ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ

ένα καταπληκτικό βιβλίο

από τη ΓΙΟΛΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

της Θεοδοσίας Κοντζόγλου

Αν σας πω ότι αυτό το βιβλίο στάζει πίκρα αλλά

ρέει αισιοδοξία,

στάζει αίμα

αλλά χείμαρρος η αγάπη,

στάζει πόνο

αλλά ξεχειλίζει από δύναμη;

Χάθηκα μέσα στις πρώτες του σελίδες

και χάρηκα για τη γνωριμία μου με τη συγγραφέα του τη κ। Γιόλα Παπαδοπούλου η οποία στην ιστοσελίδα της έγραψε στις 18 Φεβρουαρίου αμέσως μετά την επιστρ0φή της από την Αθήνα στη Λευκωσία:

Μια παρουσίαση στην Αθήνα

Η Αθήνα μας υποδέχθηκε με μια τεράστια ανοιχτή αγκαλιά, τόσο ζεστή κι αγαπησιάρα που δε νιώσαμε το κρύο και δε χρειάστηκε να φορέσουμε καν τα παλτά μας. Είναι πραγματικά περίεργο πώς οι σχέσεις των ανθρώπων γίνονται γέφυρες και κατορθώνουν να σβήνουν τις αποστάσεις και γίνεται η καρδιά πλατφόρμα συνεύρεσης για να απλώνουμε τις σκέψεις μας. Τελικά το "άλλο μου μισό" έγινε αφορμή να γνωρίσω ανθρώπους ζεστούς, με περιεχόμενο που η σχέση μας πιστεύω θα αντέξει στο χρόνο. Η Ελένη Τσαμαδού αποδείχθηκε το φωτεινό μου άστρο. Η παρουσία της και μόνο εκπέμπει τόση ζεστασιά και η αγάπη της που ξεχειλάει μας δόθηκε απλόχερα. Μαζί της και ο Κίμωνας, τα παιδιά και τα αδέρφια της. Ο Αντώνης κι εγώ τους αγαπήσαμε σαν οικογένεια μας. Η Ελένη φρόντισε επίσης να περάσουμε ένα ωραίο απόγευμα στο σπίτι της όπου είχα την ευκαιρία να γνωρίσω γυναίκες με πολλά ενδιαφέροντα και με τσαγάκι, καφέ και ωραία εδέσματα ανταλλάξαμε απόψεις. Είχα επίσης την τύχη να επισκεφθώ τη Λέσχη Ανάγνωσης "Ο κήπος των μυστικών" και να γνωρίσω κι από κοντά το Γιάννη Ρουσιά και Κυριάκο Ψωμαδέλη. Η αγάπη τους για το βιβλίο προεκτείνεται στο πρόσωπο του κάθε συγγραφέα. Διέκρινα μια πραότητα και σοφία στο χαρακτήρα τους που είναι σίγουρα αποτέλεσμα των πολλών βιβλίων που έχουν διαβάσει. Είναι πραγματικά αξιέπαινο αυτό που προσφέρουν οι άνθρωποι στις Λέσχες Ανάγνωσης για το βιβλίο με εντελώς δική τους πρωτοβουλία. Πιστεύω πως παρόμοιες λέσχες θα έχει διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα. Μακάρι να δημιουργηθούν κι εδώ στην Κύπρο παρόμοιες, ίσως αυξηθεί και το ενδιαφέρον του κόσμου για διάβασμα. Τελικά κατάφερα να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα η παρουσίαση του "Το άλλο μου μισό" στο βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ ύστερα από τόσους μήνες αναβολής. Ευχαριστώ θερμά όλους τους φίλους, γνωστούς και αναγνώστες που με τίμησαν με την παρουσία τους. Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία, η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη και ο κόσμος συγκινημένος. Η θεματολογία του βιβλίου ήταν τέτοια που προκάλεσε τη συγκίνηση αυτή. Η ατμόσφαιρα απόκτησε εκείνη τη ζεστασιά που ενώνει τους ανθρώπους μπρος σε ένα γεγονός που αφορά έμμεσα ή άμεσα όλους. Βέβαια σ' αυτό συντέλεσε και η υπέροχη ομιλία της συγγραφέως Ελένης Τσαμαδού που άγγιξε το θέμα της Κύπρου με τόση αγάπη. (Έχει αναρτήσει στο μπλοκ της όλη την ομιλία) http://tsamadou.psichogios.gr/ Μεγάλη ήταν επίσης η συμβολή της κύπριας ηθοποιού Μαρίας Φιλίππου που ζωντάνεψε με την υπέροχη ανάγνωσή της σελίδες του βιβλίου. Η Μαρία έχει καταγωγή της την Κερύνεια και είχε λόγους να είναι ιδιαίτερα συγκινημένη. Η συγκίνηση αυτή διαπότισε όλους τους παρευρισκομένους που μετά το τέλος της εκδήλωσης δεν τους έκανε καρδιά να φύγουν. Παρέμειναν στο χώρο και με ένα ποτήρι κρασί κράτησαν τη συζήτηση για αρκετή ώρα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Εκδοτικό Οίκο ΠΑΤΑΚΗ που μου πρόσφερε αυτή την ευκαιρία να ζήσω αυτό που έζησα. Μια άλλη σημαντική γνωριμία που έκανα στην Αθήνα ήταν η γνωριμία μου με την επίσης κύπρια δημοσιογράφο Θεοδοσία Κοντζόγλου। Μας έφερε σε επαφή η γλυκιά συγγραφέας Νοέλ Πάξερ. Ομολογώ πως με σκλάβωσε η φιλοξενία της Θεοδοσίας και η αγάπη που κρατά άσβεστη στα τόσα χρόνια απουσίας για την πατρίδα. Βέβαια εγώ προσωπικά δεν παραξενεύομαι γι αυτό. Ξέρω από προσωπική πείρα πως οι άνθρωποι που ζουν μακριά από την πατρίδα τους κουβαλούν μέσα τους διπλή αγάπη και νοσταλγία για τον τόπο τους. Εσείς λοιπόν που βρίσκεστε στην Αθήνα ίσως κάποια στιγμή μπορέσετε να ακούσετε από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ 100,3 μια συνέντευξη σχετικά με το "άλλο μου μισό" και για ότι συμβαίνει στην Κύπρο του σήμερα. Γύρισα από την Αθήνα με τόσο γεμάτες τις μπαταρίες μου και νιώθω σαν καλοκουρδισμένο ρολόι και θέλω να πιάσω ακριβείς και τακτικούς ρυθμούς, να διανύσω δρόμους, να έχω ολοκληρωμένα δρομολόγια με στόχους που συνήθως δεν έχω. Σύντομα θα αναρτήσω πλούσιο φωτογραφικό υλικό για όλα όσα ανάφερα πιο πάνω!

