Ηθικό Διοίκηση – Ηγεσία ...........

η Ηγεσία καλλιεργείται και
δεν «διορίζεται» όπως η Διοίκηση.

(μέρος 5ο)


ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΗΓΕΣΙΑ


Αλλά ας εξετάσουμε τώρα τον κυρίαρχο παράγοντα, την προϋπόθεση δημιουργίας του ηθικού, τον Διοικητή.
Η Διοίκηση είναι η εξουσία που παρέχεται στον ηγήτορα για να μπορεί να σχεδιάζει, οργανώνει, συντονίζει, κατευθύνει και ελέγχει (ανθρώπους, υλικά, χρόνο και χρήματα) για να εκτελέσει την αποστολή του.


Προϋποθέσεις διοικήσεως


Ο Διοικητής πρέπει κυρίως να:

• Κοσμείται από τις αρετές και τα χαρακτηριστικά του καλού στρατιώτη (φιλοπατρία, ανδρεία, καρτερία, στρατιωτικό πνεύμα, αποφασιστικότητα και σταθερότητα, ψυχραιμία, αντικειμενικότητα, πρωτοβουλία και προθυμία αναλήψεως ευθυνών, πίστη στην αποστολή και βαθιά γνώση των καθηκόντων του).
• Λαμβάνει ταχέως ορθές αποφάσεις (έχει οξεία και ορθή κρίση, διακρίνει ταχέως τα ουσιώδη και τα επουσιώδη, έχει τις απαιτούμενες γνώσεις και ακολουθεί μία λογική διαδικασία αναλύσεως προβλημάτων για να καταλήγει σε ορθές αποφάσεις ή εισηγήσεις).
• Γνωρίζει την τέχνη της «Επικοινωνίας» με τους ανθρώπους (προϊσταμένους και υφισταμένους), γνωρίζει δηλαδή να εκφράζεται με σαφήνεια, ακρίβεια, συντομία, λογική σειρά και ορθά (γραπτά ή προφορικά), ως επίσης και να αντιλαμβάνεται ορθώς τις οδηγίες. διαταγές, σχέδια, κανονισμούς, κλπ.
• Κατέχει καλά την τέχνη του «χειρισμού» των ανθρώπων και κυρίως μέσα στο στρατιωτικό περιβάλλον, δηλαδή γνωρίζει τα αίτια, τους παράγοντες και τους τρόπους επηρεασμού της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τα προβλήματα των υφισταμένων του και τις επιπτώσεις του στρατιωτικού περιβάλλοντος σε αυτά και τον τρόπο αποκτήσεως και διατηρήσεως «ψυχικού δεσμού» με αυτούς.

Εμείς οι Έλληνες ποτέ δεν ήμασταν περισσότεροι από τους εχθρούς μας, αλλά η πίστη στον αγώνα και η καλή χρήση των μέσων και του εδάφους, κάτω από μια εμπνευσμένη ηγεσία, είναι οι παράγοντες με τους οποίους επιδιώκουμε και επιτυγχάνουμε πάντοτε τη Νίκη.
Ο ρόλος του Διοικητή στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον έχει καταστήσει αδιαίρετες τις έννοιες της Διοικήσεως και Ηγεσίας. Ο Διοικητής πρέπει σήμερα να εναρμονίζει με δεξιοτεχνία τους κανόνες της Διοικήσεως στις αρχές της ηγεσίας. Αυτό έχει καταστεί απαίτηση στην εποχή μας, όπου η μεταχείριση του ανθρώπινου παράγοντα είναι εξαιρετικά δύσκολη.


Ο ρόλος του Ηγήτορα
Τι είναι Ηγεσία; Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τη θεωρητική έννοια του αρχηγού μιας ομάδας, ο οποίος κατευθύνει επιτυχώς τα μέλη του (άτομα) να κάνουν αυτά που θέλει. Πέρα όμως από αυτό, η αντίληψή μας γίνεται πιο συγκεχυμένη. Έτσι, αν και πολλά βιβλία έχουν καλύψει το αντικείμενο, εν τούτοις πολύ λίγα προσφέρουν χρήσιμα στοιχεία για το νόημα της ηγεσίας. Προσπαθώντας σήμερα να ορίσουμε ελεύθερα την ηγεσία (πέρα από βιβλία και κανονισμούς) απερίφραστα θα μπορούσαμε να πούμε, ότι «Ηγεσία είναι να τοποθετεί κανείς τον εαυτό του σαν ένα παίκτη μιας ομάδας, ενώ ταυτόχρονα να σκέφτεται για αυτούς που δουλεύουν μαζί του σαν προσωπικότητες».
Ηγεσία λοιπόν είναι η διαδικασία επηρεασμού των υφισταμένων για την επιτυχή εκτέλεση μιας αποστολής. Αρκετά απλός ορισμός, αλλά όπως και ο Karl Von Klaus wits επισημαίνει, «ό,τι είναι απλό δεν είναι απαραίτητα και εύκολο».
Με τον παραπάνω ορισμό η Ηγεσία γίνεται μια πνευματική κατάσταση και μπορούμε έτσι να καταλάβουμε γιατί ένας στρατιώτης εργαζόμενος μέσα σε μία ομάδα συναδέλφων του μπορεί να γίνει ένας καλός ηγέτης, ενώ ένας αξιωματικός που την διοικεί μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει.
Η Ηγεσία είναι μια συμπεριφορά για τον ηγέτη, τους στρατιώτες και τον Στρατό σαν σύνολο. Αυτός μπορεί να έχει την προσωπική του υπερηφάνεια, αλλά δεν του επιτρέπεται να αφήσει την υπερηφάνειά του να ανακατευτεί στον τρόπο που συμπεριφέρεται στους υφισταμένους του και στην εκπλήρωση της αποστολής του. Θα πρέπει να κατέχεται από αρκετή κατανόηση για τους άλλους, ώστε να μπορεί να βλέπει τους υφισταμένους του σαν προσωπικότητες (με τις δικές τους ανάγκες, στόχους και επιθυμίες) και όχι απλά σαν κάποιο άλλο όνομα στο βιβλιάριο του Διοικητή.
Οι κύριες διαφορές μεταξύ Ηγεσίας και Διοίκησης είναι ότι η Ηγεσία αποτελεί την πνευματική κατάσταση του Διοικητή (ηγήτορα), ενώ η Διοίκηση είναι μια ενέργεια και ότι η Ηγεσία καλλιεργείται και δεν «διορίζεται» όπως η Διοίκηση.
Με τις παραπάνω διευκρινίσεις όσον αφορά τον ηγέτη μιας ομάδας και μεταφέροντας ή «μεταφράζοντας» αυτές στην ψυχολογική σφαίρα, ο ηγήτορας αποτελεί για τα μέλη της το πρότυπο των ηθικών αξιών του στρατού, το συνδετικό κρίκο του συνόλου των ηθικών τους δυνάμεων για την επιτυχία των σκοπών της ομάδας, τον καταλύτη της συνοχής και της εμπιστοσύνης αυτής.


........συνεχίζεται .......