Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Γιατί δεν πρέπει να καταδικάσουμε τον αγώνα των μεταφορέων

από το ιστολόγιο http://www.antinews.gr/

Του FactorX


Αν στις προηγούμενες κυβερνητικές επιθέσεις κατά της ελληνικής κοινωνίας υπήρχε ακόμη αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, σήμερα πια οι αμφιβολίες τελείωσαν οριστικά: η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτελεί συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής κοινωνίας. Συμβόλαιο θανάτου της μεσαίας τάξης, συμβόλαιο κυριαρχίας των πολυεθνικών, εξαθλίωσης και υπαλληλοποίησης των Ελλήνων, με τελικό σκοπό τη μετατροπή τους σε «ακίνδυνο» καταναλωτικό χυλό.

Ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωση των φορτηγατζήδων: Στην αρχή πιπίλισαν την καραμέλα της «απελευθέρωσης» ενός «κλειστού» επαγγέλματος. Κακό πράγμα τα κλειστά επαγγέλματα, έτσι μας έμαθαν όλα τα προηγούμενα χρόνια διάφορες άγνωστης αξιοπιστίας μελέτες. Στις αρχές Μαΐου συμφωνήθηκε μια φόρμουλα μεταξύ Ρέππα και φορτηγατζήδων. Στη συνέχεια μας είπαν ότι η τρόικα δεν ενέκρινε τη συμφωνία και ότι το επάγγελμα πρέπει να «ανοίξει» χωρίς άλλες διαδικασίες. Ενδιαμέσως, μας είπαν ότι το «άνοιγμα», το επιβάλλει δήθεν η Ε.Ε.

Τέλος, χθες το βράδυ, 28 Ιουλίου 2010, ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ξεκάθαρα στην τηλεόραση ότι το «άνοιγμα» των επαγγελμάτων δεν το επιβάλλει η τρόικα, αλλά είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης!

Αυτό, πέραν του ότι αποτελεί πλήρη δικαίωση όσων από την πρώτη στιγμή επέμεναν ότι τα μέτρα δεν τα επέβαλε η τρόικα, αλλά αποφασίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση μας δουλεύει. Και δεν δουλεύει τόσο εμάς, όσο αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν έστω και μία λέξη από την κυβερνητική προπαγάνδα που αναπαράγουν σαν τρελά τα κανάλια. Προφανώς είδαν στις δημοσκοπήσεις ότι «τραβάει» η σκληρή στάση έναντι των φορτηγατζήδων και αποφάσισαν, κοντόφθαλμα σκεπτόμενοι όπως πάντα, να πετάξουν τη μάσκα της «τρόικας» για να εισπράξουν πολιτικό όφελος από την επιστράτευση.

Η βαθύτερη συνέπεια αυτής της αποκάλυψης είναι ότι ενισχύει σημαντικά, αν δεν επιβεβαιώνει πλήρως, το σενάριο της πλήρως προσχεδιασμένης εμπλοκής του ΔΝΤ στην οικονομία της Ελλάδας, όπως άλλωστε αποκάλυψε ο κ. Σαχινίδης στη γνωστή συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις 3 Μαΐου 2010: Το ΔΝΤ ήταν η πρώτη και μόνη επιλογή από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Γ. Παπανδρέου. Αυτό βέβαια εξηγεί πλήρως και την ενορχήστρωση, από την Τράπεζα της Ελλάδος και με πλήρη κυβερνητική κάλυψη, του σκανδάλου T+10, που προφανή σκοπό είχε την «εκτέλεση» της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού Δημοσίου, ώστε καταστεί «μονόδρομος» και «αναγκαστική» η προσφυγή στο ΔΝΤ.

Τι σημαίνει, όμως, η προσφυγή στο ΔΝΤ σε επίπεδο πολιτικών επιλογών για την οικονομία; Είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλός «μηχανισμός στήριξης» της ελληνικής οικονομίας για την εξεύρεση δανεικών, που θα βρίσκαμε πάντως πολύ εύκολα, αν έλειπε η εξωφρενική κυβερνητική ρητορική για «Τιτανικούς», «αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων», «βαθιά λαρύγγια» κλπ. κλπ. Η περίπτωση των φορτηγατζήδων δείχνει καθαρά το περιεχόμενο της πολιτικής αυτής.

Σήμερα το «κλειστό» επάγγελμα του μεταφορέα κυριαρχείται από τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού. Υπάρχουν και κάποιες μικρού μεγέθους μεταφορικές εταιρίες, οι οποίες λειτουργούν στα πλαίσια ενός πλήρως υγιούς ανταγωνισμού, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να καταδυναστεύσουν την αγορά.

Λόγω του κόστους αγοράς αδειών από τους υπάρχοντες φορτηγατζήδες ή με βάση το αρχικό σχέδιο του Μαΐου, οι πολυεθνικές δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοβελίσουν τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού από την αγορά, διότι αυξάνεται κατακόρυφα το κόστος της επένδυσης για τις πολυεθνικές και γίνεται μη συμφέρουσα η απόσβεσή του για αυτές. Το κόστος αυτό είναι εύκολο να το καλύψει ο ένας φορτηγατζής, ή η μικρή μεταφορική εταιρία, αφού δεν απασχολεί προσωπικό, δεν έχει γραφεία κλπ. και στην ουσία είναι το μοναδικό κόστος (πέρα από το κόστος της μεταφοράς), που έχει να αντιπαλαίψει.

Αντιθέτως, εάν η άδεια δίδεται δωρεάν από το κράτος, τότε οι πολυεθνικές, που έχουν πολύ καλύτερη οργάνωση, θα μπορούν να κάνουν επένδυση στις μεταφορές στην Ελλάδα με πολύ μικρότερο κόστος, ενώ ταυτόχρονα μπορούν πολύ μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακος, μέσω της πρόσληψη οδηγών των 1.000 ή των 1.500 ευρώ μισθό.

Ταυτόχρονα, θα αλλάξει και η δομή της αγοράς ανταλλακτικών, των υπηρεσιών συνεργείου κλπ., διότι, αφενός δεν θα υπάρχει πια ο μικρομεσαίος πελάτης (ο φορτηγατζής του ενός φορτηγού), αφετέρου οι πολυεθνικές θα δημιουργήσουν δικά τους συνεργεία, όπου επίσης θα προσλάβουν υπαλλήλους των 1.000 ή των 1.500 ευρώ.

Με άλλα λόγια, θα αλλάξει πλήρως η δομή όχι μόνον του συγκεκριμένου επαγγέλματος, αλλά και όλων των άλλων επαγγελμάτων γύρω από αυτό. Θα πεθάνει η μικρομεσαία ατομική επιχείρηση, που απέφερε αξιοπρεπές εισόδημα σε όσους την ασκούσαν, και θα προχωρήσουμε σε εξαθλίωση και υπαλληλοποίηση των Ελλήνων.

Το κυβερνητικό σχέδιο, το οποίο μόνο κυβερνητικό δεν είναι, μια που πρόκειται για το σύνηθες σχέδιο άλωσης των οικονομιών που εφαρμόζουν οι πολυεθνικές, πρόκειται να εφαρμοστεί στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, αφού «τελειώσει» η κυβέρνηση με τους φορτηγατζήδες.

Μια γεύση του τι σημαίνει ο θάνατος της μικρομεσαίας επιχείρησης για το σύνολο της οικονομίας, μπορεί να πάρει κανείς, αν δει τι συμβαίνει στο «ελεύθερο» και καθόλου «κλειστό» επάγγελμα των σούπερ-μάρκετ: Πέντε-έξι αλυσίδες, οι περισσότερες πολυεθνικές, ελέγχουν το σύνολο της χώρας και καθορίζουν αυθαίρετα όχι μόνον τις τιμές, αλλά και το ποια προϊόντα θα βρουν θέση στα ράφια και ποια όχι. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε το ακριβότερο καλάθι της νοικοκυράς στην Ευρώπη.
Είναι φανερό λοιπόν ότι η σωστή λειτουργία της οικονομίας και του ανταγωνισμού, δεν εξαρτάται από το αν ένα επάγγελμα είναι «κλειστό» ή ανοιχτό, αλλά από το αν η δομή του και η οργάνωσή του επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών μεταξύ τους επιχειρήσεων, μικρών ή μεγαλύτερων. Και ενώ η σημερινή δομή του επαγγέλματος των φορτηγατζήδων επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, η αυριανή, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν το επιτρέπει! Επιτρέπει, αντιθέτως, την κυριαρχία των πολυεθνικών, όπως περίπου έγινε ήδη στα σούπερ-μάρκετ, στις ελεγκτικο-λογιστικές υπηρεσίες και θα συμβεί σταδιακά, με τις ενέργειες της κατοχικής κυβέρνησης Παπανδρέου, σε κάθε κλάδο.

Με τον τρόπο αυτό θα επέλθει η εξαθλίωση και ο θάνατος της μεσαίας τάξης, με την έννοια ότι θα είναι πια αδύνατον για τον Έλληνα να ζήσει αξιοπρεπώς ή και να πλουτίσει, στο μέτρο του δυνατού, από την ατομική του εργασία. Η μόνη του επιλογή θα είναι να γίνεται υπάλληλος των πολυεθνικών, μια ζωή υπερχρεωμένος στις τράπεζες για κάθε αγαθό που θα απολαμβάνει.

Αν δεν θέλουμε να δούμε αυτή την εξέλιξη να υλοποιείται, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των φορτηγατζήδων, να αντέξουμε τη λίγη ταλαιπωρία που προκαλούν οι κινητοποιήσεις τους, και να μην τους αφήσουμε να υποχωρήσουν μέχρι να νικήσουν.

Αν η κυβέρνηση κερδίσει αυτή τη μάχη, όλες τις υπόλοιπες θα τις κερδίσει πολύ πιο εύκολα.
Αν αντιθέτως χάσει αυτή τη μάχη, είτε δεν θα τολμήσει καν να δώσει τις υπόλοιπες, είτε θα έχει δημιουργηθεί ένα πολύ σημαντικό προηγούμενο που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε και τις υπόλοιπες μάχες.
Όλη η Ελλάδα, λοιπόν, στο πλευρό των φορτηγατζήδων: Οι άνθρωποι αυτοί παλεύουν για αυτό που έλεγαν οι παλιοί, για το «βιος» τους. Για τη ζωή τους την ίδια.

Και το κάνουν για λογαριασμό όλων μας!

Αν τους στηρίξουμε, θα νικήσουν!

