Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Γιατί δεν πρέπει να καταδικάσουμε τον αγώνα των μεταφορέων

από το ιστολόγιο http://www.antinews.gr/

Του FactorX


Αν στις προηγούμενες κυβερνητικές επιθέσεις κατά της ελληνικής κοινωνίας υπήρχε ακόμη αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, σήμερα πια οι αμφιβολίες τελείωσαν οριστικά: η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτελεί συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής κοινωνίας. Συμβόλαιο θανάτου της μεσαίας τάξης, συμβόλαιο κυριαρχίας των πολυεθνικών, εξαθλίωσης και υπαλληλοποίησης των Ελλήνων, με τελικό σκοπό τη μετατροπή τους σε «ακίνδυνο» καταναλωτικό χυλό.

Ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωση των φορτηγατζήδων: Στην αρχή πιπίλισαν την καραμέλα της «απελευθέρωσης» ενός «κλειστού» επαγγέλματος. Κακό πράγμα τα κλειστά επαγγέλματα, έτσι μας έμαθαν όλα τα προηγούμενα χρόνια διάφορες άγνωστης αξιοπιστίας μελέτες. Στις αρχές Μαΐου συμφωνήθηκε μια φόρμουλα μεταξύ Ρέππα και φορτηγατζήδων. Στη συνέχεια μας είπαν ότι η τρόικα δεν ενέκρινε τη συμφωνία και ότι το επάγγελμα πρέπει να «ανοίξει» χωρίς άλλες διαδικασίες. Ενδιαμέσως, μας είπαν ότι το «άνοιγμα», το επιβάλλει δήθεν η Ε.Ε.

Τέλος, χθες το βράδυ, 28 Ιουλίου 2010, ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ξεκάθαρα στην τηλεόραση ότι το «άνοιγμα» των επαγγελμάτων δεν το επιβάλλει η τρόικα, αλλά είναι πολιτική επιλογή της κυβέρνησης!

Αυτό, πέραν του ότι αποτελεί πλήρη δικαίωση όσων από την πρώτη στιγμή επέμεναν ότι τα μέτρα δεν τα επέβαλε η τρόικα, αλλά αποφασίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση μας δουλεύει. Και δεν δουλεύει τόσο εμάς, όσο αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν έστω και μία λέξη από την κυβερνητική προπαγάνδα που αναπαράγουν σαν τρελά τα κανάλια. Προφανώς είδαν στις δημοσκοπήσεις ότι «τραβάει» η σκληρή στάση έναντι των φορτηγατζήδων και αποφάσισαν, κοντόφθαλμα σκεπτόμενοι όπως πάντα, να πετάξουν τη μάσκα της «τρόικας» για να εισπράξουν πολιτικό όφελος από την επιστράτευση.

Η βαθύτερη συνέπεια αυτής της αποκάλυψης είναι ότι ενισχύει σημαντικά, αν δεν επιβεβαιώνει πλήρως, το σενάριο της πλήρως προσχεδιασμένης εμπλοκής του ΔΝΤ στην οικονομία της Ελλάδας, όπως άλλωστε αποκάλυψε ο κ. Σαχινίδης στη γνωστή συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις 3 Μαΐου 2010: Το ΔΝΤ ήταν η πρώτη και μόνη επιλογή από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Γ. Παπανδρέου. Αυτό βέβαια εξηγεί πλήρως και την ενορχήστρωση, από την Τράπεζα της Ελλάδος και με πλήρη κυβερνητική κάλυψη, του σκανδάλου T+10, που προφανή σκοπό είχε την «εκτέλεση» της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού Δημοσίου, ώστε καταστεί «μονόδρομος» και «αναγκαστική» η προσφυγή στο ΔΝΤ.

Τι σημαίνει, όμως, η προσφυγή στο ΔΝΤ σε επίπεδο πολιτικών επιλογών για την οικονομία; Είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλός «μηχανισμός στήριξης» της ελληνικής οικονομίας για την εξεύρεση δανεικών, που θα βρίσκαμε πάντως πολύ εύκολα, αν έλειπε η εξωφρενική κυβερνητική ρητορική για «Τιτανικούς», «αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων», «βαθιά λαρύγγια» κλπ. κλπ. Η περίπτωση των φορτηγατζήδων δείχνει καθαρά το περιεχόμενο της πολιτικής αυτής.

