Μια παρουσίαση βιβλίου ιδιαίτερα ξεχωριστή

ΑΠΟ ΔΡΥ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ

Μια παρουσίαση βιβλίου ιδιαίτερα ξεχωριστή

Π ρ ό σ κ λ η σ η

Η Λέσχη Ανάγνωσης Πειραιά «ΦΩΣ»,

ο Σύνδεσμος Αποφοίτων της Ιωνιδείου Σχολής

και oι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Νοέλ Μπάξερ

ΑΠΟ ΔΡΥ ΠΑΛΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ

H εκδήλωση θα πραγματοποιηθείτη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου και ώρα 8।30 μ।μ।

στο Σύνδεσμο Αποφοίτωντης Ιωνιδείου Σχολής (Πραξιτέλους 236, Πειραιάς)

Για το βιβλίο εκτός από τη συγγραφέα θα μιλήσουν

οι:Αρχοντία Παπαδοπούλου, ιστορικός, φιλόλογος, Προϊσταμένη 2ου Γραφείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, Πρόεδρος Ένωσης Μαγνησίας Μικράς Ασίας και Θεοδοσία Κοντζόγλου, δημοσιογράφος

Αποσπάσματα του βιβλίουθα διαβάσει η ηθοποιός

Αιμιλία Υψηλάντη। Την εκδήλωση θα προλογίσειο Κωνσταντίνος Μπουρλετίδης Πρόεδρος του Δ।Σ του ΣυνδέσμουΑποφοίτωνΙωνιδείου Σχολής

Συντονίζει η Καλλιόπη Δράκου,δημοσιογράφος,υπεύθυνη Λέσχης Ανάγνωσης Πειραιά

«ΦΩΣ» Παράλληλα θα λειτουργεί Έκθεση Φωτογραφίαςμε θέμα

«Διαδρομή στις Αλησμόνητες Πατρίδες: Κύπρος – Μικρά Ασία»

με την ευγενική χορηγία του Σπιτιού της Κύπρου,του 2ου Γραφείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά καιτης Ένωσης Μαγνησίας Μικράς Ασίας। Η μουσική επιμέλεια είναι του μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Πετσετάκη

Στο πιάνο κατά την είσοδο των επισκεπτών θα είναι

ο 11χρονος Αλέξανδρος Κοντζόγλου Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Τηλ।: 210 28 04 800 • Fax: 210 28 19 550www।psichogios.gr • e-mail:

।gr">info@psichogios।gr

Για το βιβλίο: Από Δρυ παλιά και από πέτρα ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ: Πρόκειται για ένα βιβλίο, ένα ανάγνωσμα που με μάγεψε ως τα βάθη της ψυχής μου। Ίσως γιατί περνάει μέσα από την αγαπημένη μου αλησμόνητη Κερύνεια। Ίσως γιατί ο Καλφατζής «…που ξέρει να σώζει» είναι ο Κερυνειώτης του 1903 που έβαλε τα θεμέλια της αξιοπρέπειας, του δυναμισμού, της ντομπροσύνης, της ανθρωπιάς και του ανθρωπισμού, της αγωνιστικότητας και της υπερηφάνειας στοιχεία τα οποία χαρακτηρίζουν έναν ολόκληρο - διαρκώς αγωνιζόμενο λαό μέσα στον 20ο αιώνα। Ίσως γιατί η Πηνελόπη που δεν τη γέννησε, έγινε η δική του κόρη που διωγμένη από τη Μικρά Ασία βρήκε στη Κύπρο μου τη ζεστασιά και την αγάπη, εφόδια που την θωράκισαν στους σκληρούς αγώνες। Τους αγώνες εκείνους οι οποίοι σημάδεψαν τη ζωή της। Μιας ζωής που σαν Ομηρικός Οδυσσέας ταλανίζεται σε ξέρες και ωκεανούς με τρικυμίες μα και με χαρές και …Αυτά όμως από μένα। Δεν έχετε παρά να μάθετε τα πάντα κάνοντας αυτό το μοναδικό βιβλίο κτήμα σας.

Για το βιβλίο της η ίδια η συγγραφέας, η υπέροχη Νοέλ Μπάξερ λέει: Ήρθε η ώρα να σου πω για το σκισμένο γράμμα, για ένα τόπι κασμίρι και για μια Κύπρια που μύριζε η αγκαλιά της πασχαλιά। Για μια μαγευτική πόλη, τη Σμύρνη μου, που κάηκε σαν φωτογραφία και για ένα πλοίο που μετέφερε μια γυναίκα που έσταζε γάλα। Για μια Τουρκάλα που χάθηκε και σώθηκε μόνο το τραγούδι της. Κι αν θέλεις, μόνο αν το θέλεις, θα σε αφήσω να κρατήσεις στα χέρια σου τα δυο μονάκριβα κλειδιά μου, του σπιτιού στο Αϊδίνι και του σπιτιού στη Σμύρνη. Από το Αϊδίνι και τη Σμύρνη ως την Κύπρο, την Αθήνα και την εξωτική Ινδία, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας σύγχρονης Πηνελόπης με φόντο τις Χαμένες Πατρίδες. Γύρω από την Πηνελόπη, σαν γαϊτανάκι, πρόσωπα που τη σημάδεψαν: η Ζόι, ο Καλφατζής που "ξέρει να σώζει", ο Παρασκευάς με το "παρασκευάκι" του, η Κατίνα που ο "Ιορδάνης της πέθανε", ο βροχερός Φίλιππος και ο φωτεινός Φώτης, η μαγείρισσα η Φραγκώ… Ένα πληθωρικό μυθιστόρημα, που στριφογυρίζει με τρυφερότητα γύρω από την ιστορία του ελληνικού 20ου αιώνα, πλημμυρισμένο με εικόνες και μυρωδιές εποχής.

ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΛΙ

ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Ένα παιδικό καρναβάλι διαφορετικό από τα άλλα προγραμματίζει ο Δήμος Πειραιά για το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου και ώρα 12:00 στην Πλατεία Κοραή. Στους «Καρναβαλομπόμπιρες», για να διασκεδάσουν τα παιδιά θα υπάρχει, ο Μάγος της Αποκριάς, Κλόουν Ανιματέρ, Ζογκλέρ και Ξυλοπόδαροι, ενώ θα εξελιχθεί για μικρούς και μεγάλους η παράσταση : « Ο ήχος στη μαγική χώρα του Παραμυθιού». Παράλληλα θα υπάρχει εργαστήριο κατασκευής Αποκριάτικης Μάσκας, όπου τα παιδιά θα μάθουν να φτιάχνουν μάσκες και διάφορα αποκριάτικα στολίδια, φουσκωτά παιχνίδια και μια σειρά από άλλες δράσεις στο πνεύμα του καρναβαλιού.

ΛΑΘΡΑΙΑ ΤΣΙΓΑΡΑ

ΛΑΘΡΑΙΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ Συνελήφθησαν, πρωινές ώρες σήμερα, από προσωπικό του Κλιμακίου Ειδικών Αποστολών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πάτρας, κατά την επιβίβασή τους σε Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο με προορισμό το εξωτερικό, ένας 28χρονος αλλοδαπός οδηγός φορτηγού οχήματος, καθώς και ο 38χρονος συνοδηγός του, διότι σε γενόμενο έλεγχο διαπιστώθηκε ότι μετέφεραν επιμελώς κρυμμένα στο φορτίο του ανωτέρω οχήματος τριάντα χιλιάδες (30।000) πακέτα λαθραίων τσιγάρων μάρκας «JIN LING» που περιείχαν τριακόσιες χιλιάδες (300।000) λαθραία τσιγάρα, χωρίς να έχουν καταβληθεί οι νόμιμοι δασμοί και φόροι। Στο χώρο φόρτωσης εντοπίστηκε και ένας 40χρονος, που εμπλεκόταν στην παράνομη μεταφορά και ο οποίος συνελήφθη κατόπιν καταδίωξης από προσωπικό της Λιμενικής Αρχής Πάτρας. Από την οικεία Λιμενική Αρχή, η οποία διενεργεί την προανάκριση, κατά την αυτόφωρη διαδικασία, κατασχέθηκαν το ανωτέρω όχημα, καθώς και το παράνομο φορτίο του.

ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΕ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ

Λουκέτο και σε δεύτερο κρεοπωλείο

της Δημοτικής Αγοράς Πειραιά Στην προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας ακόμη ενός κρεοπωλείου, του δεύτερου μέσα σε 10 μόλις ημέρες, που βρέθηκε να λειτουργεί στην Δημοτική Αγορά Πειραιά κάτω από απαράδεκτες υγειονομικά συνθήκες, προχώρησε σήμερα η Νομαρχία Πειραιά. Πρόκειται συγκεκριμένα για το κατάστημα με την επωνυμία «ΚΑΙΤΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΜΟΝ. ΕΠΕ» που βρίσκεται στην οδό Λυκούργου 3, εντός της Δημοτικής Αγοράς, στο οποίο οι επόπτες υγείας της Νομαρχίας εντόπισαν σημαντικές υγειονομικές παραβάσεις σε σημείο που όπως αναφέρουν στην έκθεσή τους να απειλείται άμεσα η δημόσια υγεία και για τον λόγο αυτό εισηγήθηκαν την άμεση διακοπή λειτουργίας του. Συγκεκριμένα οι επόπτες δημόσιας υγείας αναφέρουν στην έκθεσή τους ότι : · Ο ψυκτικός θάλαμος συντήρησης κρεάτων στο ισόγειο του καταστήματος είχε οξειδωμένα τσιγκέλια και επικρατούσε πλημμελής καθαριότητα · Στο υπόγειο του καταστήματος επικρατούσε ακαταστασία, στα δάπεδο υπήρχαν λιμνάζοντα ύδατα και οι τοίχοι παρουσίαζαν εκτεταμένα σημεία υγρασίας · Σε χώρο που επικοινωνούσε με το υπόγειο υπήρχε παλαιός εξοπλισμός του καταστήματος και βρέθηκαν νεκρά έντομα και ιστοί αραχνών · Σε έτερο χώρο που επικοινωνούσε και αυτός με το υπόγειο, που έμοιαζε με φρεάτιο υπήρχαν λιμνάζοντα ύδατα και νερά πλύσης. Ο χώρος ήταν εξαιρετικά ρυπαρός και υπήρχαν έντομα · Στον θάλαμο κατάψυξης του υπογείου επικρατούσε επίσης πλημμελής καθαριότητα · Δεν επεδείχθη θεωρημένο βιβλιάριο υγείας ενός υπαλλήλου και θεωρημένο βιβλίο αστυιατρικών επιθεωρήσεων Για την προστασία της δημόσιας υγείας ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας προχώρησε στην έκδοση απόφασης προσωρινής διακοπής λειτουργίας του καταστήματος μέχρι συμμορφώσεώς του, η οποία υλοποιήθηκε σήμερα σε συνεργασία με τη Δημοτική Αστυνομία του Δήμου Πειραιά, ενώ για την υπόθεση ενημερώθηκε τόσο το αρμόδιο Α.Τ. της ΕΛΑΣ όσο και ο αρμόδιος εισαγγελέας. Σε δηλώσεις του ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας τόνισε ότι «Δυστυχώς σήμερα αναγκαστήκαμε να επιλέξουμε την έσχατη λύση, να κλείσουμε μέχρι συμμορφώσεως, ακόμη ένα κρεοπωλείο στη Δημοτική Αγορά Πειραιά που λειτουργούσε κάτω από απαράδεκτες υγειονομικά συνθήκες. Οπωσδήποτε δεν είναι ευχάριστο να κλείνει ένα κατάστημα, έστω και προσωρινά, σε καιρούς δύσκολους οικονομικά, όμως όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα προέχει η διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και η προστασία των καταναλωτών» για να συμπληρώσει «με αφορμή αυτό το γεγονός επαναλαμβάνουμε και επανακαταθέτουμε προς την Κυβέρνηση το ώριμο αίτημα της Νομαρχίας, του εμπορικού συλλόγου και όλων των φορέων του Πειραιά για την μετεγκατάσταση της Δημοτικής Αγοράς σε άλλον χώρο, με σύγχρονες εγκαταστάσεις και υποδομές. Η αγορά του Πειραιά είναι ανάγκη να μεταφερθεί και η Κυβέρνηση οφείλει να ανταποκριθεί στο αίτημά μας για τη δημιουργία της νέας Ιπποδάμειας Αγοράς που θα ωφελήσει τους επαγγελματίες και θα αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες».

