Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

«ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Στους ήλιους του έρωτα»

Το τριτο βιβλιο της Μαίρης
Κόντζογλου με καταιγιστική,
απολαυστική γραφή
Είπα κι εγώ να διαβάσω το καινούριο βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου. «ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Στους ήλιους του έρωτα», αυτός είναι ο τίτλος του.
«Ξαδέλφη» μου ναι, ναι.  Πού να σας τα λέω τώρα; Αυτή κι αν είναι ιστορία.

Ξεκίνησα λοιπόν το απόγευμα της Κυριακής. Ωχ τι έπαθα η διαβάστρω…

Έτσι όπως διαβάζω και αργά αργά, - σαν τον ελληνικό καφέ απολαμβάνω το διάβασμα – έφθασε 12.00 τα μεσάνυχτα χωρίς να το καταλάβω. Ακόμα μια σελίδα και το κλείνω έλεγα. Και διάβαζα τη σελίδα και περνούσα στην επόμενη κλέβοντας την υπόσχεση από τον άλλο μου εαυτό για μια ακόμα και το κλείνω, άντε και μια ακόμα και το κλείνω και φτάνει η ώρα δύο τα ξημερώματααα!

- Εξετάσεις θα δώσεις; Μου λέει ο «ξάδερφος» της "ξαδέλφης". Τον κοιτάω με αίσθημα αγανάκτηση που το κρύβω κάτω από το τάχαμου τάχαμου «έχεις δίκιο έρχομαι» και λέω: «Τώρα σ’ ένα λεπτό τελειώνω. Το κλείνω…»

Πού να το κλείσω όμως;  Είναι και οι Μεσημβρινοί ατελείωτοι. Κι αυτή η Μαίρη; Πως τα κατάφερε βρε παιδί μου να είναι καταιγιστική, σαρωτική, ασταμάτητη;
Σα χαλάζι από σφαίρες είναι οι λέξεις της. Οι προτάσεις της κυλάνε η μια πάνω στην άλλη και δημιουργούν συνεχώς απορίες και ερωτηματικά. Και τι θα γίνει τώρα; Και πως θα τα καταφέρει η Χάιδω, και τι γλυκό παιδάκι που είναι αυτό το ορφανό, και τι θα κάνει η στρίγκλα η μητριά, και πως θα εξηγηθεί η Βασιλική και που έπεσαν αυτά τα γκρίζα μάτια και πως θα φθάσει στην Αμερική από την Πίνδο και τι θα …. Και εκείνο το «Γιατί αγαπώ…. Γιατί αγαπώ εσάς…» σ’ εκείνη την απροσδόκητη ερωτική εξομολόγησε πως βγήκε απ΄ το στόμα της 18χρονης χωριατοπούλας;

Μη σας τα πολυλογώ, πήγε έξι η ώρα το πρωί. Οι γραμματοσειρές ξαφνικά σμίκρυναν, σαν τη μύτη της καρφίτσας, ούτε τσιμπιδάκια, ούτε οδοντογλυφίδες βαστούσαν πια τα μάτια μου. Για κοίτα τώρα που θα αναγκαστώ να βάλω τους Μεσημβρινούς στο πλάϊ και θα κοιμηθώ, σκέφτηκα δίπλα από ένα …ροχαλητό που ακόμα βουίζει στ΄ αυτιά μου.

Ξερή έπεσα. Μα πάλι, μέσα στο βιβλίο χάθηκα. Ανέβηκα στο χωριουδάκι της Πίνδου, βούλιαξα κι εγώ μέσα στο χιόνι, χάρηκα τη συντροφιά της Βασιλικής, κι ύστερα βρέθηκα ξαφνικά στη μαζί με τη Λαρώ και το Τουρκάκι που την αγάπησε στη Σμύρνη και …ώπα να και ο … «παστουρμάς» που έκανε το κορίτσι να αηδιάσει και να τρέχει… Και ο Μορφέας με πήρε μαζί με τον «παστουρμά» αλλά, ο ήλιος ανέτειλε και ξημέρωσε και το πιτσιρίκι έπρεπε να ετοιμαστεί για το σχολείο και ένα σωρό δουλειές με περίμεναν όπως κάθε «Μαίρη Παναγιωταρά»: Γραφείο, δρόμοι, αγορά, σπίτι… Μα με το «Καλημέρα», το μυαλό μου έφυγε εκεί που είχε σταματήσει το προηγούμενο βράδυ.