_________________________________________________________________

Πρωτότυπος τίτλος στο "Antinews": "Γιατί δεν πρέπει να καταδικάσουμε τον αγώνα των μεταφορέων". Περισσότερα: http://www.antinews.gr/?p=55502

Δείτε σχετικά:

http://paliakokkinia.blogspot.com/2010/07/1.html - Στο «δρόμο» 1 εκατ. εργαζόμενοι


ΣΧΟΛΙΟ:  Είναι όμως και η ώρα, να αναλογιστούν οι μεταφορείς τη θέση που έλαβαν όταν απεργούσαν οι λιμενεργάτες και οι ναυτεργάτες.  Τότε έβγαιναν και καταδίκαζαν έμμεσα ή άμεσα τους απεργούς, φωνάζοντας ότι καταστρέφονται, ότι έχουν ευπαθή προϊόντα κλπ και ασκούσαν πιέσεις μέσα από τα ίδια τα ΜΜΕ που σήμερα τους στήνουν στον ...τοίχο.  Σήμερα δεν έχουν ευπαθή προϊόντα;  Σήμερα δεν καταστρέφονται;  Πιστεύω ότι όλοι οι εργαζόμενοι, οφείλουν να στηρίζουν τους απεργούς κάθε κλάδου, γιατί δεν μπορεί πια σ' αυτή τη χώρα να ισχύει διαρκώς "ο θάνατός σου  η ζωή μου".  Θ. Κοντζόγλου

Ποιός Φταίει για το μπάχαλο στο πρώην Υ.Ε.Ν.?

Ας μην την κάνουμε αυτήν την ερώτηση, γιατί πονάει όποιον ασχολείται με τη Ναυτιλία. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να δούμε κατάματα την αλήθεια.
Ναι φίλοι μου, όποιος και όποια ασχολείται επαγγελματικά με την ενότητα «πλοιοκτήτης, πλοίο, ναυτικός, φορτίο, λιμάνι», εδώ και κάπου 9 μήνες ζει μια κατρακύλα.
Οι κύριοι της Ν.Δ., μετά από 5,5 χρόνια διοίκησης του τέως ΥΕΝ (ή Υ.Ε.Ν.Α.Ν.Π.,
όπως ήταν ο τελευταίος προ της καρατόμησης τίτλος του πολύπαθου Υπουργείου),το εγκατέλειψαν ένα βήμα πριν το γκρεμό.
Μετά τις εκλογές όμως της 4ης Οκτωβρίου 2009, και παρά τα όσα δεσμευόταν περί τα μέσα Σεπτεμβρίου ότι θα πράξει για την αναβάθμιση της Ναυτιλίας ο σημερινός Πρωθυπουργός όταν συναντήθηκε με τους έλληνες πλοιοκτήτες, αποδεικνύεται ότι η νέα κυβέρνηση του έδωσε μια σπρωξιά και το στέλνει ολοένα και βαθύτερα στην άβυσσο.
Τελικά, όπως πρόσφατα μου είπε φίλος, που χρόνια περπατάει την Ακτή Μιαούλη με το κεφάλι ψηλά, το λάθος όλων μας ήταν ότι εκείνη την ημέρα που, μετά τις εκλογές, αντί για έναν Υπουργό ήρθαν δύο, για να παραλάβουν το ΥΕΝΑΝΠ, μετά την τυπική ομιλία, αντί να μείνουμε αποσβολωμένοι και αμήχανοι, έπρεπε, όπως ήμασταν εκεί στην είσοδο μαζεμένοι όλοι οι προσκεκλημένοι, οι πλοιοκτήτες, οι πράκτορες, οι ναυτικοί, οι λιμενικοί, οι πολιτικοί υπάλληλοι να τους στριμώξουμε και να τους πούμε στα ίσια:
«Με αυτά που μας είπατε και με αυτά, που πάτε να κάνετε η Ναυτιλία, δεν θα περπατήσει, θα την καταστρέψετε!
Μαζέψτε τα και φύγετε και πείτε του Πρωθυπουργού να τηρεί τις υποσχέσεις του!
Το Υπουργείο δεν διασπάται!
Καθήστε να κουβεντιάσουμε πως θα βελτιωθεί και όχι, πως θα ξεχαρβαλωθεί!».
Αυτό ,καλοί μου φίλοι, δυστυχώς δεν συνέβη.
Και δεν συνέβη ,γιατί τότε η κυβέρνηση είχε τον αέρα μιας μεγάλης εκλογικής νίκης και την αλλαζονεία της διαφοράς του του 10%.
Έκτοτε, το μεν 10% εξανεμίσθηκε, το δε τέως Υ.Ε.Ν. κατάντησε ένα λείψανο, που αφού ξαναμοίρασαν πρόσφατα τα ιμάτια του, με το Π.Δ. 50/2010 ,(ποια ιμάτια, τα κουρέλια του πρέπει να πω, αφού αυτή ήταν η τρίτη μοιρασιά!!!) σέρνεται και αργοπεθαίνει, καθώς συνθλίβεται ανάμεσα στην αδιαφορία της κας Κατσέλη (άμα ξανάρθουν οι Κινέζοι ίσως την ξαναδούμε στον 5ο όροφο), τις φιλόδοξες προσπάθειες του κου Χρυσοχοϊδη και τα διάφορα τερτίπια των κάθε ποιότητας «παρακοιμώμενων» της εξουσίας, που έχουν βρεί άπλετο χώρο και παίζουν μπάλα.
Γελοία πράγματα παρακολουθούμε.
Άκουσον, άκουσον ο μεν Γενικός Γραμματέας Ναυτιλιακής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας, Αναταγωνιστικοτητας & Ναυτιλίας (της κας Κατσέλη) δεν ορίζει την Διεύθυνση Ναυτιλιακής Πολιτικής, ούτε τη Διεύθυνση Ναυτικής Εργασίας, ούτε τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ναυτικών, διότι, αυτές ανήκουν πλέον στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (του κου Χρυσοχοϊδη), αλλά και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν ορίζει τη Διεύθυνση Θαλασσίων Συγκοινωνιών,διότι αυτή παρέμεινε στο άλλο Υπουργείο.
Και απορεί όποιος έχει κοινό νου, πως ο Γενικός Γραμματέας Ναυτιλιακής Πολιτικής θα εφαρμόσει Ναυτιλιακή πολιτική ,όταν οι Διευθύνσεις, που απέμειναν στη Γραμματεία του δεν σχετίζονται με την οργανική ενότητα «πλοίο, πλοιοκτήτης, ναυτικός», που συνθέτουν τη Ναυτιλία?
Με τα λιμάνια μόνο και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες???
Και τότε πάλι, με ποια λογική οι θαλάσσιες συγκοινωνίες ξεκόπηκαν από την γενικότερη Ναυτιλιακή Πολιτική που πήγε στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη?
Δεν τις ήθελαν ή δεν αφορούν τον πολίτη, ενώ τον αφορούν π.χ., οι όποιες Αποφάσεις και οι Κανονισμοί του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού?
Και απορεί όποιος έχει κοινό νου, γιατί η Χάρτα των Δικαιωμάτων του Επιβάτη και η εφαρμογή της – αρμοδιότητα της Δ.Θ.Σ. και των Λιμενικών Αρχών – μάλλον «κολλάει» στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Κάνω λάθος?
Παταγώδης η αποτυχία της διάσπασης φίλοι μου.
Και πιο ηχηρή η άρνηση της κυβέρνησης να παραδεχθεί και να διορθώσει το λάθος της.
Τρεις δοκιμές έκανε και δεν συμμαζεύεται η εσφαλμένη πολιτική απόφαση.
Τι άλλη χρεία μαρτύρων έχουν?
Και από έργο, ένα τεράστιο τίποτα.
Λόγια παχιά αλλά ουσία μηδέν. Κατεβείτε λίγο στην Ακτή Μιαούλη και ακούστε τι λέει ο κόσμος της Ναυτιλίας.
(Κάποτε ακόμη κι οι βασιλιάδες ντύνονταν ζητιάνοι, για να μάθουν απο πρώτο χέρι τι έλεγε ο κόσμος για την πολιτική τους!
Μην περιμένετε να σας πουν την αλήθεια οι παρακοιμώμενοι της εξουσίας!).
Τολμήστε, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης να αποδεχθείτε το λάθος σας και διορθώστε το ... χθές!!!
Υπουργείο Ναυτιλίας ένα και αδιαίρετο τώρα!!!
Βελτιώστε το και εκσυγχρονίστε το, αλλά θα είναι ένα!!!
Λίγο ακόμη. αν αργήσετε το ξεχαρβάλωμα θα έχει φθάσει στο ... ισόγειο!!!
Με εκτίμηση
Ελεύθερος Φαροφύλακας
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΧΌΛΙΟ Exantas: Αναδημοσιεύουμε την πιο πάνω παρέμβαση του συνοδοιπόρου "Ελεύθερος Φαροφύλακας", καθώς εξ αρχής τοποθετηθήκαμε με το ίδιο πνεύμα & την ανάλογη σύμπλευση, για το μπάχαλο που επικράτησε & θα συνεχίσει να επικρατεί, όσο αδυνατούν να διορθώσουν το μέγα λάθος χωρίς να πράξουν ένα μεγαλύτερο....
ΜΘΧ

Επιστολή προς τον ΥΠΕΘΑ



ΆΡΘΡΟ 23
1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ' αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.
2. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.
Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ' αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Το δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση Βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.


Κύριε Υπουργέ.
Απευθύνομαι σε εσάς με την διπλή ιδιότητα που κατέχετε, του Συνταγματολόγου και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Διαβάζοντας το παρακάτω επισυναπτόμενο άρθρο 23 του Συντάγματος, που αφορά την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας και τους υφιστάμενους περιορισμούς, σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών διαπίστωσα, ότι στο κείμενο ΔΕΝ αναφέρονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος,( τα στελέχη του οποίου θεωρούνται "Στρατιωτικοί" σύμφωνα με το Ν.49Α/1941 (Σ.Π.Κ.),όπως ισχύει σήμερα.)
Παρακαλώ για την άποψη σας, αναφορικά με την δυνατότητα που δίδεται στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας.
Σε αναμονή απαντήσεως σας.
Νικ.Νικολιάς. Υπνχος (ε.α.) Λ.Σ.