Σήμερα το «κλειστό» επάγγελμα του μεταφορέα κυριαρχείται από τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού. Υπάρχουν και κάποιες μικρού μεγέθους μεταφορικές εταιρίες, οι οποίες λειτουργούν στα πλαίσια ενός πλήρως υγιούς ανταγωνισμού, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να καταδυναστεύσουν την αγορά.

Λόγω του κόστους αγοράς αδειών από τους υπάρχοντες φορτηγατζήδες ή με βάση το αρχικό σχέδιο του Μαΐου, οι πολυεθνικές δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοβελίσουν τις ατομικές επιχειρήσεις του ενός φορτηγού από την αγορά, διότι αυξάνεται κατακόρυφα το κόστος της επένδυσης για τις πολυεθνικές και γίνεται μη συμφέρουσα η απόσβεσή του για αυτές. Το κόστος αυτό είναι εύκολο να το καλύψει ο ένας φορτηγατζής, ή η μικρή μεταφορική εταιρία, αφού δεν απασχολεί προσωπικό, δεν έχει γραφεία κλπ. και στην ουσία είναι το μοναδικό κόστος (πέρα από το κόστος της μεταφοράς), που έχει να αντιπαλαίψει.

Αντιθέτως, εάν η άδεια δίδεται δωρεάν από το κράτος, τότε οι πολυεθνικές, που έχουν πολύ καλύτερη οργάνωση, θα μπορούν να κάνουν επένδυση στις μεταφορές στην Ελλάδα με πολύ μικρότερο κόστος, ενώ ταυτόχρονα μπορούν πολύ μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακος, μέσω της πρόσληψη οδηγών των 1.000 ή των 1.500 ευρώ μισθό.

Ταυτόχρονα, θα αλλάξει και η δομή της αγοράς ανταλλακτικών, των υπηρεσιών συνεργείου κλπ., διότι, αφενός δεν θα υπάρχει πια ο μικρομεσαίος πελάτης (ο φορτηγατζής του ενός φορτηγού), αφετέρου οι πολυεθνικές θα δημιουργήσουν δικά τους συνεργεία, όπου επίσης θα προσλάβουν υπαλλήλους των 1.000 ή των 1.500 ευρώ.

Με άλλα λόγια, θα αλλάξει πλήρως η δομή όχι μόνον του συγκεκριμένου επαγγέλματος, αλλά και όλων των άλλων επαγγελμάτων γύρω από αυτό. Θα πεθάνει η μικρομεσαία ατομική επιχείρηση, που απέφερε αξιοπρεπές εισόδημα σε όσους την ασκούσαν, και θα προχωρήσουμε σε εξαθλίωση και υπαλληλοποίηση των Ελλήνων.

Το κυβερνητικό σχέδιο, το οποίο μόνο κυβερνητικό δεν είναι, μια που πρόκειται για το σύνηθες σχέδιο άλωσης των οικονομιών που εφαρμόζουν οι πολυεθνικές, πρόκειται να εφαρμοστεί στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, αφού «τελειώσει» η κυβέρνηση με τους φορτηγατζήδες.

Μια γεύση του τι σημαίνει ο θάνατος της μικρομεσαίας επιχείρησης για το σύνολο της οικονομίας, μπορεί να πάρει κανείς, αν δει τι συμβαίνει στο «ελεύθερο» και καθόλου «κλειστό» επάγγελμα των σούπερ-μάρκετ: Πέντε-έξι αλυσίδες, οι περισσότερες πολυεθνικές, ελέγχουν το σύνολο της χώρας και καθορίζουν αυθαίρετα όχι μόνον τις τιμές, αλλά και το ποια προϊόντα θα βρουν θέση στα ράφια και ποια όχι. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε το ακριβότερο καλάθι της νοικοκυράς στην Ευρώπη.
Είναι φανερό λοιπόν ότι η σωστή λειτουργία της οικονομίας και του ανταγωνισμού, δεν εξαρτάται από το αν ένα επάγγελμα είναι «κλειστό» ή ανοιχτό, αλλά από το αν η δομή του και η οργάνωσή του επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών μεταξύ τους επιχειρήσεων, μικρών ή μεγαλύτερων. Και ενώ η σημερινή δομή του επαγγέλματος των φορτηγατζήδων επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, η αυριανή, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν το επιτρέπει! Επιτρέπει, αντιθέτως, την κυριαρχία των πολυεθνικών, όπως περίπου έγινε ήδη στα σούπερ-μάρκετ, στις ελεγκτικο-λογιστικές υπηρεσίες και θα συμβεί σταδιακά, με τις ενέργειες της κατοχικής κυβέρνησης Παπανδρέου, σε κάθε κλάδο.