Κοίτα να δεις! Εδώ όλοι μιλάνε για την οικονομική κρίση, για τους τρομοκράτες που πιάστηκαν πριν τινάξουν τον κόσμο στον αέρα, για τις αυξήσεις στα μεταφορικά μέσα και στη ΔΕΗ και στα διόδια και για τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων και για την – ποιος διάτανος τη σκέφτηκε – περαίωση, που ζητά η εφορία ακόμα κι από τους πεθαμένους, κι εμένα το μυαλό μου έφυγε πάλι, πέταξε στη Σμύρνη και στη Δυτική Μακεδονία. Άντε τώρα να κάνεις δουλειά!

Μέσα σε λίγες ώρες, διάβασα 296 σελίδες από σύνολο 682!  Σε λίγες ακόμα ώρες το ολοκληρώνω. Και θα επανέλθω. Δεν σας το ...συστήνω! Έχει πολύ αγωνία και είναι τόσο καλογραμμένο που θα ξεχάσετε ότι υπάρχετε!

ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - Στους ήλιους του έρωτα
Συγγραφέας:  Μαίρη Κόντζογλου
Εκδοτικός Οίκος : ΛΙΒΑΝΗΣ
Σελίδες: 682

ΚΑΝΑΛΙ 1: Μποναμάς με 19 ρουσφέτια στο Δήμο

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 19 «δικά» της παιδιά βόλεψε η δημοτική ομάδα Φασούλα στον κατά τα άλλα χρεωκοπημένο Δήμο Πειραιά από το ήδη ξεπαραδιασμένο και αναξιόπιστο «Κανάλι 1». Από τα 19 ρουσφέτια που έγιναν παραμονή πρωτοχρονιάς, τα πέντε αφορούν σε δημοσιογράφους και μάλιστα σε πρόσωπα που βρέθηκαν απέναντι σε όλους - όσοι κινητοποιηθήκαμε στο παρελθόν διεκδικώντας δεδουλευμένα μηνών που δεν ήταν ικανή να δώσει η τότε διοίκηση της ΔΗΡΑΠ. Το χειρότερο όλων είναι ότι ο γιος της τότε προέδρου Σταυρούλας Καρύδη βρίσκεται στη λίστα των προσλήψεων!
Κάθε όριο νομιμότητας και αξιοκρατίας έχει ξεπεραστεί στην πόλη μας από τον μικρόκοσμο των διακομματικών τρωκτικών που έχουν αλώσει το Δήμο Πειραιά και τις δημοτικές επιχειρήσεις του. Το άντρο της σήψης και της διαφθοράς, ο χρεωκοπημένος Δήμος έρχεται για μια φορά ακόμα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Λίγους μήνες μετά τα κλαψουρίσματα του Παναγιώτη Φασούλα, ότι δήθεν αόρατα συμφέροντα τον στοχοποίησαν και πως ο Δήμος δεν μπορούσε να πληρώσει τους μισθούς υπαλλήλων, μια απόφαση έρχεται να δείξει πόσο άτολμος, πόσο λίγος και πόσο ταυτισμένος με την αντίληψη των ρουσφετιών και των εξυπηρετήσεων μπορεί να χαρακτηρισθεί ένας συμπαθής και καλοπροαίρετος χωρίς ηγετικές ικανότητες.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι προσλήψεις αποφασίστηκαν την τελευταία στιγμή και αποτέλεσαν το αποχαιρετιστήριο δώρο που έκανε ο αμφιλεγόμενος πρώην γενικός γραμματέας του Δήμου Γιώργος Οικονομόπουλος στην ομάδα που τον έβγαλε «λάδι» σε όσες περιπέτειες είχε με δημοσιογράφους.

Διαβάστε όλο το κείμενο: http://maxomenidimosiografia.blogspot.com/2011/01/1.html#comment-form
ΠΗΓΗ:  ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ από την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΧΘΗ

 Στα πόδια μας ο αρχαίος Πειραιάς

Κείμενο: Χ.Κ. Λαζαρόπουλος

Το αρχαίο νεκροταφείο, τα κτήρια, ο δρόμος,
τα απομεινάρια των κλιβάνων και τα πηγάδια.
Συνέχεια στις ανασκαφές μεγάλης έκτασης που πραγματοποιήθηκαν το 1951 από την ομάδα Πολίτη στην περιοχή της Παλιάς Κοκκινιάς έδωσε η αρχαιολόγος κ. Έφη Λυγκούρη με αφορμή την κατεδάφιση του παλαιού νοσοκομείου Σαπόρτα στη συμβολή των οδών Αγίων Αναργύρων και Κεχαγιά, καθώς και ανασκαφές σε οικόπεδο επί της οδού Πειραιώς.