Στο Αιγαίο ζωντανεύει η πειρατεία και στην Κύπρο πρυτανεύει η ληστεία

Συγκλόνισε με την ομιλία του στην εκδήλωση "Κυπρος Αλησμόνητες Πατρίδες" ο Δρ. Βάσος Λυσσαρίδης. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του δήμου Ταύρου. Διαχρονική η τραγωδία। Διαχρονικά τα σφάλματα। Τα ιστορικά μαθήματα δεν αξιοποιούνται। Ημέτεροι και ξένοι διαστρεβλώνουν την ιστορική πραγματικότητα και έμμεσα προπαρασκευάζουν τα επόμενα τραγικά βήματα। Αυτοποδοπατήθηκαν οι Έλληνες στη Σμύρνη. Οι Πόντιοι αυτοεγκλωβίσθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης, οι Κωνσταντινουπολίτες προκάλεσαν τον φιλικό ως τότε Τουρκικό όχλο, οι Ελληνοκύπριοι επιδόθηκαν σε συστηματική γενοκτονία των Τουρκοκυπρίων και εξανάγκασαν την Τουρκία να ασκήσει τα επεμβατικά της δικαιώματα για να τους διασώσει. Και αυτό το θέατρο του παράλογου έχει συγγραφείς και Ελληνόφωνους. Όμως όταν το βράδυ ξυπνώ από τους υπαρκτούς εφιάλτες αντιμετωπίζω την υπαρκτή φωτισμένη πέτρινη κατοχική σημαία στον Πενταδάκτυλο, όταν διασχίζω την Λευκωσία με υποδέχεται ένα υπαρκτό διάτρητο συρματόπλεγμα που διευκολύνει τους καζινόβιους και προκαλεί τους αξιοπρεπείς και που μετατρέπεται σε σημείο αναγνώρισης χωριστής διχοτομικής Τουρκικής εξουσίας και εμπορίου των προϊόντων των υφαρπαγεισών Ελληνοκυπριακών περιουσιών. Και όταν συνέρχομαι διαπιστώνω ότι Όσο ακόμα και με συνομιλίες εν ενεργεία ο σύγχρονος πασάς διακόπτει λειτουργίες στις κατεχόμενες μισοκατεστραμμένες εκκλησιές, όσο η Τουρκική ωμότητα διακηρύττει ότι το Κυπριακό έχει λυθεί από το 1974 και απαιτεί και επιβράβευση του εγκλήματος με αναγνωρίσεις χωριστών κρατών, τόσο η αγωνία επιτείνεται και τόσο πιο έντονη γίνεται η απόφαση μας για διορθωτική πορεία. Όμως με θρηνωδίες και προσαρμογή στις αξιώσεις του καταχτητή δεν ανατρέπονται εθνικές τραγωδίες. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Θέλει οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους Θέλει οι ριψάσπιδες να ενταφιασθούν τελεσίδικα στο περιθώριο της ιστορίας. Τα σχέδια της Τουρκίας σαφή. Έλεγχος του συνόλου των Κυπριακών εξελίξεων ως προσταδίου για Ιμβροποίηση. Η διχοτόμηση δεν είναι η πρώτη επιλογή. Πρώτη φάση το σχέδιο Ανάν. Ο λαός μας απέρριψε το σχέδιο Ανάν που ισοδυναμούσε με διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αποδοχή ενός πολυκηδεμονευόμενου συνομοσπονδιακού μορφώματος. Και σε συνεργασία με την Ελλάδα πετύχαμε την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. Όμως σχέδια βρικολακιάζουν με ποικιλώνυμες ονοματολογίες για να μας θυμίζουν τον Χάνεϊ με την κυνική δήλωση ότι το σχέδιο Ανάν όσες φορές κι αν το απορρίψετε θα επανέρχεται ωσότου το αποδεχθείτε. Κι εμείς απαντούμε. Θα το απορρίπτουμε ωσότου συμμορφωθείτε. Μας ζητούν να ξεπουλήσουμε πατρογονικά εδάφη με πολυχιλιόχρονη Ελληνική παρουσία. Λένε πως η γη δεν έχει κρικέλια για να την τραβήξουν. Όμως και η δική μας γενιά Ελληνοκυπρίων δεν έχει δικαίωμα να εκδώσει τίτλους ιδιοκτησίας σε ξένους για τα χώματα μας. Αυτά τα χώματα δεν ξεδιψούν με σκλαβωμένο νερό Αυτά τα δέντρα δεν ανθίζουν με ντροπιασμένο ήλιο Αυτά τα νεκροταφεία διώχνουν τους ξανασκοτωμένους νεκρούς Αυτό το πείσμα δεν νικιέται με το όπλο τ΄αφέντη Στην Αμμόχωστο ξαναζωντανεύουν οι γόνοι του Τεύκρου Στην Στοά ο Ζήνωνας για πρώτη φορά φοράει την πανοπλία Στην Έπια ο Σοφοκλής ξαναγράφει τα χορικά Κι εκεί στον μακρινό ουρανό ο Φοίβος ξαναβρίσκει την πυξίδα. Κι εγώ σας το λέω. Δεν είναι να πεθάνει αυτή η γενιά. Όσο η βιολογική μου πορεία γίνεται πιο μακρά τόσο πιο έντονη καθίσταται η αναγκαιότητα να επισκέπτομαι συχνά τα μητροπολιτικά χώματα, να επιβεβαιώνω την κοινότητα ιστορίας, την κοινότητα δεσμών, την κοινότητα προοπτικών ακόμα και την κοινότητα κινδύνων. Και το αίσθημα ανεκπλήρωτων οραμάτων γίνεται πιο έντονο όταν προσφέρονται έπαινοι και τιμητικές διακρίσεις για την αναιμική μου προσφορά. Στην Κύπρο σήμερα οι εκκλησιές μαυροφορούν. Τα αρχαία θέατρα διαμαρτύρονται. Οι παραδόσεις μας δολοφονούνται. Η Κύπρος περνώντας από συμπληγάδες είναι σήμερα μέλος της Ε.Ε. Και στόχος είναι η αξιοποίηση της τυχόν επιθυμίας της Τουρκίας για Ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η ένταξη αποτελεί απομακρυσμένη ή αδύνατη προοπτική. Το πιθανό τέρμα είναι μια ειδική σχέση. Η Τουρκία επιδιώκει και ως τώρα όχι χωρίς επιτυχία μια ενταξιακή πορεία a la carte, αρνούμενη να υλοποιήσει υποχρεώσεις της που προκύπτουν από την υποψηφιότητα της. Αρνείται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία της οποίας η υπογραφή είναι απαραίτητη για την Ευρωπαϊκή της πορεία και να αποαναγνωρίσει το δορυφορικό κατοχικό ψευδοκράτος. Κι εμείς παρακολουθούμε παθητικά αυτή την τραγελαφική εξέλιξη. Με σαφήνεια να διακηρύξουμε ότι χωρίς συμμόρφωση της Τουρκίας στις υποχρεώσεις της θα πρέπει να τερματίσουμε μια Ευρωπαϊκή πορεία a la carte. Τώρα διεξάγονται συνομιλίες που δεν είναι καν δικοινοτικές γιατί ο Ταλάτ αποτελεί γκαουλάϊτερ των Τουρκικών συμφερόντων. Πάνω σε ποια βάση; Τουρκία και Ντενκτάς εμμένουν στην ύπαρξη δυο χωριστών κρατικών οντοτήτων, συνεταιρισμό, κηδεμονικά δικαιώματα, ξένη στρατιωτική παρουσία και σφετερισμό περιουσιών και δικαιωμάτων. Συζήτηση πάνω σ΄αυτή τη βάση αποτελεί απεμπόληση δικαιωμάτων και υπονόμευση της εθνικής μας παρουσίας στη Κύπρο. Υπήρξαν παρεκκλίσεις από δικής μας πλευράς που θα εμείνουμε