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

ΔΕΗ - επιστροφή χρημάτων για κοινόχρηστους λογαριασμούς

E-mail αναγνώστη
Βάση του νόμου 3419/05 οι κοινόχρηστοι χώροι των πολυκατοικιών απαλλάσονται της καταβολής του τέλους υπέρ της ΕΡΤ, κάτι το οποίο αναγράφεται και στο πίσω μέρος του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Παρόλα αυτά, στο λογαριασμό της ΔΕΗ στην πολυκατοικία μου η ΔΕΗ συνέχιζε έως και σήμερα να μας χρεώνει το τέλος της ΕΡΤ κανονικότατα. Αυτό σημαίνει ότι αν και υπάρχει νόμος από το 2005, η ΔΕΗ παρανομεί.
Πήρα σήμερα το πρωί τηλέφωνο στο αρμόδιο τμήμα της ΔΕΗ (3673417) για να διαμαρτυρηθώ. Μου είπαν ότι από εδώ και πέρα δεν θα ξαναπληρώσουμε τέλος ΕΡΤ στον κοινόχρηστο λογαριαμό της ΔΕΗ, και θα εκδοθεί πιστωτικό για όσα χρήματα (υπέρ ΕΡΤ) έχουμε δώσει (στον κοινόχρηστο λογαριαμό) έως τώρα.
Αν πληρώνετε και εσείς κοινόχρηστη ΔΕΗ, προσέξτε αν πληρώνετε σε αυτήν και ΕΡΤ. Αν ναι, πάρτε στο παραπάνω τηλέφωνο και ζητήστε να σταματήσει η χρέωση και να σας αποδωθούν τα χρήματα που έχετε ήδη πληρώσει.

Το εκανα ηδη και μαλιστα αφαιρειται και ο ΤΑΠ και υπολογίζονται ξανά τα δημοτικά τέλη...
lΑρθρο 31
Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 1730/1987 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
"Το ύψος του ορίζεται στο ποσό των 4,24 ευρώ μηνιαίως ανά μετρητή κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, υπολογίζεται από πρώτης διαδρομήςκαταμέτρησης της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος μετρητών Δ.Ε.Η. και εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η., η οποία παρακρατεί προμήθεια 0,5 % για την είσπραξη και απόδοση αυτή. Δεν επιβάλλεται ανταποδοτικό τέλος (εισφορά) για τους μετρητές, από τους οποίους ηλεκτροδοτούνται οι
κοινόχρηστοι χώροι των πολυκατοικιών, ανεξάρτητα από τη χρήση τους.".
Dr. Ioannis N. Lagoudis
XRTC Ltd. - Business Consultants
Head of Research and Development
3 E. Chandris Str.
82100, Chios
Greece
Tel./Fax.: +30 22710 28347

Υ.Γ Το έκανε κι άλλος αναγνώστης σήμερα αλλά παίρνοντας τηλέφωνο στο 10500 γιατί στο παρακάτω που βλέπετε (210 3673417) δεν το σήκωνε κανένας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους πείτε τον Αριθμό Παροχής (π.χ. 6 04155375-01 3) και το όνομα που εκδίδεται ο λογαριασμός (με ρώτησαν και το όνομά μου για να ξέρουν ποιος έκανε την αίτηση).
Είπαν ότι στον επόμενο κοινόχρηστο λογαριασμό που θα μας έρθει θα έχουν αφαιρεθεί τα ποσά που έχουν παρακρατηθεί για την ΕΡΤ από το 2005 και μετά (που ισχύει αυτός ο νόμος).
Με θαλασσινούς χαιρετισμούς,
Exantas

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Υπάρχει αξιοπρέπεια & ευθιξία?

Παρήλθαν ήδη 8 ημέρες από την τελευταία ανάρτηση που πάλι "στολίζει" τους χρυσοκλαράτους Αξιωματικούς του Λ.Σ αποδίδοντάς τους νέα κοσμιτικά επίθετα & ουδεμία αντίδραση ακόμη είδαμε, τόσο επώνυμα όσο & από τα θεσμικά όργανα, όπως αυτά των συνδικαλιστών, τουλάχιστον.

Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά, που τόσο το Λ.Σ όσο κυρίως το προσωπικό & τα στελέχη του, δέχονται ανάλογες “φιλοφρονήσεις” για το έργο ή & τις ενέργειες τους.

Να το θεωρήσουμε απόρροια της θερινής ραστώνης?

Να οφείλονται στις αργές αντιδράσεις ή στα ανύπαρκτα ανακλαστικά ή

Μήπως στο πνεύμα της, κακώς νοούμενης, επικοινωνιακής πολιτικής ...... "μην ενοχλούμε για να τα έχουμε καλά μαζί τους"?

Επειδή κατά καιρούς, από ποικίλους κονδυλοφόρους, σωρεία κοσμιτικών επιθέτων αποδίδονται σε Αξιωματικούς, ανεξαρτήτως βαθμίδος, σε πολιτικούς υπαλλήλους και όχι μόνον, χωρίς ουδέποτε να υπάρξει η στοιχειώδης αντίδραση, αντιλογία & έκφραση ενστάσεων, πολλοί εκφράζουν πλέον την πεποίθηση ότι είτε οι "φιλοφρονήσεις" αυτές να απηχούν την πραγματικότητα ή δεν υφίστανται οι αναγκαίοι μηχανισμοί προστασίας των στελεχών.

Εκείνο που μας ανησυχεί σφόδρα είναι η ένδεια αξιοπρέπειας, η ένδεια ηθικής, η ένδεια ευθιξίας των στελεχών. Μας ανησυχεί ιδιαίτερα ότι ίσως εκκλείπουν πλέον οι άνθρωποι που τοποθετούν την προσωπική τους αξιοπρέπεια, τη συνέχεια και τη συνέπεια του λόγου και των πράξεων τους, καθώς και την αξιοπρέπεια της κοινωνίας των αξιωματικών και των ιδεών τους, υπεράνω επικοινωνιακών τεχνασμάτων, παραχωρήσεων & προϋποθέσεων για μια επιτυχημένη σταδιοδρομία άνευ "εμποδίων & ενστάσεων".

Εάν καταφέρουν να μας διαψεύσουν, θα το δεχτούμε με ανακούφιση........

Με θαλασσινούς χαιρετισμούς,

Exantas

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Οι Έλληνες υπέγραψαν 117 συμβόλαια ναυπήγησης πλοίων μέσα στο 2010

Δραστήριοι εμφανίζονται οι Έλληνες εφοπλιστές μέσα στο 2010 όσο αφορά τον τομέα νέων παραγγελιών για ναυπήγηση πλοίων. Ειδικότερα, σύμφωνα με την ανάλυση του ναυλομεσιτικού οίκου G.Moundreas S.A. το α’ εξάμηνο του 2010 δόθηκαν 117 νέες παραγγελίες συνολικής αξίας 4,9 δισ. δολαρίων. Από αυτές 93 αφορούν φορτηγά πλοία, συνολικής χωρητικότητας 7,8 εκ. τόνων και αξίας 3,3 δισ. δολ, 22 αφορούν δεξαμενόπλοια, συνολικής χωρητικότητας 4 εκ. τόνων και αξίας 1,5 δισ. δολ και δύο αφορούν πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, συνολικής μεταφορικής ικανότητας 2.080 εμπορευματοκιβωτίων και αξίας 36 εκ. δολ. Οι περισσότερες παραγγελίες έχουν δοθεί μακράν στην Ν.Κορέα, συνολικά 77 εκ των οποίων 57 φορτηγά, 18 δεξαμενόπλοια και δύο containerships. Η Κίνα περιορίστηκε στις 38 παραγγελίες εκ των οποίων 34 για φορτηγά και μόλις τέσσερις για δεξαμενόπλοια. Η Ιαπωνία έχασε έδαφος και πήρε μόλις δύο παραγγελίες για ναυπήγηση πλοίων από Έλληνες. Οι τιμές κατασκευής ενός πλοίου στα φορτηγά, κυμαίνεται ανάλογα με τον τύπο από 24 εκ. δολ. έως 68 εκ. και στα δεξαμενόπλοια από 54 εκ. δολ. έως 100 εκ. που είναι τα VLCC. Σύμφωνα με την ανάλυση, το α’ εξάμηνο του 2010 λόγω και της πτώσης της ναυλαγοράς παρατηρήθηκε μία διστακτικότητα στην τοποθέτηση νέων παραγγελιών γεγονός που οδήγησε στη σταθεροποίηση των τιμών με προοπτική την ελαφρά μείωσή τους.
Αναδημοσίευση από Marinews
Με θαλασσινούς χαιρετισμούς
Exantas

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Προτάσεις για τη βελτίωση του βιβλίου της Ιστορίας

Τα πιο κάτω αξίζει να ληφθούν υπόψη από τους ειδήμονες της Ιστορίας & να προβληθούν δεόντως

1. Το 1940 οι Γερμανοί χάρις στο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού του Χιτλερ, συνέρρεαν μαζικά στις Νότιες χώρες.

2. Την περίοδο 1940-1944 λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε την Ελλαδα, οι Έλληνες Εβραίοι συνωστίζονταν στους σταθμούς των τραίνων για να βρουν ένα μεταφορικό μέσο για τη Γερμανία για να βρουν καμιά δουλίτσα. Πολλοί πέθαναν από την ταλαιπωρία και το συνωστισμό.

3. Την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η παραπαιδεία είχε μεγάλη άνθιση. Ο Σουλτάνος ανάθεσε την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στην Ορθοδοξη Εκκλησία η οποία άνοιξε με τη σειρά της ιδιωτικά φροντιστήρια. Το ονομαστότερο ήταν στη χαράδρα του Λούσιου πάνω στο γκρεμό λόγω της καταπληκτικής θέας. Τα παιδιά εκτός από ελληνική γλώσσα παρακολουθούσαν σύμφωνα με το πρόγραμμα του παιδαγωγικού Ινστιτούτου του Σουλτάνου και το μάθημα της Ελληνικής ιστορίας, του Βυζάντιου, θρησκευτικά κι ελληνική φιλοσοφία. 4. Λόγω της κακής εκπαίδευσης που υπήρχε απο το Βυζάντιο, πολλοί έστελναν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για σπουδές. Οταν επικράτησε η Οθωμανικη Αυτοκρατορία, οργάνωσε πολλά κολλεγια ανωτερης εκπαιδευσης, οι απόφοιτοι των οποίων εύρισκαν αμεσως δουλειά στο Δημόσιο. Πολλοί Έλληνες έστελναν τα παιδια τους σε αυτα τα κολλέγια για να κανουν καριέρα. Οι απόφοιτοί τους ονομάζονταν δε ''Γενίτσαροι''. 5. Στις 15 Αυγούστου του 1940, επειδή η Μύκονος δεν είχε ακόμα αναπτυχεί τουριστικά, οι 'Ελληνες συνέρρεαν στην Τήνο, όπου διασκέδαζαν στο πανυγήρι της Μεγαλόχαρης. Μαζί τους και πολλοί τουρίστες. Μαλιστα έγινε και ενα ατύχημα όταν ενα Ιταλικό κρουαζιεροϋποβρύχιο, έπεσε απο αμέλεια του κυβερνήτη στο Ελληνικό πλοίο ''Ελλη''.

