Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

Η επιμονή της Κυβέρνησης Χριστόφια για ενότητα –κάποιοι την θεωρούν και εμμονή- έχει πετύχει τον στόχο της. Όλοι πια, δεξιοί, αριστεροί, λαϊκά στρώματα, δημοκρατικές, πατριωτικές και άλλες δυνάμεις, είναι ενωμένες σαν μια γροθιά. Ενωμένες εναντίον της διακυβέρνησης του! Η άρνηση του προέδρου να ακούσει την καθολική πια ανάγκη που εκφράζεται για αλλαγή πολιτικής εδώ και τώρα, στο Κυπριακό, την οικονομία και την εσωτερική διακυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα πρωτοφανές ρεύμα εναντίον του (προς Θεού κύριε Άντρο Κυπριανού, όταν λέμε εναντίον του δεν εννοούμε ότι απειλείται η ζωή του, μην αρχίσετε πάλι να στέλνετε την αστυνομία χαράματα σε σπίτια «αντιφρονούντων»…) Το ΑΚΕΛ έχει περιχαρακωθεί γύρω από τον πρόεδρο κι έχουν μείνει μονάχοι. Έξω από τα «τείχη» βρίσκονται πλέον οργισμένοι –και ενωμένοι για πρώτη φορά- άνθρωποι από όλα τα κόμματα, όλα τα στρώματα και όλες οι πολιτικές πεποιθήσεις. Όλες οι προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια έχουν γυρίσει μπούμερανγκ. Οι απεγνωσμένες εκκλήσεις για ενότητα, έχουν συσπειρώσει ένα ισχυρό μέτωπο εναντίον της Κυβέρνησης. Κι αν έχει πετύχει ένα πράγματα η πολιτική Χριστόφια είναι να συνοψίσει όλα όσα ο λαός απεύχεται για το μέλλον και να τα προτάξει στις διεκδικήσεις του. Οι συγκυρίες που ζούμε θυμίζουν περίοδο δημοψηφίσματος 2004, με την Κυβέρνηση αυτή τη φορά σε κόντρα με το κοινό αίσθημα. Η υπόσχεση που έδωσε τότε το ΑΚΕΛ ότι θα τσιμεντώσει το ναι, φαντάζει σήμερα σαν μια απειλή που πάει να επιβληθεί στο λαό με ξεγελάσματα και καλοπιάσματα. Ενίοτε και με ξεσπάσματα και απώλεια της ψυχραιμίας… ΠΗΓΗ: Internet / ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΕΡΖΙΑΝ