Επιστολή προς τον ΥΠΕΘΑ

ΆΡΘΡΟ 23

1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ' αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.

2. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.

Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ' αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Το δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση Βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.

Κύριε Υπουργέ.

Απευθύνομαι σε εσάς με την διπλή ιδιότητα που κατέχετε, του Συνταγματολόγου και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Διαβάζοντας το παρακάτω επισυναπτόμενο άρθρο 23 του Συντάγματος, που αφορά την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας και τους υφιστάμενους περιορισμούς, σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών διαπίστωσα, ότι στο κείμενο ΔΕΝ αναφέρονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος,( τα στελέχη του οποίου θεωρούνται "Στρατιωτικοί" σύμφωνα με το Ν.49Α/1941 (Σ.Π.Κ.),όπως ισχύει σήμερα.)

Παρακαλώ για την άποψη σας, αναφορικά με την δυνατότητα που δίδεται στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας.

Σε αναμονή απαντήσεως σας.

Νικ.Νικολιάς. Υπνχος (ε.α.) Λ.Σ.