6. Το 1940-44 είχε ξεσπάσει στην Ελλάδα φοβερός ρατσιμος και ξενοφοβια σε βαρος των Γερμανών οικονομικών μεταναστών. Μόνο λίγοι Ελληνες είδαν τους Γερμανους σαν ισότιμους Ευρωπαίους πολίτες, κρατώντας ταυτόχρονα την ελληνική τους ταυτότητα. Ήταν οι γνωστοι Γερμανοτσολιάδες, που εργάστηκαν για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης. 7. Όταν οι Τουρκοι ήλθαν στα Βαλκανια οι λαοι των Βαλκανίων τους αντιμετώπισαν με προκαταληψη και τρομο-υστερια. Πολλοί ρατσιστές δε αντεδρασαν στις προθέσεις της Οθωμανικης κυβερνησης να κτίσει και τζαμια σε κεντρικα σημεια της χώρας. Οι μόνοι που εδειξαν ανωτερότητα ήταν μια μερίδα των βορείων Αλβανων που υποδέχτηκαν με τετοια αγαπη τους Τουρκους ώστε έγιναν και οι ιδιοι Μουσουλμανοι, οι γνωστοι Τουρκαλβανοί. Οσοι Αλβανοι ήσαν ρατσιστες αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Νότια Ιταλια και την Ήπειρο. 8. Το 1941 ειχε αναπτυχθεί ο φτηνος τουρισμός στην Κρήτη. Πολλοί μάλιστα Γερμανοί από χαμηλότερα οικονομικά στρώματα έβρισκαν πάμφθηνες πτήσεις τσάρτερ, χωρις κατάλυμα στο νησί. Για να γλυτωσουν δε και τους φόρους αεροδρομίου, έπεφταν στο νησί με αλεξίπτωτο. Σε πολλους Κρητικούς δεν άρεσε ο τουρισμος αυτος που δεν απεφερε συνάλλαγμα στο νησι και κακοδέχτηκαν τους Γερμανους. Ετσι έγινε η μάχη της Κρήτης. 9. Ενα εορταστικό τριήμερο του 1826 συνέβη ένα τρομερο δυστύχημα, όταν κατα την μαζικη έξοδο από την πόλη του Μεσολογγίου, πολλοί κάτοικοι ποδοπατηθηκαν στο μεγαλο μποτιλιάρισμα, όταν ενας αμελής Τουρκος υπάλληλος αμέλησε να ανοίξει το ενα φύλο της Θύρας της εξοδου της πόλης. Ανάλογο περιστατικο έγινε το 1981, με τη θύρα 7 του γηπέδου ''Καραϊσκάκη''…

-- Με θαλασσινούς χαιρετισμούς, Exantas

Έρχεται εργασιακή ειρήνη στην θάλασσα, με 2% αυξήσεις αμοιβών

Αυξήσεις της τάξης του 2% θα περιλαμβάνει η ΣΣΕ που θα υπογραφεί μεταξύ της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγών πλοίων. Στην αύξηση αυτή, συμφωνεί η πλειοψηφία των ναυτεργατικών Σωματείων ενώ στις λίγες εξαιρέσεις βρίσκονται η Πανελλήνιας Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού και το Σωματείο «Ο Στέφενσων» που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ.

Η αύξηση αφορά στους ναυτικούς των πέντε υπό Ελληνική σημαία κρουαζιερόπλοιων, καθώς και των ελληνικών πλοίων που πραγματοποιούν δρομολόγια στη γραμμή Πάτρας – Ιταλίας.

Ωστόσο, μέλη του ΣΕΕΝ είναι και οι ακτοπλοϊκές εταιρίες Blouestar, Superfast Ferries, Minoan Lines και Aegean speed lines, οι οποίες σύμφωνα με πληροφορίες έχουν πρόθεση να καταβάλουν άμεσα την αύξηση του 2%.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Γραμματέας της ΠΝΟ, ξεκαθαρίζει ότι ως εκπρόσωπο των ακτοπλοϊκών εταιρειών αναγνωρίζει την Ένωση Επιχειρηματιών Ακτοπλοΐας και άρα είναι στην διάθεση των προαναφερόμενων εταιριών να προχωρήσουν στην παροχή της αύξησης που συμφωνήθηκε με τον ΣΕΕΝ.

Στο μεταξύ, μία πρώτη συνάντηση έγινε σήμερα με τους εκπροσώπους των πορθμείων ενώ προς το τέλος Αυγούστου, αναμένεται η αντίστοιχη συνάντηση με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών προκειμένου να διαμορφωθεί η Συλλογική Σύμβαση για το 2010. Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι οι επιχειρηματίες της Θάλασσας είναι έτοιμοι να υπογράψουν εφόσον η ΠΝΟ συναινέσει στην αύξηση που αποφασίστηκε και από τον ΣΕΕΝ.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΗΜΩΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΩΞΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ Ερώτηση με θέμα, την πρωτοφανή επίθεση με στόχο την φυσική, ηθική και οικονομική εξόντωση του δημοσιογράφου της «Ελευθεροτυπίας» Στρατή Μπαλάσκα, και με απώτερο σκοπό το φίμωτρο της έκφρασης και τη συνολική απαξίωση του κοινωνικού ρόλου του δημοσιογράφου, κατέθεσαν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός. Στην ερώτησή τους οι 4 βουλευτές αναφέρουν πως μολονότι ο δημοσιογράφος δημοσίευσε την καταγγελία πολίτη, εναντίον ανδρών του Λιμενικού Σώματος, η οποία και έγινε δεκτή από το δικαστήριο ως αληθινή, ο καταγγέλλων πολίτης δικαιώθηκε και ο δημοσιογράφος καταδικάστηκε να πληρώσει ως αποζημίωση το συνολικό ποσό των 185.000 ευρώ. Οι βουλευτές ερωτούν τους υπουργούς πώς εγγυάται η κυβέρνηση την απρόσκοπτη απόλαυση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, γιατί δεν ολοκληρώθηκε η διενέργεια της υπηρεσιακής διερεύνησης του θέματος πριν την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Μυτιλήνης και αν πρόκειται να επισπεύσουν τη ολοκλήρωση της υπηρεσιακής διερεύνησης πριν την εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης, στις 22 Ιουλίου. Το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής: «Για πρωτοφανή επίθεση «με στόχο την φυσική, ηθική και οικονομική εξόντωσή του, με απώτερο σκοπό το φίμωτρο της έκφρασης και τη συνολική απαξίωση του κοινωνικού ρόλου του δημοσιογράφου», κάνει λόγο το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ) για την περίπτωση του δημοσιογράφου της «Ελευθεροτυπίας» Στρατή Μπαλάσκα. Ο δημοσιογράφος δημοσίευσε την καταγγελία πολίτη , εναντίον ανδρών του Λιμενικού Σώματος, η οποία και έγινε δεκτή από το δικαστήριο ως αληθινή. Όμως με την υπ’ αριθ. 19/2007 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Μυτιλήνης, ο κ. Μπαλάσκας καλείται να πληρώσει αποζημίωση σε έξι λιμενικούς (εκ των οποίων τους πέντε δεν κατονόμαζε καν στο δημοσίευμα), για την υποτιθέμενη συκοφαντική δυσφήμιση που ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν από το ρεπορτάζ, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ. Στη συνέχεια , το Εφετείο Αιγαίου, καταδίκασε το δημοσιογράφο «σχεδόν σε δεκαπλάσια αποζημίωση από εκείνη που επιδίκασε το Πρωτόδικο Δικαστήριο, δηλαδή στο συνολικό ποσό των 185.000 ευρώ». Δεδομένου ότι η απόφαση είναι μοναδική στην ιστορία του ελληνικού Τύπου, καθώς ο καταγγέλλων πολίτης δικαιώθηκε, ενώ ο δημοσιογράφος που ανέδειξε το ζήτημα καταδικάστηκε, καθώς επίσης ότι μετά και την διενέργεια τέταρτης ΕΔΕ, ακόμη και σήμερα η συνολική υπόθεση, υπηρεσιακά, δεν έχει διερευνηθεί και αξιολογηθεί αποτελεσματικά, Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί - Πώς εγγυάται η κυβέρνηση την απρόσκοπτη απόλαυση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης; - Γιατί δεν ολοκληρώθηκε η διενέργεια της υπηρεσιακής διερεύνησης του θέματος πριν την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Μυτιλήνης; Προτίθεστε να επισπεύσετε τη ολοκλήρωση της υπηρεσιακής διερεύνησης πριν την εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης, στις 22 Ιουλίου»; Οι ερωτώντες βουλευτές Φώτης Κουβέλης Θανάσης Λεβέντης Νίκος Τσούκαλης Γρηγόρης Ψαριανός