να διορθωθούν γιατί είναι καθολικό το αίσθημα ότι ο λαός δεν θα ανεχθεί δυο χωριστά κράτη, ένα Ελληνοκυπριακό και ένα Τουρκοκυπριακό και συνεταιρισμό, που να οδηγεί, σ΄ ένα πολυκηδεμονευόμενο μεταποικιοκρατικό συνομοσπονδιακό μόρφωμα. Ούτε εκ περιτροπής προεδρία, ούτε νομιμοποίηση του εγκλήματος του εποικισμού, ούτε συντήρηση κηδεμονικών δικαιωμάτων και ξένη στρατιωτική παρουσία. Ότι ο λαός απαιτεί και θα απαιτεί λύση στη βάση των προεκλογικών διακηρύξεων. Δηλαδή μια λύση που θα διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, των θεσμών, τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους. Λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ορθώς επισείουν μερικοί τον κίνδυνο ότι η παθητική διέλευση χρόνου συντελεί σε μονιμοποίηση παράνομων τετελεσμένων. Και ορθώς ανταπαντούμε ότι η νομιμοποίηση δεν αποφεύγει τη μονιμοποίηση. Τα προτεινόμενα σχέδια ισοδυναμούν με διχοτόμηση και επικυριαρχία της Τουρκίας στις τώρα ελεύθερες περιοχές. Και τώρα επιχειρείται νόθευση της εθνικής μας φυσιογνωμίας ως προσταδίου για αποδοχή λύσεων που οδηγούν σε Αλεξανδρεττοποίηση και αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού με περαιτέρω διαφοροποίηση του δημογραφικού status. Δεν θα υποκύψουμε στον εκβιασμό ενός ψευδοσυγχρονισμού ότι κάθε αναφορά σε εθνικές παραδόσεις κάθε νύξη για εθνική οντότητα, κάθε επίδειξη προσήλωσης στην εθνική κληρονομιά αποτελεί σοβινισμό. Αν δεν έχουμε την εθνική μας ταυτότητα κάθε λύση, όσο κακή, θα γίνει αποδεκτή. Υπενθυμίζω τους όψιμους ιστοριογράφους μυθογράφους πως η ΕΟΚΑ δεν ήταν μια εξτρεμιστική οργάνωση, το 55-9 ένας ολόκληρος λαός βρέθηκε στρατευμένος σ΄ ένα ανεπανάληπτο αγώνα με τους ζωντανούς να ζηλεύουν τους μελλοθάνατους. Ούτε θα ανεχθούμε την επαναγραφή της ιστορίας με βάση τον εξωραϊσμό των σε βάρος μας οργανωμένων εγκλημάτων και μεγιστοποίηση δικών μας ατομικών. Τώρα οι αποκαλύψεις για τις οργανωμένες βαρβαρότητες έρχονται στην επιφάνεια. Ένοχος δεν είναι μόνο ο οποιοσδήποτε Αττίλα Ολγκάτς αλλά το ίδιο το Τουρκικό κράτος που είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός ομοιογενούς πολιτικο-στρατιωτικού προγεφυρώματος. Επαναλαμβάνω οι Έλληνες της Μικράς Ασίας δεν αυτοεξοντόθηκαν, οι Πόντιοι δεν αυτοπεταλώθηκαν και μισόγυμνοι αποφάσισαν θανατηφόρες πορείες, ο Κολοκοτρώνης κι ο Αυξεντίου δεν ήσαν τρομοκράτες, ο Παπαφλέσσας, ο μωροκαλόγερος κατά τους εν ειρήνη μετά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας διαβιούντες υπήρξε η εθνική συνείδηση που οδήγησε ακόμα σε σεβασμό του δημίου μπροστά στο νεκρό Παπαφλέσσα και στη γέννηση του νέου Ελληνικού κράτους. Οι χιλιάδες εκτελεσθέντες στην Κύπρο δεν ήσαν τρομοκράτες των Τουρκοκυπρίων αλλά υπερασπιστές μιας πατρίδας που πάντα ήθελαν να μοιρασθούν με τους Τουρκοκύπριους. Οι Ελληνικές παραδόσεις δεν διαγράφονται. Το μακρινό εκείνο βράδυ μιλούσα με τον Τεύκρο με τα βραχέα και τα περισπώμενα που ακόμα σημαδεύουν την Κυπριακή τοπολαλιά. Θυμάμαι που κακός μαθητής συνόδευα τον Ζήνωνα στο άστυ και μικρός μαχητής μαθήτευσα στου Κίμωνα το απέριττο στρατόπεδο στο Κίτι. Πως θα τα σβύσω από τη μνήμη μου. Θυμάμαι την ανταρσία του Ρε και του κρυφοκαλόγερου το κρυφό περήφανο σχολείο Και το μολών λαβέ στον Μαχαιρά ξεπήδησε από μακριά Ένας απ΄τους τρακόσιους Κι ας μη ξεχνάμε Γράψαμε Τρωάδες και αγαπήσαμε κι αυτούς που πολεμήσαμε Το ει αναγκαίον αδικείν ή αδικείσθε ποτέ δεν ντύθηκε εθελόδουλα ραγιάς Αν δεν αυτοαγαπιέσαι ποτέ δεν αγαπάς Κι αν δεν δακρύζεις για τον άλλο Τα δάκρυα σου θα στερέψουν και για σένα οριστικά. Στον μητροπολιτικό χώρο με κυνηγάει πάντα ο συναισθηματισμός. Γιατί ανεξαρτήτως κρατικών οντοτήτων αποτελούμε τμήμα της ίδιας εθνότητας. Πολύ περισσότερο όταν ο δήμιος απειλεί με Ιμβροποίηση την Κύπρο και Κυπροποίηση το Αιγαίο. Όμως άλλο ο στόχος μου τώρα. Τι κάνουμε ως Ελληνισμός Γιατί κοινή η μοίρα, κοινή η πηγή των κινδύνων. Η Ίμβρος και η Τένεδος μοιρολογούν. Η Κωνσταντινούπολη ορφάνεψε και τώρα ζητούν και ρέστα στη δική μας την πατρίδα που προστατεύει κι όσους ακόμα δεν το αξίζουν. Στο Αιγαίο ζωντανεύει η πειρατεία και στην Κύπρο πρυτανεύει η ληστεία. Η Κύπρος δεν ήταν μακριά για τον Κίμωνα και η Αθήνα γειτονιά της Κύπρου για τον Ζήνωνα. Θέλουμε φιλία με όλους τους λαούς. Όμως δεν θα πάψω ποτέ να προσθέτω ότι μονόπλευρη φιλία ισοδυναμεί με δουλεία. Κοινές ομάδες θα πρέπει σε κοινά σώματα να διαγράψουν κοινή στρατηγική. Δεν θα μετρήσουμε μόνο με αριθμητικά κριτήρια τις δυνατότητες. Οι αλληλοεξαρτήσεις προβλημάτων, τα αντιτιθέμενα εμπλεκόμενα συμφέροντα, η γεωστρατηγική μας σημασία ως γέφυρας προς τη Μέση Ανατολή προσφέρουν υπόβαθρο επιτυχίας. Βασική προϋπόθεση η δική μας αποφασιστικότητα να υπερασπίσουμε την οντότητα και τα δικαιώματα μας. Σ΄αυτό τον αγώνα θάμαστε νικητές. Κι εσύ Ελληνόφωνε πλαστογράφε να το ξέρεις. Η ιστορία δεν γράφεται από καθέδρας, από αυτόκλητους σοφούς ερήμην λαού και τη προτροπή ξένων. Η ιστορία γράφεται από τους λαούς και οι πλαστογράφοι τοποθετούνται στα αιωνίως αζήτητα. Λαοί που δεν καθοδηγούνται από τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα κινδυνεύουν. Κι εμείς πιστοί στις ιστορικές μας παραδόσεις, με σεβασμό στα δικαιώματα όλων θ΄αγωνιζόμαστε χωρίς υπολογισμό θυσίας ωσότου λεύτεροι πορευτούμε στον λεύτερο Πενταδάκτυλο. Σ΄αυτή την πορεία ζωντανός ή νεκρός θα είμαι παρών.

