Επικίνδυνη εκτροπή

Της Έλενας Μηλιώτη* Αποτελεί γεγονός ότι μετά από την εκλογή του Δ. Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, το Κυπριακό πρόβλημα πέρασε σε μια «νέα εποχή». Ο Δ. Χριστόφιας, πιστός στα όσα προεκλογικά έλεγε, έβαλε ως στόχο την επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών. Πέτυχε το στόχο του, θεωρώντας ως αναγκαία προϋπόθεση τη δημιουργία «καλού κλίματος». Σάμπως και 35 χρόνια τώρα το Κυπριακό παραμένει άλυτο, όχι λόγω της παράνομης κατοχής και παραμονής πλέον των 40,000 Τούρκων στρατιωτών στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της πατρίδας μας, αλλά λόγω της ύπαρξης «κακού κλίματος» μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων * Προχώρησε λοιπόν στις παρακάτω μονομερείς ενέργειες από την πλευρά μας, προτού καν αρχίσουν οι συνομιλίες: * Άνοιγμα του οδοφράγματος της οδού Λήδρας χωρίς να διασφαλιστεί το status quo της περιοχής, με αποτέλεσμα σήμερα να μπαινοβγαίνει ο κατοχικός στρατός ανεξέλεγκτα και χωρίς το παράλληλο άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη, όπως αρχικά είχε τεθεί ως προϋπόθεση, με αποτέλεσμα οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι του Πύργου να «θυσιαστούν» χάριν του «καλού κλίματος». * Ανακοινωθέν της 23ης Μαίου 2008, το οποίο προσδίδει στη λύση τον χαρακτήρα συνομοσπονδίας παρά ομοσπονδίας, αφού μιλά για κοινή κυβέρνηση αντί για κοινό κράτος, για συνεταιρισμό και συνιστώντα κράτη. Η ίδια η κυβέρνηση Χριστόφια, αντιλαμβανόμενη εκ των υστέρων το σφάλμα, ακόμη τρέχει και δεν φτάνει για να το αναιρέσει, με παρεμβάσεις στα Η.Ε. και αλλού. * Αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρίας και της παραμονής μεγάλου αριθμού εποίκων μονομερώς και άνευ ανταλλάγματος. * Ενταφιασμός της συμφωνίας της 8ης Ιουλίου 2007 (Παπαδόπουλου-Ταλάτ), και αποδοχή της έναρξης των συνομιλιών, χωρίς συγκεκριμένο πλαίσιο, με τρίμηνο χρονοδιάγραμμα και την τουρκική πλευρά να δηλώνει ότι θέλει δύο κράτη, παρθενογένεση, διατήρηση του δικαιώματος τουρκικής επέμβασης , όπως και την παραμονή όλων των εποίκων. * Διορισμός ως μελών και επικεφαλής των ομάδων εργασίας και των τεχνικών επιτροπών των κύριων προπαγανδιστών του σχεδίου Ανάν, εγείροντας εύλογες αντιδράσεις, οι οποίες στην πορεία δικαιώθηκαν όταν αποκαλύφθηκε ότι μέλος της Ομάδας Εργασίας για το περιουσιακό, προσέφυγε στην παράνομη επιτροπή των κατεχομένων για να πουλήσει περιουσία του! * Αποδοχή της παραμονής των βρετανικών βάσεων κατά την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας με τη Μ. Βρετανία. Ας δούμε λοιπόν τώρα και αφού επετεύχθη η δημιουργία του «καλού κλίματος» πόσο πιο κοντά στη Λύση έχουμε φτάσει. Σήμερα, 9 περίπου μήνες μετά την έναρξη των συνομιλιών και έπειτα από 20 συναντήσεις των δυο ηγετών και παρά τις προεκλογικές διαβεβαιώσεις του κ. Χριστόφια ότι λόγω της προσωπικής φιλίας και ιδεολογικής συγγένειάς του με το «σύντροφο» Ταλάτ, θα μπορούσε να τον «βοηθήσει» καθώς και τους Τουρκοκυπρίους συμπατριώτες μας, ώστε