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΤΑΖ

Δεν είναι διαυγή τα οικονομικά κίνητρα για την πρόσληψη Ελλήνων ναυτικών στα κρουαζιερόπλοια μή κοινοτικών χωρών που θα πραγματοποιούν κυκλικά ταξίδια με αφετηρία από ελληνικό λιμάνι. Παράλληλα η πρόσληψη Ελλήνων ναυτικών εναπόκειται στη διάθεση κάθε εταιρίας. Στο σχέδιο Νόμου γίνεται πρόβλεψη για "οικονομικά κίνητρα" με τα οποία οι εταιρίες θα μπορούν να ναυτολογούν Έλληνες. Ωστόσο, εάν ως «οικονομικά κίνητρα», οριστεί η επιδότηση/κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των ναυτικών, τότε όλα τα πλοία κινδυνεύουν να βρεθούν οικονομικώς εκτεθημένα στο ΝΑΤ όπως συμβαίνει με την μία και μοναδική εταιρία που ύψωσε Ελληνική σημαία, μετά τον νόμο Κεφαλογιάννη (άρθρο 24 του ν.3409/2005 (Α΄ 273. Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος αυτός χαρακτηρίζεται ως «διάτρητος» από το ΝΑΤ με αποτέλεσμα από το 2005 μέχρι σήμερα να μην έχει καταβληθεί από το Δημόσιο, ούτε ένα λεπτό του ευρώ για τις ασφαλιστικές εισφορές όλων όσων εργάστηκαν στα κρουαζιερόπλοια. Ταυτόχρονα το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, διεκδικεί από την εταιρία - που δεν είναι άλλη από την ΛΟΥΗΣ - μερικά εκατομμύρια ευρώ. Το ΝΑΤ επικαλείται την ύπαρξη ΕΓΚΡΙΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ οι οποίες ορίζουν τους όρους λειτουργίας κάθε πλοίου και τους οποίους ο Νόμος Κεφαλογιάννη δεν κατήργησε ή δεν τροποποίησε. Δεν τροποποίησαν τις εγκριτικές πράξεις όμως και οι μεταγενέστεροι υπουργοί Ναυτιλίας, με αποτέλεσμα, το ΝΑΤ να τους επικαλείται και οι υπάλληλοί του να εκφράζουν φόβους μή νομιμότητας, ενώ την ίδια στιγμή οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας - οι οποίες και συνέταξαν τον νόμο Κεφαλογιάννη - να υποστηρίζουν ότι ο νόμος είναι σωστός και ότι πρέπει να εφαρμοστεί. Το σχέδιο Νόμου το οποίο σήμερα κατατέθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής είναι το ακόλουθο: ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΩΝ ΠΛΟΩΝ ΑΠΟ ΠΛΟΙΑ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΙΜΕΝΑ» Άρθρο 1 Προϋποθέσεις 1. Το δικαίωμα εκτέλεσης πλόων που παρέχεται, σύμφωνα με το άρθρο 165 παρ. 3 περ. β΄ του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου που κυρώθηκε με το άρθρο μόνο του ν.δ. 187/1973 (Α 261), σε πλοία με κοινοτική σημαία και σημαία χωρών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), παρέχεται εφεξής και στα πλοία με σημαία τρίτων χωρών, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά, οι ακόλουθες προϋποθέσεις: (α) Στην χώρα της σημαίας, που φέρουν τα πλοία αυτά, επιτρέπεται η διενέργεια αντίστοιχων πλόων από πλοία με σημαία κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΕΟΧ. (β) Τα πλοία, τα οποία διενεργούν τους πλόες, έχουν μεταφορική ικανότητα μεγαλύτερη των 49 επιβατών και εκτελούν κυκλικό περιηγητικό ταξίδι, μεταξύ του αφετήριου ελληνικού λιμένα και ελληνικών ή και ξένων λιμένων, με αποκλειστικό σκοπό την θαλάσσια αναψυχή και περιήγηση των επιβατών, έναντι ενιαίου εισιτηρίου (ναύλου) και υπό τον όρο ότι ο λιμένας της οριστικής αποβίβασης των επιβατών είναι ο αφετήριος λιμένας. Η διάρκεια του ταξιδιού είναι κατ’ ελάχιστον σαράντα οκτώ (48) ώρες και η παραμονή στον αφετήριο ελληνικό λιμένα τουλάχιστον δώδεκα (12) ώρες. (γ) Οι πλοιοκτήτριες εταιρίες ή οι εταιρίες που εκμεταλλεύονται τα πλοία της παρ. 1, προκειμένου να εκτελέσουν τους παραπάνω πλόες, υπογράφουν προηγουμένως με το Ελληνικό Δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σύμβαση, διάρκειας μέχρι τρία έτη, η οποία μπορεί να παρατείνεται. Με τη σύμβαση αυτή ρυθμίζονται ιδίως τα εξής θέματα: αα) η απασχόληση και ασφάλιση των Ελλήνων Ναυτικών που προσλαμβάνονται από τα πλοία αυτά, καθώς και η παροχή οικονομικών κινήτρων για την πρόσληψη τους, ββ) η βεβαίωση και είσπραξη της εισφοράς του άρθρου 2 γγ) η διενέργεια επενδύσεων στη χώρα από τις συμβαλλόμενες εταιρίες δδ) οι όροι παράτασης και πρόωρης λύσης της σύμβασης και οποιοδήποτε άλλο σχετικό θέμα. Οι ανωτέρω συμβάσεις υπογράφονται από τους συμβαλλόμενους εντός τριάντα εργασίμων ημερών από της υποβολής της σχετικής αίτησης της πλοιοκτήτριας εταιρίας ή της εταιρίας που εκμεταλλεύεται το πλοίο, συνοδευομένης από τα αναγκαία δικαιολογητικά, τα οποία ορίζονται με την κοινή υπουργική απόφαση του επόμενου εδαφίου. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, καθορίζεται το ακριβές περιεχόμενο των συμβάσεων αυτών, τίθενται ενιαίοι γενικοί όροι αυτών για όλα τα πλοία, προσδιορίζονται κριτήρια διαφοροποίησης των όρων των συμβάσεων ανάλογα με τη μεταφορική ικανότητα, τη στελέχωση του πλοίου, τον αριθμό των δρομολογίων, τη συχνότητα και την περιοδικότητα των προσεγγίσεων σε ελληνικούς λιμένες και καθορίζονται όροι που εξασφαλίζουν την τήρηση των διεθνών συμβάσεων για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. (δ) Στα πλοία της παραγράφου 1, εξασφαλίζεται με τη σύμβαση της περίπτωσης γ΄ ότι οι Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι απασχολούνται σε αυτά, εργάζονται με βάση τα αναγνωριζόμενα από κείμενη ελληνική νομοθεσία προσόντα και ειδικότητες στις αντίστοιχες θέσεις. Οι συμβάσεις των Ελλήνων ναυτικών που προσλαμβάνονται, διέπονται από τις, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που ισχύουν εκάστοτε στην Ελλάδα για την ειδικότητά τους και οι εργαζόμενοι παραμένουν ασφαλισμένοι στον φορέα ασφάλισής τους, με τους ίδιους όρους ασφάλισης, που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία. Για τους Έλληνες ναυτικούς, που απασχολούνται στα παραπάνω πλοία με ξένη σημαία, εφαρμόζεται το άρθρο 24 του ν.3409/2005 (Α΄ 273), εφόσον τούτο προβλέπεται ρητώς στη σύμβαση της περιπτ. γ και με τις προϋποθέσεις που ορίζονται σε αυτήν. Οι παρεκκλίσεις που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 του π.δ. 122/1995 (Α΄ 180) από τους οριζόμενους περιορισμούς στα περιηγητικά ταξίδια καθώς και οι όροι ασφαλείας, που προβλέπονται στο π.δ. 23/1999 (Α΄ 17), όπως κάθε φορά ισχύουν, εφαρμόζονται αναλόγως και για τα πλοία με σημαία τρίτων χωρών, τα οποία εκτελούν περιηγητικούς πλόες σύμφωνα με την παρ. 1 . Άρθρο 2 Επιβολή Εισφοράς Στις πλοιοκτήτριες εταιρίες ή τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται τα πλοία του άρθρου 1, επιβάλλεται εισφορά ανά επιβάτη υπέρ του Κεφαλαίου Ανεργίας και Ασθενείας Ναυτικών (Κ.Α.Α.Ν.), ν. 6002 της 22/29 Ιαν. 1934 (Α` 37), η οποία εισπράττεται στον λιμένα αφετηρίας του πλοίου. Το ύψος της εισφοράς προσδιορίζεται εκάστοτε με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Η εισφορά μειώνεται κατά ποσοστό 7% για κάθε επιπλέον ελληνικό λιμένα, εκτός από τον αφετήριο, τον οποίο προσεγγίζει το πλοίο κατά τη διάρκεια του ίδιου περιηγητικού πλου. Άρθρο 3 Κυρώσεις 1. Στους παραβάτες των διατάξεων του παρόντος νόμου αλλά και των διατάξεων της νομοθεσίας που ισχύει για την εκτέλεση περιηγητικών πλόων, επιβάλλονται από την αρμόδια Λιμενική Αρχή, οι κυρώσεις που προβλέπονται στην κείμενη νομοθεσία και ιδίως των άρθρων, 42, 44, 45, 157 και 180 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου. 2. Σε περίπτωση παραβίασης οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος νόμου ή όρου της σύμβασης του άρθρου 1 περίπτωση γ΄, ιδίως καθ’ υποτροπή, το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση και να εξαιρεί, από την επίδοσης της καταγγελίας ή την πάροδο της προθεσμίας που τάσσεται για τη συμμόρφωσή τους, από την περαιτέρω εκτέλεση πλόων. Άρθρο 4 Μεταβατικές και Καταργητικές Διατάξεις 1. Μέχρι τη σύναψη των συμβάσεων της παρ. 1 περίπτωση γ΄ και το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010, οι π πλόες που προβλέπονται στην παρ. 1 επιτρέπεται να εκτελούνται, ύστερα από προσωρινή άδεια, με την οποία ρυθμίζεται η εφαρμογή των όρων της παρ. 1. Η προσωρινή άδεια χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, μετά από αίτηση της πλοιοκτήτριας εταιρίας. 2. Από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη ή ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα που ρυθμίζονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου. Άρθρο 5 Έναρξη ισχύος Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Αθήνα, Ιουλίου 2010 ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας Οικονομικών και Ναυτιλίας ΛΟΥΚΙΑ Τ. ΚΑΤΣΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Προστασία του Πολίτη Πολιτισμού και Τουρισμού ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Τότε «ανειδίκευτοι», τώρα επιστήμονες…ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

Tου Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Το ανέφερα σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που συμμετείχα και το έγραψα στα αγαπημένα μου blogs: Είτε επρόκειτο για πολύ καλά μελετημένο και αριστοτεχνικά μεθοδευμένο σχέδιο δράσης, ή για απότοκο της χρονικής καθυστέρησης που χαρακτηρίζει την ελληνική γραφειοκρατία το αποτέλεσμα τελικά ήταν το ίδιο! Αναφέρομαι, φυσικά, στο γεγονός ότι τα ΑΝΑΛΓΗΤΑ μέτρα εις βάρος των συνταξιούχων της Ελλάδας και μαζί οι δραματικές αλλοιώσεις στον χαρακτήρα των εργασιακών μας σχέσεων με τους Κεφαλαιοκράτες εργοδότες ΠΕΡΑΣΑΝ καλοκαιριάτικα, την ώρα που οι Έλληνες ψηνόμαστε με καύσωνες… ΠΕΡΑΣΑΝ το ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ με τις σχετικές ρυθμίσεις στα εργασιακά φέρνοντάς το «λάου – λάου» από τα Χριστούγεννα στον καυτό Ιούλιο, δηλαδή στη μέση του καλοκαιριού, σε μια χώρα όπου το κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τις δικές του λογικές και έχει τις γνωστές θερινές ιδιότητες της εξωστρέφειας, του ανέμελου, του έντονα αισθησιακού καθώς ντόπιες και εισαγόμενες καλλονές πυρπολούνται από τον καυτό ελληνικό ήλιο στις γοητευτικές μας ακρογιαλιές προφέροντας ανεπανάληπτες συγκινήσεις – και υποσχέσεις – στους κάθε ηλικίας λάτρεις του ωραίου (…do you like frauelein in…Greece?)… Πετσόκοψαν τους μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο τομέα ο οποίος, μας ανακοίνωσαν, ΠΑΣΧΕΙ από ΕΛΕΦΑΝΤΙΑΣΗ (ρε Μπλε εθνοσωτήρες και Πράσινα αφεντικά της ΑΔΕΔΥ εσείς δεν ευθύνεστε για αυτό;)… Έκαναν μια εκπληκτική συμφωνία ΓΣΕΕ και ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ για αυξήσεις που υστερούν του πληθωρισμού κατά 400% (ρε Πράσινα αφεντικά της ΓΣΕΕ από πότε και με ΠΟΙΟ ακριβώς παραχωρημένο από τους εργαζόμενους ΔΙΚΑΙΩΜΑ οι Σοσιαλιστές λειτουργήσατε ως «τακίμια» με το Κεφάλαιο;) Θα σας γυρίσω (τους παλιούς) 40 χρόνια πίσω τότε που φεύγοντας ως νεαρός λέκτορας από την Αμερική πήγα στη Γερμανία για να μελετήσω το χωρίς προηγούμενο κοινωνικό-οικονομικό φαινόμενο ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ τεράστιων αριθμών Ελλήνων εργατών στην τότε Δυτική Γερμανία! ΕΡΗΜΩΣΑΝ και ορφάνεψαν από νέα παλικάρια, ΑΔΕΙΑΣΑΝ μέσα σε μια δεκαετία η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος, η Θεσσαλία καθώς άνδρες και νέα παιδιά της υπαίθρου πήραν το δρόμο της ξενιτιάς που συνοψίστηκαν στον στίχο που τραγούδησαν την εποχή εκείνη με δάκρυα στα μάτια οι λαϊκοί μας τροβαδούροι «Μανούλα, θα φύγω θα πάω στα ξένα!…» ΔΙΑΒΑΖΑ και άκουα τότε ότι η Ελλάδα της μεταπολεμικής περιόδου είχε ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα απασχόλησης και απορρόφησης του εργατικού της δυναμικού, αλλά άκουγα και ότι οι Έλληνες ήταν, όπως λέγανε χαρακτηριστικά τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ, οι Εργοδότες τους, πολύ… τεμπέληδες!!! Συγκεντρώνοντας τα στοιχεία για τη διδακτορική μου διατριβή άκουσα πολλές, πάρα πολλές φορές, από Γερμανούς Εργοδότες, από Προϊσταμένους εργοστασίων ότι περισσότερο ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΣ, περισσότερο εργατικούς ανθρώπους από τους Έλληνες ΔΕΝ…έβρισκαν! ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ είναι το παράδειγμα Διευθυντού Παραγωγής μεγάλης Βιομηχανικής Μονάδας του Γερμανικού Νότου που μου είχε εκμυστηρευτεί χαμογελώντας ότι όταν στο τέλος της εξουθενωτικής βάρδιας του 8ωρου ζητούσε δέκα εθελοντές οι ΕΠΤΑ ήταν Έλληνες!!! Εκείνο το ένα, σχεδόν εκατομμύριο εργατών μας ίδρωσε, πόνεσε, μάτωσε, υπέφερε τα πάνδεινα και με βάση την κοινωνική ψυχολογία της «οικειοστρέφειας και οικοστρέφειας» του Έλληνα στέλνοντας πίσω την Ελλάδα τον τίμιο ιδρώτα τους ΕΚΤΙΣΑΝ την Ελλάδα και την Οικονομία της. ΤΟΤΕ ήταν τα ανειδίκευτα παλικάρια και οι άνεργοι άνδρες της υπαίθρου και των μεγαλουπόλεων που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και, όπως γράφτηκε στον Γερμανικό τύπο, συνεισέφεραν στη δημιουργία του «Γερμανικού Οικονομικού Θαύματος» και ταυτόχρονα έκτισαν την Ελλάδα που είχε ισοπεδωθεί από τη ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ κατοχή και στη συνέχεια από τον αδελφοκτόνο πόλεμο της δεκαετίας του 1940… Την διδακτορική μου διατριβή με τίτλο “Zur Problematik der Griechischen Arbetinehmer in der Bundesrepublik Deutschland” την κατέθεσα για να πάρω τον τίτλο του Διδάκτορα το 1970. Λιγότερο από 2 χρόνια αργότερα η διατριβή μου δημοσιεύθηκε στην Αμερική από τις Ακαδημαϊκές Εκδόσεις του Οίκου Simon & Schuster με τίτλο «The German Experience: Migrant Greek Workers in West Germany». Η αναφορά μου αυτή δεν συνιστά πρόθεση αυτοδιαφήμισης! Τα μνημονεύω αυτά καθώς αισθάνομαι ότι συσσωρεύεται επικίνδυνα η ΟΡΓΗ της δικής μου γενιάς, της γενιάς που αγωνίστηκε σκληρά να φέρει την Ελλάδα εδώ που την φέραμε και αισθανόμαστε προδομένοι από αυτούς που ΕΚΛΕΞΑΜΕ να μας Κυβερνήσουν και αφού ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ξεδιάντροπα τον Εθνικό μας πλούτο, αφού ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ παράνομα όχι μόνο ΔΕΝ τιμωρήθηκαν αλλά ήδη μας γυρνάνε στο 1960 την εποχή που ΑΔΕΙΑΖΕ η Πατρίδα μας από λεβέντες και λεβέντισσες που παίρνανε τους δρόμους της ξενιτιάς… ΤΟΤΕ μετανάστευσαν ανειδίκευτοι εργάτες για να πραγματώσουν το όνειρο ενός καλύτερου αύριο στις φάμπρικες της Γερμανίας, στις στοές των ορυχείων του Βελγίου…Και κατάφεραν να «φτιαχτούνε» και μαζί να «φτιάξουνε» την Πατρίδα… ΤΩΡΑ μήπως θα πρέπει να κάνω μια διατριβή γα τα θέματα της κακής διαχείρισης, της λεηλασίας του Εθνικού πλούτου και της έλλειψης οικονομικού προγραμματισμού που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε στη δεκαετία του 2010 τα νιάτα της Ελλάδας, παιδιά με γνώσεις, δεξιότητες και πτυχία ΑΕΙ και ΤΕΙ να υποχρεώνονται να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς (και να καρπωθούν άλλοι όσα η Πατρίδα επένδυσε στην προετοιμασία των επιστημόνων της νέας γενιάς) επειδή η Ελλάδα είναι ΞΑΝΑ για τους Κεφαλαιοκράτες, τους Τραπεζίτες, τους Πολιτικούς και παρατρεχάμενούς τους που μας οδήγησαν εδώ αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ τιμωρήθηκαν!… Το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ, δυστυχώς, είναι μπροστά μας…
Με θαλασσινούς χαιρετισμούς
Exantas

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Το οδοιπορικό της αιχμαλωσίας - Του Πιερή Μ. Πιερή

Ενα βιβλίο γραμμένο με πόνο και δάκρυ. Ένα βιβλίο αυθεντικό, στο οποίκο πρειγράφονται με τιον πιο παραστατικό τρόπο τα βάσανα, οι εξευτελισμοί και γενικά το μαρτύριο των Ελληνοκυπρίων αιχμαλώντα στα χέρια των Τούρκων κατακτητών, στις αφιλόξενες φυλακές/στρατόπεδα αιχμαλώτων της Τουρκίας, το 1974.

(…) Λαβωμένοι βαθιά στο σώμα και στη ψυχή, με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα, πρησμένα και μουδιασμένα και σχεδόν παράλυτα από το σφικτό δέσιμο που τα σημάδεψε βαθιά, και με τα μάτια επίσης δεμένα σφικτά με λουρίδες άσπρου ρούχου, κάπου διακόσιοι ογδόντα πέντε τόσοι άνθρωποι, παραδέρναμε σαν «ψάρια στη στεριά» μέσα στην πνιγηρή και αποπνικτική ατμόσφαιρα της κοιλιάς του σιδερένιου κήτους. Ενός δηλαδή τουρκικού πολεμικού πλοίου στο οποίο με τόση βία και αγριότητα μας έριξαν πριν από λίγο. Μεταφερθήκαμε εκεί ύστερα από ταλαιπωρίες και εξευτελισμούς μιας βδομάδας σ’ ένα «στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων». Μια μάντρα προβάτων δηλαδή που οι Τούρκοι κατακτητές είχαν χρησιμοποιήσει για την κράτησή μας, από την ημέρα της σύλληψής μας μέχρι σήμερα.
Δεν είμαστε εγκληματίες, ούτε δολοφόνοι, ούτε οτιδήποτε άλλο! Είμαστε άνθρωποι φιλειρηνική και ήσυχοι, βιοπαλαιστές όλοι και οικογενειάρχες οι περισσότεροι και καμία δικαιολογία δεν ευσταθούσε για τη σύλληψή και την αιχμαλωσίας μας. Δεν είμαστε στρατιώτες και παρ’ όλο που μπορεί να προβληθεί η δικαιολογία ότι οι περισσότεροι φαινόμαστε μάχιμοι, εν τούτοις, αυτό πρέπει να το γνώριζαν πολύ καλά οι Τούρκοι, είναι ζήτημα αν έστω και ελάχιστοι από μας πήρα όπλο στα χέρια τους κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, αν εξαιρέσουμε βέβαια καμιά πενηνταριά στρατιώτες που βρίσκονταν ανάμεσά μας.

Από την ημέρα της εισβολής που ακολούθησε το καταραμένο εκείνο πραξικόπημα, τα όπλα χάθηκαν όλα, εξαφανίστηκαν λες και άνοιξε η γη και τα κατάπιες. Οι οπλαποθήκες έμειναν ερμητικά κλειστές κι απαραβίαστες, σαν να συμμάχησαν κι αυτές με τους Τούρκους εισβολείς . και δεν άνοιξαν με κανένα τρόπο. Ούτε με τα κτυπήματα και τη βία που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν πολλοί που έτρεξαν να οπλιστούν για να υπερασπιστούν την πατρίδα από το βάρ4βαρο εισβολέας και να προασπίσουν την ζωή , τη τιμή και την περιουσία τους. Ούτε βέβαια με τις σπαρακτικές και απελπισμένες παρακλήσεις και ικεσίες των ανθρώπων αυτών που με τρόπο στην ψυχή έβλεπαν τον εχθρό να πλησιάζει σκορπώντας παντού το θάνατο και την καταστροφή . ενώ αυτοί ούτε να αμυνθούν δεν είχαν τα μέσα. Ήταν κάτι που δεν το περίμεναν και τους π0λήγωσε βαθιά στην ψυχή. Πικραμένοι κι απογοητευμένοι από τη στάση και την παθητική ανέχεια με την οποία οι τότε κρατούντες, αιματόβρεχτοι αντιπρόσωποι της «

Εθνικής Κυβέρνησης» της Χούντας των Αθηνών, αντιμετώπιζαν την τουρκική εισβολή, έτρεξαν να φύγουν μακριά. Να γλυτώσουν τουλάχιστον το τομάρι τους.