ΚΥΠΡΟΣ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ από τον Δήμο Ταύρου

Γιάννη Καψής: Καινούρια προσπάθεια σμίκρυνση της Ελλάδας άρχισε από γνωστό αδελφάτο ακαδημαϊκών

Η καινούργια προσπάθεια σμίκρυνσης της Ελλάδας μας έχει αρχίσει με την προσπάθεια του γνωστού αδελφάτου ακαδημαϊκών να αλλοιώσουν την Ιστορία μας και σαν σύγχρονοι προκρούστες να χωρέσουν την μνήμη μας στα καλούπια της παγκοσμιοποιημένης σκέψης. Θα το κατορθώσουν;Θλιβεροί μαθητευόμενοι εφιάλτες. Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τήν ομιλία του κ. Γιάννη Καψή στην εκδήλωση "Κύπρος και Αλησμόνητες πατρίδες" που πραγματοποιήθηκε στον Δήμο Ταύρο το περασμένο Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Ολόκληρη η ομιλία του κ। Καψή ο οποίος και καταχειροκροτήθηκε παρόντως και του Δρ. Βάσου Λυσσαρίδη έχει ως ακολούθως: Όταν πρόκειται να μιλήσεις πριν από τον Βάσσο Λυσσαρίδη , ένα χειμαρώδη ρήτορα που ανάβει φωτιές στην σκέψη και το συναίσθημα, ένα αψεγάδιαστο και συνεπή αγωνιστή, αναπόφευκτο είναι να αισθάνεσαι κάποιο δέος. Και για να το καταπολεμήσω αυτό το συναίσθημα κατέφυγα στον ποιητή. Δανείσθηκα το Χρονικό του Κ. Μύρη με το οποίον και αρχίζω……. Στα πίσω χρόνια τα παλιά Οπου φωτιά δεν είχε Ο κόσμος σε βαθειές σπηλειές Τα΄αλέτρι δεν κατείχε Μα μιάν αυγή μιά Κυριακή ………………. Κατέβηκε ο Γίγαντας Μ’ ένα δαδί στο χέρι Έριξε φώτα στις σπηλιές Και χάρηκε τ’ ασκέρι Τον κάρφωσαν τον γίγαντα Στα βράχια του Καυκάσου Τρία πουλάκια πέρασαν Και του ’λεγαν στοχάσου Τριάντα αιώνες και πλέον ο Γίγαντας λαός παίζει τον Προμηθεϊκό του ρόλο.Τά πιο δυναμικά τα πιο προοδευτικά στοιχεία του κρατώντας την φλόγα από την εστία της πόλις-μητρόπολης αποικίζουν τον τότε γνωστό κόσμο ξεκινώντας από τις ακτές της Μικρασίας. Κι εκεί χτίζουν τον Ιωνικό πολιτισμό, την ιωνική φιλοσοφία, φωτίζοντας τις ανήλιαγες σπηλιές της ανθρώπινης βαρβαρότητας. Είναι συγκλονιστικό πως ο Γίγαντας λαός έχει προβλέψει, φτιάχνωντας τον μύθο του Προμηθέα, αυτόν ακριβώς τον προμηθεϊκό του ρόλο. Μα ποτέ δεν δίστασε κι ας γνώριζε την μοίρα του. Στην Μικρασία, στην Κύπρο, σ’ ολους τους πολέμους από το 1912 κι’ εδώ. Σήμερα η ράτσα μας συνεχίζει τον ρόλο πού της έταξαν οι Μοίρες. Ανάμεσα το χτίσιμο της Μιλήτου ή της Εφέσου και την δημιουργία της Αστόρια, της νέας ελληνικής συνοικίας της Νέας Υόρκης, μοναδική διαφορά είναι ότι τον ρόλο της δάδας έχει υποκαταστήσει η νοσταλγία , αυτή η αμφίδρομη λειτουργία που κάνει τις πατρίδες , Αλησμόνητες Πατρίδες. Πριν προχωρήσω, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι αυτή η προσήλωση μας στις Αλησμόνητες Πατρίδες που γεννά και την απόφαση να μην επιτρέψουμε την δημιουργία νέων Αλησμόνητων Πατρίδων ,είναι η μοναδική μας άμυνα σήμερα, όταν τα προμηθεϊκά όρνια ετοιμάζονται να ξεσχίσουν και πάλι τα σωθικά του Προμηθέα, να επιτύχουν την σμίκρυνση του εθνικού μας χώρου. Ναι καλά ακούσατε την σμίκρυνση του εθνικού μας χώρου. Ελπίζουν ότι θα λησμονήσουμε. Ξεχνούν ότι η ελληνική γλώσσα, η τόσο πλούσια που έχει 4-5 ίσως και περισσότερες λέξεις, για κάθε έννοια, έχει μια μόνον λέξη για τα φοβερά όνειρα που μας ταλαιπωρούν την νύχτα. Εφιάλτης. Δεν λησμονούμε τις Αξέχαστες Πατρίδες μας. Αλλά και δεν ξεχνάμε τους Εφιάλτες. Η καινούργια προσπάθεια σμίκρυνσης της Ελλάδας μας έχει αρχίσει με την προσπάθεια του γνωστού αδελφάτου ακαδημαϊκών να αλλοιώσουν την Ιστορία μας και σαν σύγχρονοι προκρούστες να χωρέσουν την μνήμη μας στα καλούπια της παγκοσμιοποιημένης σκέψης. Θα το κατορθώσουν; Θλιβεροί μαθητευόμενοι εφιάλτες. Στην προσπάθεια τους αυτή σπείρουν συχνά την αμφιβολία. Δεν έπρεπε να πάμε στην Μικρασία. Δεν έπρεπε να δημιουργήσουμε το κυπριακό… Θλιβεροί εφιάλτες. Υπάρχουν ζητήματα που δεν χωρά η αμφιβολία, το ερώτημα , έπρεπε ή δεν έπρεπε. Είναι νομοτελειακά προκαθορισμένα.Δεν διερωτήθηκαν ούτε διερωτώνται σήμερα οι ιθαγενείς της Ροδεσίας, της Κένυας ή του Κογκό, αν θα πρεπε ή δεν θα έπρεπε να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους κι΄ας αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα. Μπορείτε να διανοηθείτε να ήταν σήμερα η Κύπρος αγγλική αποικία; Να ζούσαν 4-5 εκατομμύρια Μικρασιάτες κάτω από τουρκική κατοχή; Δεν έχουμε δικαίωμα ούτε ν’ αμφιβάλλουμε ,ούτε να ξεχάσουμε. Στην δική μου φαντασία υπάρχει ένα σεντούκι, ένα τεράστιο σεντούκι, σαν τα παλιά σεντούκια που είχαν οι γιαγιάδες μας, ένα σεντούκι ψηλό όσο η Πάρνηθα , μακρύ όσο ο Υμηττός, γεμάτο αναμνήσεις από τις αλησμόνητες Πατρίδες. Κάθε μέρα αμέτρητοι νοσταλγοί αλλά και αρνητές ψάχνουν μέσα στο σεντούκι , όπως κάναμε κι΄ εμείς όταν είμαστε μικρά παιδιά, ν΄άρπάξουν μια καινούργια ανάμνηση. Και μέχρι να έρθει το βράδι το σεντούκι αδειάζει. Μα την νύχτα η νύμφη Μνημοσύνη το ξαναγεμίζει. Μόνον όταν οι Μοίρες που έγραψαν το ριζικό της ράτσας μας μας εγκαταλείψουν, μόνον όταν αδειάσει το σεντούκι, τότε μόνον θα λησμονηθούν οι αλησμόνητες πατρίδες. Το πιστεύω αν κι έκανα ένα λάθος. Ξεθάρρεψα πως τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τις αλησμόνητες πατρίδες ,το σεντούκι δεν είχε τίποτα άλλο να μου προσφέρει. Κατάλαβα το λάθος μου μόλις πάτησα το πόδι μου στην Σμύρνη, στο τελευταίο ταξίδι μου. Συνάντησα Τουρκοκρητικούς που ακόμη φορούν το μαύρο πουκάμισο, πίνουν τσικουδιά και τραγουδούν «Σαν πας στην Κρήτη, κρητικιά…. Χαιρέτα μου την Κρήτη Και το ψηλό βουνό Που λένε Ψηλορείτη.» Άκουσα Τουρκοκρητικό να λέει «μουσουλμάνος είμαι μπρέ μα την Παναγιά …» Είδα στο Μουσείο της Σμύρνης την ίδια φωτογραφία με την ίδια λεζάντα, του κατάπτυστου βιβλίου της Ιστορίας της 6ης δημοτικού «Οι Έλληνες συνωθούνται στην προκυμαία περιμένοντας τα πλοία». Αυτή ήταν η μοναδική περιγραφή της μεγάλης τραγωδίας ,όπου η προκυμαία της Σμύρνης ποτίσθηκε με το αίμα δεκάδων χιλιάδων Μικρασιατων και ο κόλπος στόμωσε από τα πτώματα των πνιγμένων. Και τότε κατάλαβα…. Έφτασα στο Κονάκι, εκεί που έζησε για δυό χρόνια η Ελληνική Σμύρνη. Είδα ένα άγαλμα, έναν νεαρό άνδρα με μια σημαία στο ένα χέρι και το περίστροφο στο άλλο, να πυροβολεί αλλά και να πέφτει χτυπημένος. Φοβισμένος ο συνοδός μου, μου μετέφρασε: «Ο πρώτος πυροβολισμός. Ο δημοσιογράφος Χασάν ρίχνει τον πρώτο πυροβολισμό κατά των Ελλήνων στρατιωτών την 1η Μαϊου του 1919.» Έχετε ακούσει ποτέ στρατό να δέχεται πυρά και να μην τα ανταποδίδει; Κι’ όμως οι σύμμαχοι έριξαν σ’ εμάς την ευθύνη.Δυό τσολιάδες και 3 Σμυρνιοί καταδικάσθηκαν σε θάνατο κι’ εκτελέσθηκαν. Το σεντούκι μου είχε αποκαλύψει καινούργια μυστικά, που ήρθαν να προστεθούν στις μνήμες των Αλησμόνητων Πατρίδων. Αλλά την πιο συγκλονιστική ανάμνηση την φύλαγε για το τέλος, όταν ανακάλυψα το απηγορευμένο βιβλίο της Λατιφέ Χανούμ, της συζύγου του Κεμάλ Ατατούρκ. Μη με ρωτήστε πως, θα σας πω ψέματα. Πριν φύγω είχα ακούσει ένα του αδελφάτου που προανέφερα, να λέει στην τηλεόραση. « Δεν είναι γνωστό ποιος έβαλε την φωτιά στην Σμύρνη».Και την τουρκάλα βουλευτίνα Ινενού να λέει «Εμείς μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι την Σμύρνη την έκαψαν οι Έλληνες». Διαφορετική η αλήθεια που αποκαλύπτει η Λατιφέ, ή μάλλον ο ίδιος ο Ισμέτ Ινενού. «Στην μεγάλη αίθουσα –γράφει η Λατιφε-μπήκε ο αρχιστράτηγος Ισμέτ Ιννενού. -.Κεμάλ, είπε, η Σμύρνη δεν υπάρχει πλέον. -. Ναι…Το βλέπω.. _.Έκανα ανακρίσεις .Όλοι έδειχναν τους επάνω. Και ο ίδιος ο Νουρεντίν δικαιολογήθηκε ότι στην αναστάτωση που ακολούθησε με την υποχώρηση των Ελλήνων, δεν γνωρίζει ποιος έδωσε τις εντολές… Και η Λατιφέ συνεχίζει. Φωνές και βαριά βήματα ακούσθηκαν από τις σκάλες. _. Αυτός είναι ο Φαβζί Πασσάς, είπε ο Κεμάλ. …………… _.Κεμάλ, είπε ο νικητής του Σαγγαρίου, ζητώ την άδεια να συλλάβω τον Νουρεντίν και να τον στείλω στρατοδικείο. _. Ηρέμησε στρατηγέ. Έχουμε άλλα πιο σοβαρά προβλήματα. _.Δεν θα ηρεμήσω αν δεν σου πω τι με τυρρανούσε μήνες τώρα. Θυμάσαι την μάχη του Κάλε Γκρότο; _.... _.....Μου είχες ζητήσει να κρατήσω ακόμη ένα τέταρτο. Αν κάναμε ένα μέτρο πίσω όλα είχαν χαθεί…Ετοιμαζόμαστε για ανταρτοπόλεμο πέραν από την Άγκυρα. _....Εγώ ξέρω πως κράτησα. Κι’ όταν το σαϊτάν ασκέρι ανέκοψε την επίθεση, έδωσα ένα όρκο στον εαυτό μου. Να μπω νικητής στην Γκιαούρ Ιζμίρ και να την κάνω μουσλίμ Ιζμίρ. Το μόνο που κατορθώσαμε είναι να έχουμε μια καμμένη Ιζμίρ…………Η Γκιαούρ Ιζμίρ δεν θα γίνει ποτέ δική μας. Και σ΄αυτό ευθύνεται ο παρανοϊκός Νουρεντίν.

