Περίπου 22 χλμ από την πόλη της Πάφου βρίσκονται το όμορφο χωριό Χούλου, που χτίστηκε 320 μέτρα επάνω από τη στάθμη θάλασσας. Το κύριο επάγγελμα των κατοίκων του χωριού, είναι η καλλιέργεια αμπέλων για την παραγωγή κρασιού, ή η σιτοκαλιέργεια. Επίσης παράγουν φασόλια, καπνό, αμυγδαλιές, ελιές, φρούτα, χαρούπια, και εσπεριδοειδή. Κάποτε το χωριό είχε μικτό πληθυσμό Ελλήνων και Τούρκων.
Το μεσαίωνα, η Χούλου υπήρξε το κέντρο μιας διάσημης διαμάχης που είναι συνδεδεμένη με το πολύ γνωστό μεσαιωνικό κυπριακό τραγούδι Αροδαφνούσα. Από την Χούλου ο μύθος παίρνει την Αροδαφνούσα στο άλλο άκρο του νησιού, στο κάστρο της Καντάρας, στη Κερύνεια, όπου μια από τις Ρήγαινες της Κύπρου, η Ρήγαινα Ελεονώρα αιχμαλωτίζει την Αροδαφνούσα, τη πανέμορφη χωριατοπούλα από τη Χούλου, που ο Φράγκος Ρήγας της Κύπρου, Πέτρος αγάπησε. Η Αροδαφνούσα έμεινε έγκυος, ακριβώς όταν ο Ρήγας έφευγε για να πολεμήσει στους Αγίους Τόπους. Η Ρήγαινα περίμενε έως ότου ο Ρήγας ήταν μακριά και ακίνδυνος, και κατόπι κλείδωσε την Αροδαφνούσα στο κάστρο για να λιμοκτονήσει. Τα λουλούδια που βλέπουμε παντού στην Κύπρο, οι αροδάφνες, πήραν το όνομα της.________________________________
...και η αρχόντισσα εμούλλωσεν και η Ρήγαινα ώρισεν τις βάγες της και ερρίψαν την χαμαί, και έναν γδίν και εβάλαν το απάνω εις την κοιλιάν της και εκουπανίσαν πολλά πράματα δια να ρίψη το βρέφος, και ο Θεός εγλύτωσέν το και δέν έππεσεν...
 |
| Σύμφωνα με τη παράδοση αυτό τον πέτρινο χερόμυλο έβαλαν στη κοιλιά της Αροδαφνούσας |
Αυτή τη γραπτή μαρτυρία μας αφήνει ο Λεόντιος Μαχαιράς, στο Χρονικό της Κύπρου, για ένα επεισόδιο της Κυπριακής Ιστορίας. Η αρχόντισσα είναι η Τζουάννα Ντ΄ Αλεμάν, ερωμένη του Φράγκου βασιλέα Πέτρου Α΄ (1359-1369). Στο πρόσωπο της ξένης αρχόντισσας Τζουάννας, της Αροδαφνούσας, που την εκδικήθηκε η γυναίκα του Πέτρου, η Ρήγαινα Ελεονώρα, με τον τρόπο που περιγράφει ο Μαχαιράς, ο λαός μας είδε το σύμβολο του δικού του μαρτυρίου και καταπίεσης που υφίστατο, για τρείς αιώνες, από τους Φράγκους κατακτητές.Κι όπως κράτησε η Αροδαφνούσα το βρέφος, παρ΄ όλο το κοπάνισμα με το γδί πάνω στην κοιλιά της, έτσι και ο λαός κράτησε και κρατεί το δικό του βρέφος, παρ΄ όλα τα κοπανίσματα που διαρκούν μέχρι τις μέρες μας από δικούς και ξένους...
Άντης Ροδίτης
Από το βιβλίο του «Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες»
Είναι υπέροχοι οι μύθοι και οι θρύλοι της Κύπρου. Σ' ευχαριστούμε Αροδαφνούσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή