ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΔΕΝ ΕΧΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Της Άννας Παναγιωταρέα

Τις δύσκολες ώρες που περνάμε, πολλές φορές, αναφύεται το εύλογο ερώτημα: «Η Εκκλησία τι κάνει για τους ασθενέστερους, για όσους έχουν ανάγκη».

Ο λόγος, που άρθρωσε στην εγκύκλιο, προς το ποίμνιό του, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, πνευματικά αιχμηρός, αληθινός και απροσδόκητος, προκάλεσε τους ελάχιστους,που θέλουν την Εκκλησία μακρινή και αμέτοχη στην καθημερινότητα μας και ανάπαυσε τους περισσότερους: «Όσοι δεν μπορούν να μη πληρώσουν. Να μη φτάσουν στην απόγνωση»,είπε για το τέλος της ακίνητης περιουσίας.


Λόγος ασυνήθιστος για εκκλησιαστικό. Στη συνέντευξή του ζητάει, ως καλός ποιμένας, «να αγωνιστούμε όλοι μαζί και να μοιραστούμε όλοι μαζί ό,τι έχουμε». Δηλώνει ότι « Φιλόπτωχο ταμείο με υπόλοιπο σημαίνει ότι είναι ταμείο χωρίς φιλοπτωχεία».

Πιστεύει ότι, «έστω και την τελευταία ώρα, μπορεί ο λαός -που έχει μεγάλη δύναμη- να υποχρεώσει την κυβέρνηση σε άλλες επιλογές, ώστε να αποφύγουμε την πτώχευση», διότι ο «Ο Καίσαρας, τον τελευταίο καιρό το έχει παρακάνει». Στο τέλος, μας προτρέπει «να συνδυάσουμε την αξιοπρέπειά μας με τη λιτότητα. Από τώρα».

1.Σεβασμιότατε, εκδώσατε μία εγκύκλιο για τα θέματα της κρίσης, η οποία πολύ συζητήθηκε. Πώς την αποφασίσατε;

Με πίεσε η ανάγκη του κόσμου. Βέβαια, δεν περίμενα να πάρει τόση έκταση. Δεν είμαι αρμόδιος να βγάζω διαγγέλματα για το λαό. Αισθάνομαι όμως ότι έχω μία απόλυτη ευθύνη να αγκαλιάσω και τις καθημερινές ανάγκες του κόσμου. Βλέπω το δράμα του και κάτι πρέπει να κάνω. Δεν έχω τα εκατομμύρια να δώσω για τον κόσμο. Δεν έχω την πολιτική επιρροή να ανατρέψω τις όποιες πολιτικές αποφάσεις. Ούτε και την αρμοδιότητα. Έχω όμως φωνή που μπορώ να την ενώσω με την κραυγή του λαού. Αυτό και έκανα.

Είναι στα πνευματικά καθήκοντα ενός μητροπολίτη να εκδίδει εγκυκλίους, έστω και για χαράτσι, όπως ονομάστηκε το τέλος της ακίνητης περιουσίας, που να καλεί σε ανυπακοή έναντι του κράτους τους πολίτες; Θυμάστε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ…

Αν προσέξατε στην εγκύκλιο, ούτε τη λέξη χαράτσι χρησιμοποιώ, ούτε καλώ σε απειθαρχία τον κόσμο. Απλά, λέω ότι όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν, να μη φτάσουν σε απόγνωση. Όλοι μαζί θα αγωνιστούμε, όλοι μαζί θα μοιραστούμε ό,τι έχουμε. Μπορείτε να μου πείτε αν αυτό είναι λάθος ή απειθαρχία προς το νόμο; Παραβίαση του νόμου και μάλιστα του ηθικού είναι όποιος δεν έχει, είτε να κλέψει είτε να του κλέψει το κράτος και τα τελευταία ψήγματα αξιοπρέπειας. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Μήπως τελευταία το έχει παρακάνει ο Καίσαρας; Εδώ ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, που μάλιστα εκλέγεται βουλευτής στην περιφέρεια μας, είπε ότι «αν δεν έχει δε θα δώσει».