Την μαρτυρία της Λατιφέ επαναλαμβάνει ο Τούρκος δημοσιογράφος και προσωπικός φίλος του Κεμάλ, που τον ακολουθούσε σ΄όλη την εκστρατεία ,ο Φαλίχ Ριφκι Ατάι. « Ήταν-γράφει στο βιβλίο του Τσάνκαγια -η ημέρα της μεγάλης πυρκαϊάς. Όσο η φωτιά κύκλωνε της γειτονιές, ο λαός έτρεχε στην προκυμαία……». « Έβλεπα την τραγωδία και η ψυχή μου έτρεμε. ΄Εβλεπα την ατάραχη ψυχραιμία του Μουσταφά Κεμάλ .Ακόμη και η νίκη ήταν κατώτερη απ΄αυτόν…..» …… « Επειδή έχω αποφασίσει να γράψω την αλήθεια μεταφέρω μερικές σημειώσεις μου εκείνης της ημέρας….Γιατί καίγαμε την Σμύρνη; Μήπως φοβόμαστε ότι δεν θα γλυτώναμε αν παρέμεναν οι επαύλεις, τα ξενοδοχεία, τα Καζίνα; Με τον ίδιο τρόπο είχαμε κάψει τις γειτονιές και τα σπίτια των εκτοπισθέντων αρμενίων, κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου …..Υπάρχει η επιρροή του συμπλέγματος κατωτερότητος. Ήταν απόφαση της μοίρας να μην αποκτήσουμε μια πόλη που θύμιζε Ευρώπη…… Πιστεύω ότι δε θα φτάναμε στην κορύφωση της τραγωδίας αυτής αν δεν υπήρχε ο φανατισμός και η δημαγωγία του Νουρεντίν..» Φεύγοντας για την Σμύρνη , μόλις είχα τελειώσει το καινούργιο βιβλίο μου. Όταν επέστρεψα το ξανάγραψα από την αρχή, προσθέτοντας στον τίτλο «Μουσουλμάνος είμαι μπρέ…Μα την Παναγιά». Γνώρισα αρκετούς Τούρκους στο ταξίδι μου εκείνο. Οι πιο πολλοί, μου ψιθύριζαν λίγες ελληνικές λέξεις κι’ ομολογούσαν χαμηλόφωνα « Η μάνα μου ήταν Ρωμιά».Ήμουν στην Σμύρνη όταν ο Ερντογάν την απεκάλεσε « Γκιαούρ Ιζμίρ».Κι έκανα άθελα την σκέψη ,«μήπως θα επαληθέψει η προφητεία που έχει το Κοράνι, ότι οι Έλληνες θα γυρίσουν;» Δεν ξέρω. Όλα μπορεί να συμβούν. Ακόμη και να μας εγκαταλείψουν οι Μοίρες και το σεντούκι ν’ αδειάσει. Ακόμη όμως και τότε εγώ θα κρατάω στην σκέψη μια εικόνα από το βιβλίο του Τζωρτζ Χόρτον. Σας διαβάζω…… « Στο τέλος της φάλαγγας των προσφύγων- γράφει-βάδιζε ένας γεροντάκος. Φαινότανε ο πιο κουρασμένος απ’ όλους. Κι΄ όμως λίγες μέρες πριν ήταν ο λεβεντόγερος των Βουρλών. Αλλά από την στιγμή που είδε τον γιό του να τον τρυπούν με τις λόγχες, την νύφη του να πέφτει στο πηγάδι μη μπορώντας να ζήσει ντροπιασμένη, κατέρευσε κι’ έγινε ένα θλιβερό γεροντάκι. Κι’ αν έζησε, έζησε για τα τρία εγγόνια του που δεν είχαν άλλο προστάτη. Ένα σήκωνε στην αγκαλιά, το δεύτερο το κρατούσε από το χέρι και το τρίτο, το μεγαλύτερο, ακολουθούσε. Ένας έφιππος τσαούσης του αρπάζει ξαφνικά το μωρό από την αγκαλιά. Ο Παππούς μένει με τα χέρια ψηλά σε μια σπαρακτική επίκληση. Κι’ όπως τα είχε υψωμένα, ο τσαούσης με μια τρομερή σπαθιά του τα κόβει από τους καρπούς. Μένει κεραυνόπληκτος. Το αίμα τινάζεται ψηλά. Αλλά ο μικρός εγγονός βλέποντας την φάλαγγα ν’ απομακρύνεται, τον σπρώχνει ελαφρά λέγοντας¨ « Έλα παππού…Πάρε τα χέρια σου να φύγουμε». Εγώ δεν ξεχνώ…Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ.

Από το 2005 στο shipfriends στο 2009 με τις ίδιες διαπιστώσεις

Μα υπάρχουν ακόμα ελληνόπουλα που δεν γνωρίζουν την ύπαξη του ναυτικού επαγγέλματος; Ναι λένε στο ΥΕΝ και διεκδικούν κονδύλια για νέες καμπάνιες - διαφήμιση για τη προσέλκυση νέων στη θάλασσα. Και δείτε τι έγραφε το shipfriends το 2005 Aπό διαπιστώσεις πάμε καλά.

