδες θεατές να έχουν οπτική επαφή με τη γιγαντοοθόνη, και τραγούδια άγνωστα στο κοινό στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Επίσης η διαδικασία ήταν εξαιρετικά κουραστική εξ’ αιτίας της καθυστέρησης στην έναρξη της εκδήλωσης ενώ ιδιαίτερα ενοχλητικοί ήσαν οι εκτυφλωτικοί προβολείς οι οποίοι σχολιάστηκαν ως «γραφείο Α2» ή «γραφείο Χριστοφιλογιαννάκου»… αφού δημιουργούσαν κλίμα ανακριτικό και μάλιστα εν μέσω καύσωνα.
Φυσικά οι δημοσιογράφοι οι οποίοι είχαν δωρεάν είσοδο στο Καλλιμάρμαρο, υποχρεωτικά έγραψαν τα καλλίτερα με βάση ενδεχομένως και τα δελτία τύπου που συνόδεψαν την εκδήλωση πριν και μετά τη πραγματοποίησή της. Ωστόσο, ένα ρεπορτάζ στις κερκίδες θα αποδείκνυε ότι ο κόσμος μέσα στη θλίψη και την απογοήτευσή των ημερών περίμενε κάτι διαφορετικό.