να κάνουν την «επανάστασή» τους και να απεγκλωβιστούν από το σφιχταγκάλιασμα της Άγκυρας, βρισκόμαστε ενώπιον των εξής δεδομένων: * η τ/κ πλευρά επιδιώκει, στην ουσία, λύση συνομοσπονδίας επί τη βάσει δύο ισχυρών κυρίαρχων κρατών, με μιαν ασθενή κεντρική κυβέρνηση, αποψιλωμένη, ουσιαστικά, από θεμελιώδεις εξουσίες. * Η Τουρκία, κατακτητής επί 35 χρόνια, θριαμβολογεί ότι επιτυγχάνει να μεταβάλει υπέρ της τις διεθνείς ισορροπίες «χωρίς να αποσύρει ούτ’ ένα στρατιώτη από την Κύπρο και χωρίς να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή εδάφους στο νησί». * Ήδη, διαφαίνεται πολύ μεγάλος ο κίνδυνος αναβολής της αξιολόγησης της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Για να πραγματοποιηθεί το σενάριο αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την αναβολή, η συνεχιζόμενη διεξαγωγή των συνομιλιών. Στο εσωτερικό μέτωπο γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί το όποιο αποτέλεσμα των συνομιλιών ως «λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους» θέλοντας να τονιστεί ότι δεν θα υπάρξει προσπάθεια επιβολής από τους ξένους, ενώ στην ουσία το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να απαλλάσσεται η κατοχική Τουρκία και από τις ευθύνες, αλλά και από τις υποχρεώσεις της, τη στιγμή που όλοι ξέρουμε ότι είναι η Τουρκία που αποφασίζει. Και τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι στο τέλος θα υπάρξει παρέμβαση από τα Ηνωμένα Έθνη. Επίσης, γίνεται μια άγαρμπη προσπάθεια δημιουργίας «κουλτούρας συμβίωσης και συμφιλίωσης με τους Τουρκοκύπριους». Και το μέσο για την επίτευξη της είναι «να ξαναγραφτεί η ιστορία ώστε να παραδεχτούμε οι Ελληνοκύπριοι ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για τις τραγωδίες ώστε να επέλθει η συμφιλίωση με τους Τουρκοκυπρίους» όπως ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας ανέφερε σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Είναι περισσότερο από σαφής η προσπάθεια δημιουργίας κλίματος συλλογικής ευθύνης και ενοχής στους Ελληνοκυπρίους, προκειμένου να αποδεχτούν ευκολότερα τα τετελεσμένα της εισβολής, όπως αυτά διαφαίνεται ότι θα αποτελούν το βασικό κορμό της λύσης «από τους Κύπριους για τους Κύπριους», αν και εφόσον αυτή προκύψει. Εμείς, πέρα από την κριτική, η οποία πηγάζει από το διακαή μας πόθο για λύση, λύση όμως κτισμένη πάνω στις θεμελιώδεις αρχές της Ε.Ε. και του διεθνούς δικαίου, όπως άλλωστε ήταν και οι προεκλογικές δεσμεύσεις του νυν Προέδρου προς τα κόμματα της συγκυβέρνησης, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει επικίνδυνη εκτροπή. Η οποία, μας οδηγεί ολοταχώς, αφενός στο να βρεθούμε ξανά μπροστά σε ένα σχέδιο τύπου Ανάν, σχέδιο δηλαδή προτεκτορατοποίησης της Κύπρου και αφετέρου στον ορατό κίνδυνο να χάσουμε το σταθμό της αξιολόγησης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας βοηθώντας την να τον ξεπεράσει χωρίς ανταλλάγματα στο Κυπριακό. elmil@otenet.gr * Η Έλενα Μηλιώτη είναι Κύπρια οδοντίατρος, μόνιμα εγκατεστημένη στην Αθήνα