 Θα βοηθούσατε και τον κ. Πάγκαλο ;

-Ας πάμε πάρα κάτω…

Τα Μεσόγεια και η Λαυρεωτική δε θεωρούνται από τις πιο φτωχές περιοχές.Θα έλεγα το αντίθετο. Μάλιστα υπάρχουν τεράστιες ακίνητες περιουσίες. Γιατί να μην πληρώσουν οι έχοντες;

Κανείς δεν είπε να μην πληρώσουν οι έχοντες. Είναι δυνατόν; Αλλά θα σας πω κάτι για την περιοχή μας. Είναι αλήθεια ότι δεν είχαμε πολλούς φτωχούς πριν ξεσπάσει η κρίση. Υπήρχε μία ευημερούσα αστική τάξη που όμως τώρα βρέθηκε σε κατάσταση αιφνίδιας και μεγάλης ένδειας. Έχουν σπίτια και δεν έχουν χρήματα οι άνθρωποι. Πώς θα ζήσουν; Θα αρχίσουν να τρώνε τους τοίχους; Πώς θα πληρώσουν;

Όταν λέτε ότι «θα δώσετε τα πάντα για να σταθείτε στο πλευρό των πολιτών», τι εννοείτε; Θα πρόσφερε η Μητρόπολη τα χρήματα, που απαιτούνται για να πληρωθούν λογαριασμοί;

Όταν λέμε «τα πάντα», εννοούμε ό,τι έχουμε, που σημαίνει ότι τα ταμεία μας δεν πρέπει να έχουν ποτέ υπόλοιπο. Φιλόπτωχο ταμείο με υπόλοιπο σημαίνει ότι είναι ταμείο χωρίς φιλοπτωχεία. Εξάλλου τι νομίζετε ότι είναι τα έσοδα της Εκκλησίας; Είναι η εισφορά του κόσμου. Ο ένας δίνει για τον άλλον.

Πάντως το κείμενό σας έχει έναν αέρα ανατροπής και επανάστασης. Δηλαδή καλείτε τον κόσμο σε εξέγερση;

Τη λέξη επανάσταση τη χρησιμοποίησα στο κείμενο μόνον μία φορά. Εκεί που μιλώ για τη μετάνοια και την εσωτερική επανάσταση. Η αλλαγή πρέπει να αρχίσει από μας. Όχι να αλλάξουμε τους άλλους, αλλά πρωτίστως τους εαυτούς μας. Αυτή την εξέγερση πραγματικά την εννοώ για όλους μας. Όσο για το ενδεχόμενο μιας αναρχικού τύπου ανατροπής πολύ απέχει από το ήθος του κειμένου. Η εγκύκλιος βασικά θέλει να μας ξυπνήσει . Εδώ είναι ο ρόλος του επισκόπου.

Σεβασμιότατε, μήπως πρέπει να ξυπνήσετε πρώτα τη Σύνοδο και μετά το λαό;


Η σχέση μου με τη Σύνοδο δεν είναι να την ξυπνώ εγώ, αλλά να με ξυπνάει εκείνη.

Νομίζω ότι αποφεύγετε να μου απαντήσετε. Δεν πιστεύετε ότι εκφράζετε μία διαφορετική εκκλησία;

Με κανέναν τρόπο δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όμως αισθάνομαι ότι ενδεχομένως εκφράζω διαφορετικά την Εκκλησία είμαι η διαφορετική προσωπική μου φωνή μέσα στην πολυφωνία της εκκλησίας. Πιθανότατα να χρησιμοποιώ μία προσωπική πλατφόρμα επικοινωνίας για να εκφράσω όμως την ίδια μαρτυρία.

 Έχω διαβάσει πολλά σχόλια διθυραμβικά για σας. Αλλά διάβασα και άλλα που σας καταγγέλλουν για πολιτικό λόγο.

