Ξεκίνησε η προέλαση των χερσαίων δυνάμεων
του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας
Ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις εισέρχονται από τις 8.00 το βράδυ στη Λωρίδα της Γάζας, κάτι που επιβεβαιώνουν ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι στα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα SKY NEWS, CNN, BBC, AL JAJEERA, μία εβδομάδα μετά τις αεροπορικές επιθέσεις κατά των Παλαιστίνιων. Σύμφωνα με τα portal των παραπάνω δικτύων, η ισραηλινή στρατιωτική εκπρόσωπος δήλωσε ότι η πρόθεσή τους ήταν να «αναλάβουν τον έλεγχο» των περιοχών όπου βρίσκονται οι Παλαιστίνιοι μαχητές. Ένας δημοσιογράφος του BBC στη Γάζα επιβεβαιώνει την επιχείρηση, περιγράφοντας τη διέλευση στρατιωτικών οχημάτων στα βόρεια σύνορα. Ο πόλεμος ξεκίνησε!...
Στο μεταξύ οι Παλαιστίνιοι μετρούν περισσότερα από 400 θύματα και οι Ισραηλίτες τέσσερα.
Αρκετά από τα θύματα των Παλαιστινίων είναι παιδιά. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί σχεδόν με απάθεια και όλοι περιμένουν τον Γάλλο Πρόεδρο Σαρκοζί να σταματήσει την Ισραηλινή επίθεση. Αυτό μοιάζει με ανέκδοτο αφού η Αμερική ενισχύει τις ενέργειες των Ισραηλινών.
Ρεπορτάζ, Ειδήσεις, Άρθρα, Σκέψεις, Σχόλια, για σκεπτόμενους πολίτες Χειροτεχνήματα, πλεκτά με βελόνες και βελονάκι, κοσμήματα, δεντράκια με σύρμα και πέτρα
Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009
Ξεκίνησε η προέλαση των χερσαίων δυνάμεων
Χωρίς τα "μη" και τα "πρέπει" της συμβατικής δημοσιογραφίας, παρουσιάζουμε τα γεγονότα, σχολιάζουμε και βγάζουμε στα φόρα όλα τα ανθρώπινα συναισθήματά μας. Πάντα με σεβασμό στον Άνθρωπο.
ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ
Ζω τη ζωή μου. Περνάω αδιάφορα τις μέρες μου μέχρι να ‘ρθουν οι επόμενες. Η ζωή μου δύσκολη. Το μυαλό μου βαρύ. Λεφτά, σχέσεις. Σύννεφα τα κρύβουν και ο ουρανός μου σκοτεινός. Νιώθω αόρατα χέρια να μου κλέβουν τη χαρά. Δεν ξέρω ποιον να πρωτοκατηγορήσω; Την τύχη μου; Την κυβέρνηση; Τους γονείς μου; Πνίγομαι.Ξαφνικά μια σφαίρα σκίζει τον αέρα. Διαγράφει πύρινη τροχιά και καρφώνεται στο στήθος ενός παιδιού. Μα τι παράξενο! Τη νιώθω στο δικό μου στήθος. Γυρνάω γύρω μου και βλέπω και άλλους σαν και μένα να κοιτούν και αυτοί το στήθος τους. Αίμα κυλάει απ’ την πληγή. Μα δεν πονάω. Νιώθω οργισμένος. Σα να ναι αυτό το αίμα η οργή μου που ασφυκτιούσε μέσα μου. Αιμορραγώ και οργίζομαι. Θυμώνω και θολώνω. Θέλω να χτυπήσω αυτούς που με πυροβόλησαν. Αυτούς που με πυροβολούν κάθε μέρα. Μα δεν τους βλέπω γύρω μου. Δεν τους φτάνω. Είναι πολλοί και διαφορετικοί και δεν διακρίνω τα πρόσωπά τους. Θέλω να σπάσω τις αλυσίδες που με κρατούν υποταγμένο. Μα είναι αόρατες και ανθεκτικές. Θέλω να σπάσω. Έτσι σπάω ότι βρω μπροστά μου.
Χωρίς τα "μη" και τα "πρέπει" της συμβατικής δημοσιογραφίας, παρουσιάζουμε τα γεγονότα, σχολιάζουμε και βγάζουμε στα φόρα όλα τα ανθρώπινα συναισθήματά μας. Πάντα με σεβασμό στον Άνθρωπο.
ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ. ΓΙΑΤΙ;
Χωρίς τα "μη" και τα "πρέπει" της συμβατικής δημοσιογραφίας, παρουσιάζουμε τα γεγονότα, σχολιάζουμε και βγάζουμε στα φόρα όλα τα ανθρώπινα συναισθήματά μας. Πάντα με σεβασμό στον Άνθρωπο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)