ΣΧΟΛΙΟ:

Τριάντα δύο χειμώνες δεν κατάφεραν να απαλύνουν τη λαύρα εκείνου του καυτού Ιούλη του ’74 που τσουρούφλισε τις καρδιές και άφησε ματωμένα τα όνειρα να ξεστρατίζουν… Έτσι μας εισάγεις από το οπισθόφυλλο του βιβλίου σου στο μυθιστόρημα σου «ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ» αγαπημένη μου Γιόλα। Και εγώ θα προσθέσω ότι 28 χρόνια μακριά από την Κύπρο μας και 35 χρόνια μακριά από την λατρεμένη μου Κερύνεια δεν κατάφεραν να παγώσουν τη δική μου καρδιά και να ξεχάσω τον ήλιο της, τη θάλασσά της, τα βράχια της, τα λεμονόδεντρα, τα κυκλάμινα, τα ματσικόριδα, το γέλιο, τη ξεγνοιασιά που ζούσα εκεί ως εκείνον τον μαύρο Ιούλη. Το βιβλίο σου το λάτρεψα πριν ακόμα το πάρω στα χέρια μου. Η καλή μας φίλη και συγγραφέας Νοέλ Μπάξερ, μου τηλεφώνησε λίγα λεπτά μετά τη πρώτη γνωριμία σας και ενώ ακόμα βρισκόταν στην παρουσίαση του βιβλίου σου. « Σου έχω μία έκπληξη μου είπε. Ένα πολύ ωραίο βιβλίο γραμμένο από συμπατριώτισσά σου. Και αναφέρεται στο 1974….» Δεν πρόλαβε η Νοέλ να συνεχίσει: «Σε παρακαλώ πάρε το τηλέφωνό της, θέλω να την γνωρίσω οπωσδήποτε, την διέκοψα βιαστικά.» «Όλα τα έχω» μου απάντησε με χαμόγελο και την επόμενη μέρα όλα τα τηλέφωνά σου βρίσκονταν στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Δεν έχασα δευτερόλεπτο. Ήθελα τόσο πολύ να σε γνωρίσω γιατί στο μεταξύ η Νοέλ μου είπε τόσα πολλά μέσα σε λίγα λεπτά, που ένιωσα να αγγίζεις τη ψυχή μου πριν γνωρίσω καν τη μορφή σου. Και δεν γελάστηκα. Χαίρομαι πολύ που έστω και για λίγη ώρα, σου γνώρισα τη Θεοδοσία και μου γνώρισες τη Γιόλα. Άνθρωπος ανοιχτόκαρδος, γλυκός, τρυφερός και γεμάτος αγάπη για τη πατρίδα μας είσαι αλλά και με ξεχωριστή δύναμη λόγου. Γυρίζοντας στο σπίτι με το βιβλίο σου που μου χάρισες χάθηκα μέσα στη κουφάλα του δέντρου κάπου εκεί σ’ ένα χωριό της Κερύνειας στις 20 του Ιούλη, μαζί με το αγοράκι που είδε τη μητέρα του να βιάζεται απανωτά από Τούρκικα αγρίμια. Άκουσα τη καρδούλα του να κτυπάει ξέφρενα έτοιμη να προδώσει τη παρουσία του, και είδα με τα παιδικά δακρυσμένα χιλιοφοβισμένα ματάκια του τη φρίκη να ουρλιάζει με τη φωνή της μάνας του και με τις κραυγές του μικρότερου αδελφού του που στροβίλιζαν κρατώντας το ανάποδα μέχρι που έμεινε άψυχο στα βρωμερά τους χέρια. Συνέχισε Γιόλα μου το εξαιρετικό σου έργο. Ακόμα και μέσα από τα μυθιστορήματα των Κύπριων λογοτεχνών, πρέπει ο κόσμος να μάθει με ποιόν λαό προσπάθησαν και προσπαθούν κάποιοι ισχυροί του κόσμου και κάποιοι ανόητοι, εντολοδόχοι, προδότες Ελληνοκύπριοι να μας φορτώσουν στο σβέρκο για τους επόμενους αιώνες. Σου στέλλω την αγάπη μου. Θεοδοσία Κωνσταντίνου - Κοντζόγλου