Παρότι όλη αυτή η πρώτη περιοχή αποτελεί συνέχεια της Παλιάς Κοκκινιάς, κάποιοι κακώς πληροφορημένοι εξακολουθούν να κάνουν λόγο περί Καμινίων ή Ρέντη. Η αλήθεια είναι ότι η σημερινή συνοικία της Παλιάς Κοκκινιάς αρχίζει θεωρητικά από την οδό Μουτσοπούλου και θεωρητικά καλύπτει τα όρια μεταξύ των δήμων Πειραιά και Νικαίας – Ρέντη. Παλαιότερα, η γεωγραφική ζώνη που λεγόταν «Παλιά Κοκκινιά» εκτεινόταν από τις σημερινές

Με τουρκικά πλοία φεύγουν οι μετανάστες από την Ελλάδα

Από παράκτια περιοχή της Δυτικής Ελλάδας είχαν επιβιβαστεί στο ξύλινο αλιευτικό μήκους 30 μέτρων οι 263 οικονομικοί μετανάστες και προορισμός τους ήταν η Ιταλία.

Αυτό προκύπτει από τις μέχρι στιγμής πληροφορίες που αλίευσε η προανάκριση του Κεντρικού Λιμεναρχείου Κέρκυρας ενώ επισημαίνεται ότι άλλοι 120 λαθρομετανάστες είχαν επιβιβαστεί σε ναυλωμένο σκάφος από τη περιοχή της Φοινικούντας με προορισμό την Ιταλία πριν από περίπου ένα μήνα.

Υπενθυμίζεται ότι το σκάφος βυθίστηκε σε απόσταση 5 ναυτικών μιλίων ανοικτά της Ιταλίας και 30 ναυτικά μίλια δυτικά της Κέρκυρας.

Λεωφόρος Τάσσου Παπαδόπουλου στο Δάλι

Σε οδό του χωριού Δάλι ή Ιδάλιο, δόθηκε σήμερα το όνομα του αείμνηστου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου.  Η εκδήλωση αυτή, στάθηκε αφορμή προκειμένου να ακουστούν μερικές αλήθειες που αφορούσαν την ζωή του Τάσσου, η οποία από πολύ νωρίς περιελάμβανε αγώνες για την ελευθερία της Κύπρου.
Ομιλητές ήσαν ο δήμαρχος Ιδαλίου Λεόντιος  Καλλένου και ο Αντιπροέδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλου.

Ο Δήμαρχος Ιδαλίου

Στην ομίλία του ο δήμαρχος του χωριού Λενότιος Καλλένου είπε τα ακόλουθα:  "Ο Δήμος Ιδαλίου θέλοντας να τιμήσει τον τέως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο για την μεγάλη του προσφορά στο τόπο αποφάσισε ομόφωνα να δώσει το όνομα του σ’ αυτήν την ξεχωριστή Λεωφόρο η οποία σηματοδοτεί την είσοδο στη πόλη μας.
Αποφάσισε η πόλης του Ιδάλιου να τιμήσει τον άνθρωπο ο οποίος για έξι σχεδόν δεκαετίες προσέφερε τις υπηρεσίες του στους αγώνες για την ελευθερία και τη δικαίωση του λαού μας.

Νεαρός ακόμη δικηγόρος είχε ενεργό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου.

Ηθικό Διοίκηση – Ηγεσία & Στρατιωτική Επαγγελματική Ηθική

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ανάπτυξη των τεχνικών μέσων
απαιτεί την ύπαρξη κατάλληλου προσωπικού
Η σημερινή εποχή, όπως όλοι μας γνωρίζουμε, χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις υψηλές τεχνολογικές και επιστημονικές επιτεύξεις. Επίσης, η εξέλιξη των πολεμικών μέσων έφθασε σε μεγάλα ύψη. Η τεράστια όμως ανάπτυξη των πολεμικών τεχνικών μέσων απαιτεί την ύπαρξη κατάλληλου προσωπικού, με την απαραίτητη πνευματική και τεχνική υποδομή και εκπαίδευση για την αποτελεσματική αξιοποίησή τους.