Με τον τρόπο αυτό θα επέλθει η εξαθλίωση και ο θάνατος της μεσαίας τάξης, με την έννοια ότι θα είναι πια αδύνατον για τον Έλληνα να ζήσει αξιοπρεπώς ή και να πλουτίσει, στο μέτρο του δυνατού, από την ατομική του εργασία. Η μόνη του επιλογή θα είναι να γίνεται υπάλληλος των πολυεθνικών, μια ζωή υπερχρεωμένος στις τράπεζες για κάθε αγαθό που θα απολαμβάνει.

Αν δεν θέλουμε να δούμε αυτή την εξέλιξη να υλοποιείται, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των φορτηγατζήδων, να αντέξουμε τη λίγη ταλαιπωρία που προκαλούν οι κινητοποιήσεις τους, και να μην τους αφήσουμε να υποχωρήσουν μέχρι να νικήσουν.

Αν η κυβέρνηση κερδίσει αυτή τη μάχη, όλες τις υπόλοιπες θα τις κερδίσει πολύ πιο εύκολα.
Αν αντιθέτως χάσει αυτή τη μάχη, είτε δεν θα τολμήσει καν να δώσει τις υπόλοιπες, είτε θα έχει δημιουργηθεί ένα πολύ σημαντικό προηγούμενο που θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε και τις υπόλοιπες μάχες.
Όλη η Ελλάδα, λοιπόν, στο πλευρό των φορτηγατζήδων: Οι άνθρωποι αυτοί παλεύουν για αυτό που έλεγαν οι παλιοί, για το «βιος» τους. Για τη ζωή τους την ίδια.

Και το κάνουν για λογαριασμό όλων μας!

Αν τους στηρίξουμε, θα νικήσουν!

_________________________________________________________________

Πρωτότυπος τίτλος στο "Antinews": "Γιατί δεν πρέπει να καταδικάσουμε τον αγώνα των μεταφορέων". Περισσότερα: http://www.antinews.gr/?p=55502

Δείτε σχετικά:

http://paliakokkinia.blogspot.com/2010/07/1.html - Στο «δρόμο» 1 εκατ. εργαζόμενοι


ΣΧΟΛΙΟ:  Είναι όμως και η ώρα, να αναλογιστούν οι μεταφορείς τη θέση που έλαβαν όταν απεργούσαν οι λιμενεργάτες και οι ναυτεργάτες.  Τότε έβγαιναν και καταδίκαζαν έμμεσα ή άμεσα τους απεργούς, φωνάζοντας ότι καταστρέφονται, ότι έχουν ευπαθή προϊόντα κλπ και ασκούσαν πιέσεις μέσα από τα ίδια τα ΜΜΕ που σήμερα τους στήνουν στον ...τοίχο.  Σήμερα δεν έχουν ευπαθή προϊόντα;  Σήμερα δεν καταστρέφονται;  Πιστεύω ότι όλοι οι εργαζόμενοι, οφείλουν να στηρίζουν τους απεργούς κάθε κλάδου, γιατί δεν μπορεί πια σ' αυτή τη χώρα να ισχύει διαρκώς "ο θάνατός σου  η ζωή μου".  Θ. Κοντζόγλου

Ποιός Φταίει για το μπάχαλο στο πρώην Υ.Ε.Ν.?