Στο "δια ταύτα" τα κάνουμε θάλασσα

Αναρτήθηκε από : proud_ionian στις 15-10-05, 14:18

"Ο γγ του ΥΕΝ (ο κ Τζωαννος ντε!!) μιλησε πριν λιγες μερες στο Στρογγυλο Τραπεζι Ναυτιλιακων Ομιλων στο Λονδινο। Πρεπει να βελτιωθει η εικονα του ναυτικου επαγγελματος για να σταματησει η ελλειψη ναυτικων που παρατηρειται τα τετλευταια χρονια στην ΕΕ.την ομιλια την αναδημοσιευει η Ναυλαγορα της 15 Οκτωβριου 2005Είναι πεποίθησή μου ότι όλοι γνωρίζαμε πως η Ναυτιλία αποτελεί ζωτικό μέρος της ευρωπαϊκής Οικονομίας. Η Ελλάδα, ως παραδοσιακά ναυτιλιακή χώρα θεωρεί τη Ναυτιλία ως κάτι πιο σήμαντρο και πιο πολύπλοκο από μόνο νούμερα. Η Ναυτιλία για μας είναι σημαντικός παράγοντας της ευρωπαϊκής ευημερίας και σημαντικός τομέας για την απασχόληση των νέων. Οι θαλάσσιες μεταφορές είναι ο πιο αποτελεσμα τικός, φθηνός και φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος μεταφοράς σήμερα. Το πλοίο είναι το πιο γνωστό χρησιμοποιούμενο μέσο για τη σύνδεση της ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ευρωπαϊκή Ένωση, παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, απαραίτητες για τη διασφάλιση υψηλών επιπέδων διαβίωσης για τους πολίτες της Ε.Ε. και συμβάλλουν αποφασιστικά στην κοινωνική συνοχή των κρατών-μελών. Όπως εξηγείται στο non-paper της βρετανικής Προεδρίας, «περισσότερο από το 90% του εξωτερικού εμπορίου της Ευρώπης και περίπου το 43% του εσωτερικού της εμπορίου εξαρτάται άμεσα από τις θαλάσσιες μεταφορές» και επιπλέον «περισσότεροι του ενός δισεκατομμυρίου τόνοι εμπορευμάτων φορτώνονται και εκφορτώνονται κάθε χρόνο στους ευρωπαϊκούς λιμένες». Το 1/3 της συνολικής παγκόσμιας χωρητικότητας ανήκει σε κοινοτικούς πλοιοκτήτες και εταιρείες, ενώ 180.000 ναυτικοί απασχολούνται σε κοινοτικά πλοία και επιπλέον 1.000.000 εργαζόμενοι απασχολούνται σε συναφείς με τη Ναυτιλία δραστηριότητες. Αυτοί οι αριθμοί αποδεικνύουν γιατί θεωρούμε την κοινοτική Ναυτιλία πολύτιμο εργαλείο για την επίτευξη της διαρκούς ανάπτυξης. Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι η Ναυτιλία αντιμετωπίζει προβλήματα, ένα από τα σημαντικότερα των οποίων είναι, κατά την άποψή μας, ο πτωτικός αριθμός των νέων που ακολουθούν το ναυτικό επάγγελμα και την καριέρα στη θάλασσα. Είναι αυταπόδεικτο ότι ο ζωτικός παράγοντας, ένα στοιχείο αμέτρητης αξίας, είναι οι ανθρώπινοι πόροι που απασχολούνται στα πλοία και στις συναφείς με τη Ναυτιλία δραστηριότητες στην ξηρά. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την ύπαρξη της Ναυτιλίας χωρίς την πολύτιμη εργατική της δύναμη, τους ναυτικούς. Ωστόσο, σύμφωνα με τη μελέτη ISF BIMCΟ, «η παγκόσμια προ- σφορά και ζήτηση ναυτικών», υπάρχει σήμερα παγκόσμια έλλει ψη αξιωματικών που αντιστοιχεί στο 4% του συνολικού εργατικού δυναμικού (16.000 αξιωματικοί) και η πρόβλεψη είναι ότι μέχρι το 2010 η έλλειψη θα αυξηθεί σε 46.000 αξιωματικούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα, αλλά σε ακόμα πιο σοβαρό βαθμό με εκτιμώμενη έλλει ψη 13.000 αξιωματικών το 2001, που θα αυξηθεί περίπου σε 36.000 αξιωματικούς το 2006. Η έλλειψη ναυτικών της Ευρω παϊκής Ένωσης έχει αρνητικό αντίκτυπο στη Ναυτιλία ως σύνολο, ενώ οι θέσεις εργασίας τόσο επί των πλοίων όσο και οι συναφείς με τη Ναυτιλία στην ξηρά αντιμετωπίζουν προβλήματα επάνδρωσης που μπορεί να απειλήσουν άμεσα την ύπαρξη των ναυτιλιακών δραστηριοτήτων και τη διατήρηση της ναυτικής γνώσης στην Ευρώπη. Επιπλέον, ένας παράγοντας που επιδεινώνει την εμφανή έλλειψη ευρωπαίων αξιωματικών επί των πλοίων, είναι ότι ναυτικοί από τρίτες αναπτυσσόμενες χώρες είναι πιο ελκυστικοί για τους πλοιοκτήτες της Ε.Ε., λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας τους. Καθώς αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, πρέπει να αποδειχθεί ότι οι ναυτικοί της Ευ- ρωπαϊκής Ένωσης αξίζουν το κόστος εργασίας τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της συνεχούς αναβάθμισης του επιπέδου εκπαίδευσής τους. proud_ionian 15-10-05, 14:19 Αποκαρδιωτική πτώση Το ΥΕΝ αναγνώρισε πριν πολλά χρόνια την πτωτική τάση στον αριθμό των νεοεισερχομένων στις Ακαδημίες Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού। Οι αποκαρδιωτικοί πτωτικοί ρυθμοί καταδεικνύουν την απροθυμία νέων ανθρώπων να ακολουθήσουν γενικά το ναυτικό επάγγελμα. Αυτά τα ανησυχητικό ευρήματα έθεσαν σε... συναγερμό το υπουργείο, το οποίο έλαβε άμεσα και αποφασιστικά μέτρα για αναστροφή αυτής της κατάστασης σε όφελος της ελληνικής Ναυτιλίας, καθώς και της ελληνικής κοινότητας. Πράγματι, θεωρούμε ως δεσμευτική, συνεχή και αυξανόμενη υποχρέωση την προσέλκυση νέων ανθρώπων στη Ναυτιλία, καθώς ισχυρή μας πεποίθηση είναι ότι έτσι εξυπηρετούμε όχι μόνο τα συμφέροντα της ναυτιλιακής βιομηχανίας, αλλά και την ανάγκη εκ παραλλήλου των νέων για ένα αξιοπρεπές επάγγελμα, ικανοποιώντας επίσης τις προσδοκίες της κοινωνίας για ανάπτυξη και ευημερία. Ανταποκρινόμενοι, λοιπόν, στα δεδομένα που αναγνωρίσθηκαν και περιγράφονται ανωτέρω, μεταξύ των ληφθέντων μέτρων ήταν και η εισαγωγή εγγράφου εργασίας κατά την πρόσφατη ελληνική Προεδρία της Ε.Ε. υπό τον τίτλο «βελτίωση της εικόνας του κοινοτικού στόλου και προσέλκυση νέων ανθρώπων στο ναυτικό επάγγελμα», το οποίο έτυχε «θερμής» υποδοχής από μέρους των άλλων κρατών-μελών και οδήγησε στην εισαγωγή των νέων αντίστοιχων αποφάσεων συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2003. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ εκτενώς στις προσπάθειές μας για την προσέλκυση περισσοτέρων σπουδαστών στις 10 Ναυτικές Ακαδημίες Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού, θα σας παραθέσω μόνο τέσσερα στατιστικά στοιχεία. Το έτος 2000 οι υποψήφιοι ήταν μόλις 633 για 935 προσφερόμενες θέσεις εκπαίδευσης. Κατόπιν εκτεταμένης και εντατικής εκστρατείας κατορθώσαμε να αυξήσουμε τον αριθμό υποψηφίων για το έτος 2003 σε 3.032, για 1.446 προσφερόμενες θέσεις και έκτοτε ο ετήσιος αριθμός υποψηφίων παραμένει υψηλός, ικανοποιώντας τις προσδοκίες μας. Ο αριθμός των σπουδαστών που φοιτά σήμερα στις Ακαδημίες ανέρχεται σε 4.300. Κατόπιν όσων ήδη ανέφερα, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι προς μεγάλη μας ικανοποίηση λάβαμε έγγραφο του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο συνεχίζει και αναπτύσσει το προηγούμενο έργο μας. Λίγοι αξιωματικοί Από την άλλη πλευρά, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι το 22% περίπου της παγκόσμιας χωρητικότητας βρίσκεται υπό σημαία Ε.Ε. και ήδη πλήττεται από τη σταθερή πτωτική τάση προσφοράς αξιωματικών. Πλοία υπό σημαία Ε.Ε. δεν θα μπορούν να επανδρώ νονται με ευρωπαίους ναυτικούς και αξιωματικούς εάν η σημερινή κατάσταση δεν αντιστραφεί. Οι ανάγκες των πλοίων για επαρκώς εκπαιδευμένους και προσοντούχους ευρωπαίους ναυτικούς δεν θα πρέπει να παραβλέπονται, διότι έτσι φοβόμαστε ότι θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο, καθώς σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν έμπειροι ευρωπαίοι ναυτικοί, για κάλυψη επίσης των αναγκών της ναυτιλιακής βιομηχανίας της ξηράς. Η ενίσχυση των ναυτικών ομίλων μέσω σταδιοδρομιών της ξηράς φαίνεται να είναι η περαιτέρω φυσική εξέλιξη της ναυτικής σταδιοδρομίας, αφού το άτομο θα αποκτήσει την επιθυμητή εμπειρία και εμπειρογνωμοσύνη ως ναυτικός. Επιπλέον, αυτό που θα θέλαμε να καταθέσουμε είναι η αποκτηθείσα εμπειρία και μαθήματα μέσω των πολύχρονων προσπαθειών προσέλκυσης περισσοτέρων ανθρώπων στο ναυτικό επάγγελμα. Το μήνυμα-κλειδί είναι ότι η εικόνα του ναυτικού επαγγέλματος θα πρέπει να βελτιωθεί. Δεν γίνεται να πεισθεί κάποιος να ακολουθήσει ένα επάγγελμα, το οποίο δεν είναι γενικά σεβαστό ή αναγνωρισμένο από οποιαδήποτε μέσα. Ο πρωταρχικός παράγοντας που επηρεάζει την επαγγελματική επιλογή των ανθρώπων είναι η ικανοποίηση που αντλούν από την εργασία τους. Λέγοντας αυτά, θα ήθελα να προσθέσω τα ακόλουθα προβλή- ματα που βρήκαμε ότι παρουσιάζονται και επηρεάζουν το θέμα: Δυστυχώς, η Ναυτιλία κυρίως προσελκύει κριτική και αρνητική δημοσιότητα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.