Υπάρχει πολιτικός λόγος που εκφράζει εμπάθεια, κοσμικότητα, έπαρση, και συνήθως διαιρεί. Υπάρχει και πολιτικός λόγος που αφυπνίζει και είναι πνευματικός. Αν προσέξατε στο κείμενό μου, τα βασικά σημεία της εγκυκλίου είναι τα εξής: Πρώτο, η περιγραφή της κατάστασης. Το δεύτερο, η προτροπή του κόσμου να αρχίσει την αλλαγή από μέσα του, την προσωπική του αλλαγή. Το τρίτο, να ξανασυνδεθεί ο λαός με την εκκλησία για να θηλάσει από αυτήν. Το τέταρτο, να υψώσει τη φωνή του και το τελευταίο όλοι μαζί να εκφράσουμε αυτό που νοιώθουμε. Υπογραμμίζω το μαζί. Είναι διαιρετικός αυτός ο λόγος;

 Είναι κατά τη γνώμη μου ασαφής. Τι εννοείτε να υψώσουμε τη φωνή; Πώς να συνδεθεί ο κόσμος με μια αδιάφορη εκκλησία;

Πρώτα θα απαντήσω στο δεύτερο: Μια Εκκλησία που δίνει ετησίως 96 εκατομμύρια ευρώ στο φτωχό λαό ή προσφέρει φαγητό σε 50.000 κόσμο ημερησίως είναι αδιάφορη; Μια εκκλησία που λέει ότι αδειάζω τα ταμεία μου για να μοιραστώ το βάρος είναι αδιάφορη;

Δεν είναι έτσι όλη η Εκκλησία…

-Αυτή είναι η Εκκλησία και, θα με συγχωρέσετε που θα το πω, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

 Πώς εννοείτε το να υψώσουμε τη φωνή μας. Να βγούμε στους δρόμους, να καταλάβουμε δημόσια κτίρια; Τι να κάνουμε;

Προς το παρόν να πούμε «δεν μπορούμε». Πρέπει να καταλάβουν τα όρια μας. Είναι λίγο, νομίζετε;

 Πώς μεταφράζεται αυτό;

Δεν έχω, δεν πληρώνω. Πέστε μου εσείς, αν δεν έχω πώς να πληρώσω; Η εγκύκλιος λέει βγάλτε το φόβο από την ψυχή σας.

Ποιόν θα ωφελήσει ότι θα σβήσετε τους πολυελαίους των εκκλησιών, όταν ο άλλος δε θα έχει φως στο σπίτι του;

Ασφαλώς κανέναν. Θα δείξει όμως ότι κάνουμε την συμπαράστασή μας με όποιον τρόπο μπορούμε. Αρνούμαστε να χαιρόμαστε τη ζωή, όταν οι άλλοι υποφέρουν.

Αν δεν αποφύγουμε την κατάρρευση και την πτώχευση, εσείς τι θα κάνετε για τους πολίτες που ζουν στην περιοχή σας;

Προσεύχομαι να μην έρθει αυτή η στιγμή. Πιστεύω ότι έστω και την τελευταία ώρα, αν υποχρεώσουμε την κυβέρνηση σε άλλες επιλογές, θα την αποφύγουμε. Η δύναμη του λαού είναι μεγάλη. Η δύναμη όμως του Θεού είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό που τώρα θα ήθελα να τονίσω είναι η σοφία του ύμνου: «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». Και τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: «Μέγας πορισμός η ευσέβεια μετ’ αυταρκείας». Ας συνδυάσουμε την αξιοπρέπειά μας με τη λιτότητα. Από τώρα.

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος".

Πηγή: Contemporaryjournalism.gr

*  Ευχαριστούμε τον αναγνώστη Α.Α. για την αποστολή του κειμένου. 
*  Στείλτε μας το ρεπορτάζ, το άρθρο, τη συνέντευξη κλπ που θα θέλατε να αναδημοσιεύσει το nextok.

*** *** *** *** *** ***

 Σας ευχαριστούμε που μας διαβάζετε.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, αφήστε το σχόλιό σας κάτω από το κείμενο.

Γράφετε μόνον στην ελληνική γλώσσα.

Μη χρησιμοποιείται γκρίγκλις και κεφαλαία.

*** *** *** *** *** ***