Ας μην την κάνουμε αυτήν την ερώτηση, γιατί πονάει όποιον ασχολείται με τη Ναυτιλία. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να δούμε κατάματα την αλήθεια.
Ναι φίλοι μου, όποιος και όποια ασχολείται επαγγελματικά με την ενότητα «πλοιοκτήτης, πλοίο, ναυτικός, φορτίο, λιμάνι», εδώ και κάπου 9 μήνες ζει μια κατρακύλα.
Οι κύριοι της Ν.Δ., μετά από 5,5 χρόνια διοίκησης του τέως ΥΕΝ (ή Υ.Ε.Ν.Α.Ν.Π.,
όπως ήταν ο τελευταίος προ της καρατόμησης τίτλος του πολύπαθου Υπουργείου),το εγκατέλειψαν ένα βήμα πριν το γκρεμό.
Μετά τις εκλογές όμως της 4ης Οκτωβρίου 2009, και παρά τα όσα δεσμευόταν περί τα μέσα Σεπτεμβρίου ότι θα πράξει για την αναβάθμιση της Ναυτιλίας ο σημερινός Πρωθυπουργός όταν συναντήθηκε με τους έλληνες πλοιοκτήτες, αποδεικνύεται ότι η νέα κυβέρνηση του έδωσε μια σπρωξιά και το στέλνει ολοένα και βαθύτερα στην άβυσσο.
Τελικά, όπως πρόσφατα μου είπε φίλος, που χρόνια περπατάει την Ακτή Μιαούλη με το κεφάλι ψηλά, το λάθος όλων μας ήταν ότι εκείνη την ημέρα που, μετά τις εκλογές, αντί για έναν Υπουργό ήρθαν δύο, για να παραλάβουν το ΥΕΝΑΝΠ, μετά την τυπική ομιλία, αντί να μείνουμε αποσβολωμένοι και αμήχανοι, έπρεπε, όπως ήμασταν εκεί στην είσοδο μαζεμένοι όλοι οι προσκεκλημένοι, οι πλοιοκτήτες, οι πράκτορες, οι ναυτικοί, οι λιμενικοί, οι πολιτικοί υπάλληλοι να τους στριμώξουμε και να τους πούμε στα ίσια:
«Με αυτά που μας είπατε και με αυτά, που πάτε να κάνετε η Ναυτιλία, δεν θα περπατήσει, θα την καταστρέψετε!
Μαζέψτε τα και φύγετε και πείτε του Πρωθυπουργού να τηρεί τις υποσχέσεις του!
Το Υπουργείο δεν διασπάται!
Καθήστε να κουβεντιάσουμε πως θα βελτιωθεί και όχι, πως θα ξεχαρβαλωθεί!».
Αυτό ,καλοί μου φίλοι, δυστυχώς δεν συνέβη.
Και δεν συνέβη ,γιατί τότε η κυβέρνηση είχε τον αέρα μιας μεγάλης εκλογικής νίκης και την αλλαζονεία της διαφοράς του του 10%.
Έκτοτε, το μεν 10% εξανεμίσθηκε, το δε τέως Υ.Ε.Ν. κατάντησε ένα λείψανο, που αφού ξαναμοίρασαν πρόσφατα τα ιμάτια του, με το Π.Δ. 50/2010 ,(ποια ιμάτια, τα κουρέλια του πρέπει να πω, αφού αυτή ήταν η τρίτη μοιρασιά!!!) σέρνεται και αργοπεθαίνει, καθώς συνθλίβεται ανάμεσα στην αδιαφορία της κας Κατσέλη (άμα ξανάρθουν οι Κινέζοι ίσως την ξαναδούμε στον 5ο όροφο), τις φιλόδοξες προσπάθειες του κου Χρυσοχοϊδη και τα διάφορα τερτίπια των κάθε ποιότητας «παρακοιμώμενων» της εξουσίας, που έχουν βρεί άπλετο χώρο και παίζουν μπάλα.
Γελοία πράγματα παρακολουθούμε.
Άκουσον, άκουσον ο μεν Γενικός Γραμματέας Ναυτιλιακής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας, Αναταγωνιστικοτητας & Ναυτιλίας (της κας Κατσέλη) δεν ορίζει την Διεύθυνση Ναυτιλιακής Πολιτικής, ούτε τη Διεύθυνση Ναυτικής Εργασίας, ούτε τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ναυτικών, διότι, αυτές ανήκουν πλέον στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (του κου Χρυσοχοϊδη), αλλά και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν ορίζει τη Διεύθυνση Θαλασσίων Συγκοινωνιών,διότι αυτή παρέμεινε στο άλλο Υπουργείο.
Και απορεί όποιος έχει κοινό νου, πως ο Γενικός Γραμματέας Ναυτιλιακής Πολιτικής θα εφαρμόσει Ναυτιλιακή πολιτική ,όταν οι Διευθύνσεις, που απέμειναν στη Γραμματεία του δεν σχετίζονται με την οργανική ενότητα «πλοίο, πλοιοκτήτης, ναυτικός», που συνθέτουν τη Ναυτιλία?
Με τα λιμάνια μόνο και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες???
Και τότε πάλι, με ποια λογική οι θαλάσσιες συγκοινωνίες ξεκόπηκαν από την γενικότερη Ναυτιλιακή Πολιτική που πήγε στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη?
Δεν τις ήθελαν ή δεν αφορούν τον πολίτη, ενώ τον αφορούν π.χ., οι όποιες Αποφάσεις και οι Κανονισμοί του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού?
Και απορεί όποιος έχει κοινό νου, γιατί η Χάρτα των Δικαιωμάτων του Επιβάτη και η εφαρμογή της – αρμοδιότητα της Δ.Θ.Σ. και των Λιμενικών Αρχών – μάλλον «κολλάει» στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Κάνω λάθος?
Παταγώδης η αποτυχία της διάσπασης φίλοι μου.
Και πιο ηχηρή η άρνηση της κυβέρνησης να παραδεχθεί και να διορθώσει το λάθος της.
Τρεις δοκιμές έκανε και δεν συμμαζεύεται η εσφαλμένη πολιτική απόφαση.
Τι άλλη χρεία μαρτύρων έχουν?
Και από έργο, ένα τεράστιο τίποτα.
Λόγια παχιά αλλά ουσία μηδέν. Κατεβείτε λίγο στην Ακτή Μιαούλη και ακούστε τι λέει ο κόσμος της Ναυτιλίας.
(Κάποτε ακόμη κι οι βασιλιάδες ντύνονταν ζητιάνοι, για να μάθουν απο πρώτο χέρι τι έλεγε ο κόσμος για την πολιτική τους!
Μην περιμένετε να σας πουν την αλήθεια οι παρακοιμώμενοι της εξουσίας!).
Τολμήστε, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης να αποδεχθείτε το λάθος σας και διορθώστε το ... χθές!!!
Υπουργείο Ναυτιλίας ένα και αδιαίρετο τώρα!!!
Βελτιώστε το και εκσυγχρονίστε το, αλλά θα είναι ένα!!!
Λίγο ακόμη. αν αργήσετε το ξεχαρβάλωμα θα έχει φθάσει στο ... ισόγειο!!!
Με εκτίμηση
Ελεύθερος Φαροφύλακας
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΧΌΛΙΟ Exantas: Αναδημοσιεύουμε την πιο πάνω παρέμβαση του συνοδοιπόρου "Ελεύθερος Φαροφύλακας", καθώς εξ αρχής τοποθετηθήκαμε με το ίδιο πνεύμα & την ανάλογη σύμπλευση, για το μπάχαλο που επικράτησε & θα συνεχίσει να επικρατεί, όσο αδυνατούν να διορθώσουν το μέγα λάθος χωρίς να πράξουν ένα μεγαλύτερο....
ΜΘΧ

Επιστολή προς τον ΥΠΕΘΑ



ΆΡΘΡΟ 23
1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ' αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.
2. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.
Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ' αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Το δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση Βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.


Κύριε Υπουργέ.
Απευθύνομαι σε εσάς με την διπλή ιδιότητα που κατέχετε, του Συνταγματολόγου και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Διαβάζοντας το παρακάτω επισυναπτόμενο άρθρο 23 του Συντάγματος, που αφορά την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας και τους υφιστάμενους περιορισμούς, σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών διαπίστωσα, ότι στο κείμενο ΔΕΝ αναφέρονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος,( τα στελέχη του οποίου θεωρούνται "Στρατιωτικοί" σύμφωνα με το Ν.49Α/1941 (Σ.Π.Κ.),όπως ισχύει σήμερα.)
Παρακαλώ για την άποψη σας, αναφορικά με την δυνατότητα που δίδεται στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας.
Σε αναμονή απαντήσεως σας.
Νικ.Νικολιάς. Υπνχος (ε.α.) Λ.Σ.