«Αν είναι να πεθάνουμε για την Πατρίδα, θεία είναι η δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει», λέει ο ποιητής. Στη δική μας όμως περίπτωση, μια τέτοια θυσία δεν άξιζε τον κόπο.

(…) Αλίμονο όμως! Τη μπόρα διαδέχτηκε η καταιγίδα, η οποία ήταν χειρότερη και ποιό καταστροφική. Ότι απέμεινε όρθιο από τους βομβαρδισμούς και το τρομακτικό πολυβολητό, ήλθαν να το γκρεμίσουν οι «Αττίλες» τα στίφη δηλαδή των Τούρκων εισβολέων . κατέστρεφαν τα πάντα στο πέρασμά τους, ρήμαζαν πόλεις και χωριά συμπληρώνοντας γενικά το καταστροφικό έργο των δολοφονικών όπλων κι ακόμα χειρότερα…!

Από τις σφαίρες, τι οβίδες και τις βόμβες μπορούσε κάποιος να γλιτώσει. Από τους Τούρκους στρατιώτες όμως, ήταν αδύνατον. Έμοιαζαν με τεράστια σμήνη επιδρομικών ακρίδων τόσο στον όγκο όσο και στη λύσσα και την ακόρεστη βουλιμία της καταστροφικής τους μανίας. Ήταν αρρώστια επιδημική και θανατηφόρα που τύλιγες τους πάντες, καταιγίδα τρομακτική κι ανεπανάληπτη που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της κυνηγούσε όλους τους ανθρώπους. (…)
(…) Σε όλα τα χωριά και τις πόλεις που κατέλαβαν οι κατακτητές, επιδόθηκαν με πρωτοφανή ενθουσιασμό κα με απερίγραπτη μανία και λύσσα σε δολοφονίες εν ψυχρώ αθώων πολιτών, σε βιασμούς γυναικών κάθε ηλικίας και σε ανείπωτους εξευτελισμούς εναντίον των κατοίκων . ιδιαίτερα για τους κατοίκους των χωριών Τριμίθι και Κάρμι που είχαν την κακοτυχία να δεχτούν πρώτοι τη γεύση της τουρκικής θηριωδίας, το μαρτύριο ήταν τρομερό. (…)

(…) ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες και εξευτελισμούς, όλοι οι άρρενες κάτοικοι των χωριών αυτών, από ηλικίας δεκαπέντε μέχρι εβδομήντα χρόνων, συνελήφθηκαν σαν «αιχμάλωτοι πολέμου», λέγε καλύτερα «θύματα πολέμου», για να υποστούν κατά τη διάρκεια της κράτησης τους τις χειρότερες ταπεινώσεις και τα δεινά της πιο απάνθρωπης μεταχείρισης.(…)
(…) Έτσι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μαζευτήκαμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, ύστερα από το άγριο ανθρωπομάζωμα που ακολούθησε την εισβολή και που αποσκοπούσε στο γενικό εξανδραποδισμό του ελληνικού στοιχείου και την πλήρη τουρκοποίηση των καταληφθέντων εδαφών. Για να βρεθούμε σήμερα 30 Ιουλίου, 1974 με τα χέρια δεμένα σφικτά πίσω στην πλάτη και τα μάτια κλειστά, με το κορμί λαβωμένο από τα κτυπήματα και την ψυχή τραυματισμένη βαθιά από τις κακουχίες , την απόγνωση και τα φρικτά κι απρόσμενα κτυπήματα της μοίρας, σωστά ράκη, στην κοιλιά του σιδερένιου κήτους, του τουρκικού πολεμικού μεταγωγικού.
Η ζωή στον πλωτό τάφο

Αχ… αυτό το δέσιμο! Απ όλα τα μαρτύρια που υποφέραμε ως τώρα, αυτό ήταν το χειρότερο. Ούτε να καθίσεις μπορούσες, ούτε να ξαπλώσεις, μα ούτε να κοιμηθείς ή να ησυχάσεις σου επέτρεπε. Όπως και να προσπαθούσε να βολευτείς, οι πόνοι σου τρυπούσαν σαν πυρωμένη καρδιά το κορμί.
(…) Όταν λοιπόν ξαπλώναμε κι ακουμπούσαμε τα μούτρα μας στο πάτωμα, το μαρτύριο γινόταν ακόμα μεγαλύτερο. Το κεφάλι μας τρανταζόταν ολόκληρο και το μυαλό μας σάλευε από τους κραδασμούς και το βαθύ θόρυβο των μηχανών.

(…) Κάποιος λοιπόν κατάφερε με χίλια βάσανα και προφυλάξεις να λύσει το σχοινί και να ελευθερώσει τα χέρια του.

- Θέλεις να σε ξαπολύσω κι εσένα; Εγώ έβγαλα το σχοινί και το ρούχο από τα μάτια μου!

- Κι αν μας πάρουν είδης οι Τούρκοι;

- Ε… το πολύ – πολύ, να μας δείρουν και να μας δέσουν ξανά.

- Εν τάξει… λύσε με!

Λευτερώθηκε έτσι κι ο δεύτερος αιχμάλωτος από τα δεσμά του. Κι ενώ οι δύο φίλοι ήταν έτοιμη να συνεχίσουν τώρα μαζί το έργο τους, λύνοτας όσα περισσότερα σχοινιά και ρούχα μπορούσαν για να ανακουφίσουν και τους άλλους, κάποιος τους διέκοψε ξαφνικά φωνάζοντας από το βάθος της «γαλαρίας».

- Εφέντη…, σου εφέντη…! (νερό κύριε)

Σαν να δόθηκε αμέσως το σύνθημα. Τη φωνή του διαδέχτηκαν κι άλλες που ζητούσαν νερό. Κι όλες μαζί προκάλεσαν την προσοχή και το ενδιαφέρον των «αγάδων». Ένας από αυτούς που φαινόταν να είναι ο υπεύθυνος της βάρδιας των φρουρών, μας φώναξε να σιωπήσουμε και να παραμείνουμε ήσυχοι μέχρι να εξασφαλίσει την απαιτούμενη άδεια από τον «μεγάλο» τους.

(…) Κοίταζαν μια εμάς και μια τους δικούς τους με απορία. Πως θα παίρναμε το «φαί» με τα χέρια δεμένα πίσω στην πλάτη; Στο τέλος ένας από αυτούς απευθύνθηκε στον αξιωματικό που στεκόταν πίσω από τα σύρματα και παρακολουθούσε με απάθεια την κατάσταση.
- Να τους λύσουμε τα χέρια; Ρώτησε στη γλώσσα τους.

- Όχι, απαγορεύεται, φώναξε αυστηρά ο αξιωματικός.

- Μα δεν θα μπορέσουν να φάνε. Πως θα πάρουν το ψωμί;

- Να τους ταΐσετε εσείς!

Ο στρατιώτης έμεινε αποσβολωμένος. Κούνησε το κεφάλι του σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας κι έμεινε για λίγο σκεφτικός κι αναποφάσιστος. Δεν μπορούσε όμως να κάνει διαφορετικά κι αναγκαστικά συμμορφώθηκε με τη διαταγή του ανωτέρου του. Χωρίστηκαν έτσι κι αυτοί σε δυο ομάδες κι άρχισαν το δύσκολο έργο του ταΐσματος. Γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ότι το τάισμα ήταν πολύ πιο δύσκολο και εκνευριστικό από το πότισμα. Εκείνος που κρατούσε το ψωμί, έκοβε ένα μεγάλο κομμάτι και έμπηγε στο ανοικτό στόμα που έχασκε μπροστά του. Κι όταν ο αιχμάλωτος έκοβε ανά τα κατάφερνε μια δαγκωματιά, ο άλλος στρατιώτης του έμπηγε με τον ίδιο τρόπο το τυρί και τη ντομάτα.

Στη Μερσίνα
Ένας τόπος άγνωστος απλωνόταν τώρα μπροστά στα μάτια μας κι ένας κόσμος, επίσης άγνωστος μας περίμενε….
- Είναι το Μπογάζι του Τρικώμου! Φώναξε κάποιος.

- Όχι, είναι το δάσος της Σαλαμίνας! Πέταξε κάποιος άλλος.

Ακούστηκαν πολλά τέτοια, χωρίς να είμαστε σίγουροι για τίποτε. Ώσπου…
- Εν η Μερσίνα! Φώναξε ο Λεύκος δυνατά.

- Η Μερσίνα; Ψιθυρίσαμε όλοι με δέος!

- Ναι…, ναι…, τούτη είναι. Ήρτα πολλές φορές εδώ με την τράτα! Επανέλαβε πάλι ο Λεύκος, ενώ κάποιος άλλος επιβεβαίωσε τα λόγια τους.

- Ναι, έχεις δίκιο. Εν η Μερσίνα! Εφέραν μας στην Τουρκία!

- Στην Τουρκία…;


                                                                                                                        ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….


Σ.Σ.: Όσοι ενδιαφέρονται να προμηθευτούν το βιβλίο «Το οδοιπορικό της αιχμαλωσίας» όπως και το βιβλίο «Αντίο» του Πιερή Μ. Πιερή, μπορούν να απευθύνονται στον ίδιο: Αγανίπης 3Α, 3112 Λεμεσός – Κύπρος Τηλ: 00357 -5- 383068, 00357-9- 449130, Φαξ: 00357-5-332206

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Γιαννάκης Ομήρου: «Όνειδος της σύγχρονης ιστορίας το πραξικόπημα»

Τριάντα έξι χρόνια από τη μεγάλη προδοσία και το φοβερό έγκλημα με νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα τραύματα, καλούμαστε σε αυτό το ετήσιο συναπάντημα χρέους να τιμήσουμε τους υπέροχους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και τη δημοκρατία και υπερασπίστηκαν το λαοπρόβλητο ηγέτη, τον Εθνάρχη Μακάριο, είπε ο Πρόεδρος του ΚΣ ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου, εκφωνώντας σήμερα το πρωί τον επιμνημόσυνο λόγο στο ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος προς προάσπιση της νομιμότητας και της Δημοκρατίας.
Ο κ. Ομήρου χαρακτήρισε το πραξικόπημα «όνειδος της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας» και σημείωσε, «πώς να αρθρώσει κάποιος το λόγο, χωρίς να κατολισθήσει στον υποκριτικό εκπεσμό, όταν η εθνική ταπείνωση της κατοχής είναι παρούσα 36 ολόκληρα χρόνια κι όταν το κάλεσμα της ευθύνης παραμονεύει τους εφιάλτες μας και οριοθετεί την πορεία μας;», προσθέτοντας, «την εσχάτη προδοσία ή τους θλιβερούς συνωμότες;

Την απαίσια συνωμοσία και το μέγα έγκλημα;»

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε σε απόπειρα διαγραφής της μνήμης, διαστροφής των γεγονότων, παραχάραξης της αλήθειας και ασέλγειας επί της ιστορίας και σταχυολόγησε γεγονότα που σημάδεψαν τη μέρα και την περίοδο του πραξικοπήματος, σημειώνοντας ότι 36 χρόνια λοιπόν από τότε οι σκηνές ολοζώντανες παραμένουν ολοζώντανες «να θυμίζουν την υπέροχη θυσία σας για την ελευθερία και τη δημοκρατία, για την υπεράσπιση του νόμιμου εκλεγμένου ηγέτη του λαού μας, του Εθνάρχη Μακαρίου».