Υπάρχει ελλιπής πληροφόρηση σχετικά με τη ναυτική εκπαίδευση ή ακόμα και την ύπαρξη και το μέγεθος της ναυτικής βιομηχανίας (κυρίως στις μη παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες). Αυτή η έλλειψη πληροφοριών αφορά τη θέση των ναυτικών επαγγελμάτων στη σημερινή αγορά εργασίας, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και τις απαιτήσεις εκπαίδευσης των Ναυτικών Επιμορφωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.Οι άνθρωποι σήμερα θεωρούν το ναυτικό επάγγελμα ως σκληρό, πεπαλαιωμένο και ως εκ τούτου δεν τους ελκύει το ενδιαφέρον.Πιστεύουν επίσης ότι η ναυτική αγορά εργασίας έχει κορεστεί. Το επάγγελμα φαίνεται να οδηγεί στη μοναξιά, στην απομάκρυνση από τους φίλους και την οικογένεια και στη δυσκολία δημιουργίας οικογένειας.Παρόλα αυτά, τα ναυτικά επαγγέλματα θεωρούνται υψηλά αμειβόμενα.Ναυτιλιακές σπουδέςΆνθρωποι από μη παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες αντιμετωπίζουν έναν βαθμό σύγχυσης σχετικά με τα Ναυτικά Επιμορφωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ασαφές ακαδημαϊκό καθεστώς εποπτική αρχή, συνθήκες εκπαίδευσης, κριτήρια εισόδου). Αντιθέτως, οι άνθρωποι από παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες θεωρούν τα Ναυτικά Επιμορφωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ως προνομιούχα (πολιτική δωρεάν εκπαίδευσης, εγχώριες σπουδές, αμειβόμενη εκπαίδευση) αλλά επίπονα (μαθηματα δύσκολα προς παρακολουθηση, εξάμηνα εκπαίδευσης επί του πλοίου), αν και κατά κάποιο τρόπο ακαδημαϊκά απομονωμένα.Άνθρωποι από μη ναυτικές κοινότητες θεωρούν τη διαφημιστική εκστρατεία του υπουργείου ως «καλή προσπάθεια υπενθύμισης», ενώ οι άνθρωποι από παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες θεωρούν την εκστρατεία «ως σημείο αδυναμίας που δείχνει χαμηλή εκτίμηση». Επιπρόσθετα, η έρευνα έδειχνε ότι: Είναι φανερός ο κορεσμός στη σημερινή αγορά εργασίας και είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους νέους ανθρώπους που πρέπει να αγωνίζονται για μια θέση «κάτω από τον ήλιο». Τα ποσοστά ανεργίας είναι υψηλά. Oι νέοι -και οι γονείς τους- αγωνιούν και απογοητεύονται για την επαγγελματική τους εξέλιξη.Το προφίλ του ναυτικού επαγγέλματος παρουσιάζεται ως «αδύναμο» με περιορισμένο ενδιαφέρον, γοητεία και έλλειψη εκτίμησης. Ως εκ τούτου προσπάθειες προσέλκυσης θα πρέπει να έχουν στόχο: Τη βελτίωση της εικόνας και ενίσχυση του γοήτρου του ναυτικού επαγγέλματος.Τη βελτίωση της δημοτικότητάς του και την ανάπτυξη ροής των νέων προς το ναυτικό επάγγελμα.Την προώθηση των θετικών πλευρών (ακαδημαϊκό καθεστώς, εξασφαλισμένη επαγγελματική εξέλιξη, συνθήκες εργασίας, αμοιβή).Την αναφορά πιθανών νεοεισερχομένων στις σχολές.Την καθιέρωση διαφημιστικής εκστρατείας, η οποία πρέπει να είναι συνεχής και σταθερή.Να διατηρούν «θερμή» τη σχέση με τους νεοεισερχόμενους από τις παραδοσιακές ναυτικές κοινότητεςΝα προσελκύσουν νεοεισερχόμενους από τις μη παραδοσιακές ναυτικές κοινότητες". =========---------------============------------===========---------- ΣΧΟΛΙΟ: proud_ionian ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ: 15-10-05, 14:29 Αρκουν αυτα; Δεν μπορω να εκφερω γνωμη γιατι δεν ειμαι του χωρου, αλλα η ομιλια πιο πολυ σαν ευχολογιο φαινεται παρα σαν δεσμη μελετημενων μετρων।Οταν οι ναυτικες σχολες θεωρουνται προθαλαμος του Λιμενικου, οταν το πτυχιο τους αντιμετωπιζεται σαν απολυτηριο λυκειου (κατι εξαγγελθηκε προσφατα γι'αυτο αλλα ακομη δεν ειναι νομος), οταν στην ποντοπορο κατωτερο πληρωμα ελληνες δεν παιρνουν και αξιωματικους αν παρουν θελουν να τους πληρωνουν με μισθους ινδιας, οταν στην ακτοπλοια και την κρουαζιερα υπαρχουν στεγανα και χρειαζεται "βυσμα" για να βρει κανεις δουλεια για 4 μηνες το χρονο, τοτε ειμαστε πολυ πισω।Γιατι ο νησιωτης να γινει ναυτικος οταν με τον τουρισμο βγαζει περισσοτερα (για ποσο ακομα ειναι αλλο ερωτημα);Γιατι ενας νεος να γινει ναυτικος σημερα στην Ελλαδα; Η ανοδος του βιοτικου επιπεδου στην Ελλαδα κανει πιο δυσκολη την αποφαση να αφησει καποιος τη ζωη στη στερια. Αποτελει αφελεια να πιστευει κανεις οτι το προβλημα συνισταται στο οτι οι "μη ναυτικες κοινοτητες" δεν εχουν ενημερωθει σωστα και χρειαζεται διαφήμιση. -=-=-=-=ΚΑΙ δείτε τι ειπώθηκε σήμερα - 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ - στο ΥΕΝ από τον ίδιο Γ.Γ. Γιάννη Τζοάνο: <...Σε αυτό που δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή και στηρίζουμε την πρωτοβουλία της Commission, είναι τα μέτρα για τον ανθρώπινο παράγοντα. Ένα από αυτά όπως γνωρίζετε, ήταν και η Ελληνική πρωτοβουλία στο παρελθόν, η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα και το image και η εικόνα της ναυτιλίας. < ....Ζητήσαμε να ενταθούν οι προσπάθειες, να διατεθούν και σε κοινοτικό επίπεδο πόροι. Συνεχίζουμε σε Εθνικό επίπεδο την προσπάθεια, αλλά θεωρούμε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι η Commission επαναφέρει αυτό το θέμα πλέον στην ατζέντα>. Σε ερώτησή μας εάν πραγματικά πιστεύει ότι είναι θέμα «καμπάνιας» η προσέλευση νέων στο ναυτικό επάγγελμα και εάν υπάρχει κάποια μελέτη για το θέμα αυτό, ο κ. Τζοάνος απάντησε: <Αναμφισβήτητα είναι διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν την προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα. Αλλά το θέμα του image, της εικόνας της ναυτιλίας και το τι πράγματι συμβαίνει, υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει σε πολλές περιοχές που δεν είναι παραδοσιακά ναυτιλιακές, έλλειψη γνώσης. Αυτό έχει διαπιστωθεί και σε Εθνικό επίπεδο από πολύ παλιά. Μπορώ να σας πω ότι υπάρχει και μελέτη του Ι.Ο.Β.Ε. του 1977, να πω και τον συγγραφέα, Μπουζούρη. Αλλά, πρακτικά μπορώ να το δούμε από την διαφορά που είχαμε στον αριθμό δηλώσεων για τις ΑΕΝ τα τελευταία χρόνια. Παραδείγματος χάριν πέρσι που ήταν πιο έντονη η διαφημιστική καμπάνια και από πλευράς Υπουργείου και από πλευράς Ενώσεων Εφοπλιστών με διάφορες. Καλύφθηκαν τα κενά της ΑΕΝ. Πρόπερσι είχαμε 700, ενώ υπήρχαν 1.300 θέσεις. Υπάρχουν περιοχές της Ελλάδος που αγνοούν τι εστί ναυτιλία και όμως μπορεί να υπάρχει εκεί υψηλό ποσοστό ανεργίας>.

ΣΧΟΛΙΟ: Ο κ। Λευτέρης Κεχαγιόγλου - πρόεδρος του Δικτύου Μικρών Νησιών - είχε τελειώσει τη Σχολή της Ύδρας ΠΡΙΝ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ। Όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο Περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ - Ιανουάριος 2009 - Από όλους όσοι μπήκαν στην Σχολή μαζί του, αποφοίτησαν μόλις οκτώ άτομα। Από τα οκτώ αυτά άτομα, σήμερα κανένας δεν υπηρετεί στην Ναυτιλία। Όλοι άλλαξαν επαγγέλματα। Άραγε έφταιγε η καμπάνια;