Τριάντα έξι χρόνια από τότε, είπε, «και η αναγκαία εθνική λαϊκή ενότητα δεν οικοδομείται με τη διαγραφή των εθνικών εγκλημάτων όπως το προδοτικό πραξικόπημα αλλά με τη συντήρηση αυθεντικής και αληθινής της ιστορικής μνήμης για να φωτίζει διδακτικά το παρόν και το μέλλον» και πρόσθεσε ότι όπως κάθε χρόνο θυμόμαστε τους πεσόντες και τους τιμούμε.(...)

(...) Θέλουμε, είπε, και θα αγωνιστούμε για λεύτερη πατρίδα για όλους. Όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.

Αναφερόμενος στην υπό εξέλιξη διαδικασία των απ’ ευθείας διαπραγματεύσεων, ο κ. Ομήρου είπε ότι «είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αφήνει οποιαδήποτε περιθώρια αισιοδοξίας με δεδομένη την τουρκική στρεψοδικία, κακοπιστία και αδιαλλαξία».

Αντίθετα, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου, οι πρόσφατες εξελίξεις δημιουργούν μέγιστους κινδύνους για την εθνική μας υπόθεση. «Η έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ προς το Συμβούλιο Ασφαλείας και η δήλωση του κατά την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων προαναγγέλλουν προσπάθειες για αλλαγή της διαδικασίας όπως αρχικά είχε συμφωνηθεί».

Η θέση μας, είπε πρέπει να είναι απολύτως σαφής, «μόνο όταν οι διαπραγματεύσεις φτάσουν σε απόσταση συμφωνίας και μόνο τότε θα μπορεί να εξετασθεί και να συμφωνηθεί Διεθνής Διάσκεψη. Για συζήτηση μόνο της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού. Σε τέτοια περίπτωση οι όροι σύγκλησης της δεν θα πρέπει να υπονομεύουν το κύρος και τη μοναδική διεθνή νομική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε να προσδίδουν κύρος ή να υποβοηθούν την αποσχιστική οντότητα των κατεχομένων».

Τώρα όμως πρέπει, είπε, «να καταστεί σαφές σε όλους ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούμε επιδιαιτησία με τη μορφή Διεθνούς Διάσκεψης, χρονοδιαγράμματα και εκβιασμούς».

Το μνημόσυνο, του οποίου προέστη ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, τελέστηκε το πρωί στον Ιερό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης στην παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια. (ΚΥΠΕ 15.7.10)

Τρίτη, 16 Ιουλίου, 1974

Ο φόβος, σκέπασε όλα τα σπίτια, τις γειτονιές, τις πόλεις και τα χωριά της Κύπρου. Αδέλφια, συλλάμβαναν αδέλφια. Παιδιά κολλούσαν κυριολεκτικά στον τοίχο τους πατεράδες τους. Ξαδέλφια, πρόδιδαν τους συγγενείς τους. Το ραδιόφωνο μετέδιδε εμβατήρια. Έλεγε ότι «ο στρατός έχει τον έλεγχο του νησιού». Τα εμβατήρια έγιναν από τότε ο θλιβερότερος συντονισμένος ήχος.

Για τον εκφωνητή: Ο Μακάριος ήταν νεκρός…



Τα στόματα σφράγισαν. Τα αυτοκίνητα χάθηκαν από τους δρόμους. Τα καταστήματα έκλεισαν. Οι άνθρωποι κρύφτηκαν στα σπίτια τους, περιμένοντας να έρθει η σειράς τους, να καταδοθούν από τα αδέλφια τους.

Τα εμβατήρια συνέχισαν τον πολεμικό τους ρυθμό. Και πάλι ακούγεται το θλιβερό για κάποιους, αλλά νικητήριο για άλλους μήνυμα: Ο Μακάριος είναι νεκρός…

Σαν χθες, 15 Ιουλίου 1974, το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου είχε προσελκύσει των ανυποψίαστων την προσοχή. Γύρω στις 8.20 το πρωί, το τραγούδι «Το πουκάμισο το θαλασσί» κόπηκε περίεργα, απρόσμενα. Θόρυβοι ακαθόριστοι, ασυνήθιστοι πέρασαν μέσα από τον μεταδότη. Και ύστερα, σιγή. Λίγα λεπτά αργότερα, η εκφωνήτρια, διάβαζε με θριαμβευτική φωνή το μήνυμα των «αγωνιστών» της ΕΟΚΑ Β΄. Έκανε σ’ όλους γνωστό, ότι το Προεδρικό Μέγαρο είχε καταληφθεί από τους «αγωνιστές». Ότι η Αρχιεπισκοπή τελούσε υπό τον έλεγχο των «στρατευμένων παιδιών μας». Ότι ο Νίκος Σαμψών είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση του κράτους. Και τέλος ότι ο Μακάριος είναι νεκρός…

Τρίτη, 16 Ιουλίου 1974

Η απόγνωση είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των Μακαριακών. Ο θρίαμβος κυριαρχούσε στα πρόσωπα των προσκείμενων στην ΕΟΚΑ Β. Γι αυτούς ο «τραγόπαπας» ήταν πλέον παρελθόν. Μέχρι χθες όλοι έκρυβαν έντεχνα τις πολιτικές τους αντιπαραθέσεις και συνδιασκέδαζαν στους γάμους και στα πανηγύρια. Σήμερα όμως, υπάρχουν νικητές και νικημένοι…

Τα τζιπ κυκλοφορούσαν σε πόλεις και χωριά με επιβαίνοντες μόνον τους «αγωνιστές» που χάρη στο «θρίαμβό» τους, πυροβολούσαν στον αέρα. Με πραγματικά πυρά. Λίγες ημέρες αργότερα, αυτά τα πυρά μπορεί να έσωζαν ζωές στην Βόρεια Κύπρο. Είχαν όμως ξοδευτεί χάριν της «ευτυχίας»… των «αγωνιστών».

Οι πληροφορίες έδιναν και έπαιρναν. Έγιναν συλλήψεις…, φυλακίστηκαν Μακαριακοί, κάποιοι πυροβολήθηκαν γιατί αντιστάθηκαν. Τι κι αν ήσαν Έλληνες; Τι κι αν ήσαν αδέλφια τους;

Ξαφνικά ένα τζιπ σταμάτησε έξω από το σπίτι. Πέντε ένοπλοι με ρούχα στρατιωτικά πήδηξαν έξω και κατευθύνθηκαν προς την είσοδο. Έστησαν στον τοίχο, τον πατέρα, τη μάνα και τα τέσσερα τους παιδιά. Ένα κορίτσι 15 χρόνων, άλλο ένα 14, ένα αγόρι 13 και ένα μωρό που μόλις είχε περπατήσει.

- Πού είναι ο Λυσσαρίδης; Λέγε! Πού είναι ο …. Τους κρύβεις; Πού τους κρύβεις; Έχεις όπλα, το ξέρουμε. Πού έχεις τα όπλα;

Εκείνος, χαμογελούσε.  "Ποια όπλα;  Αν είχα όπλα θα ήμουν εδώ;"  Συνέχισε να χαμογελά και να "διασκεδάζει" με την επιμονή των απρόσκλητων επισκεπτών.

Οι υποκόπανοι άρχισαν το «έργο» τους. Το μωρό έβαλε τα κλάματα. Τα παιδιά πάγωσαν. Στα μάτια τους φώλιασε ο τρόμος. Η μάνα έβαλε τις φωνές. Κάποιος θεώρησε σκόπιμο να επιβάλει την τάξη. Πυροβόλησε τρεις - τέσσερις φορές στον αέρα. Ήταν ριπές με αυτόματο. Τα μεγαλύτερα παιδιά έτρεξαν στον πατέρα τους που διαισθάνθηκαν ότι κινδύνευε. Οι μαντραχαλάδες έσπευσαν να τα αποκολλήσουν. Η μάνα συνέχιζε να φωνάζει. Τώρα, όλη η οικογένεια έκλαιγε και φώναζε. «Βοήθεια»!

Ακολούθησε έρευνα μέσα σ’ όλο το σπίτι. Άνω κάτω έγιναν όλα τα δωμάτια. Ότι υπήρχε στις ντουλάπες βγήκαν στο άχρωμο φως. Έπιπλα αναποδογύρισαν. Κατσαρόλες βρέθηκαν εκτός σπιτιού. Ρούχα ανακατεύτηκαν. Τρόφιμα σκόρπισαν στο χώμα…

Κι ύστερα άρχισε το ψάξιμο στην αυλή. Έψαξαν στις φυλλωσιές των δέντρων. Έψαξαν το κοτέτσι, τον περιστερώνα… έψαξαν και στα χωράφια ολόγυρα… Τι ζητούσαν αλήθεια;

Οι πέντε μαντραχαλάδες έφυγαν. Το βράδυ όμως, όπως και το προηγούμενο, οι σφαίρες και οι ριπές έδιναν το κόκκινο στίγμα των «αγωνιστών» στο σκοτάδι της Λευκωσίας. Τα μηνύματα όμως, έφθαναν παντού ακόμα και με το σφύριγμα του ανέμου: Ο Λυσσαρίδης κρατούσε γερά!

Διαβάστε και: http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www2.rizospastis.gr/getImage.do%3Fsize%3Dmedium%26id%3D27826%26format%3D.jpg&imgrefurl=http://www2.rizospastis.gr/storyPlain.do%3Fid%3D874062%26action%3Dprint&usg=__uWigqwt0x3AoKuwQhGwqcD8Qi50=&h=247&w=350&sz=16&hl=el&start=4&sig2=DzOOu7rKVFMIqcS1gX06ig&itbs=1&tbnid=1IXIKKqy7pRZiM:&tbnh=85&tbnw=120&prev=/images%3Fq%3D%25CE%25A0%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259E%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A0%25CE%2597%25CE%259C%25CE%2591%2B1974%26hl%3Del%26newwindow%3D1%26sa%3DG%26tbs%3Disch:1&ei=HG5ATKWOBMKRjAf716E0