ΝΤΡΟΠΗ! Προσπαθούν να αλλοιώσουν τη μνήμη και την ιστορία μας

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Της ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ

Της Θεοδοσίας Κοντζόγλου Δεν διαθέτει φωτογραφικό υλικό από την εισβολή στην Κερύνεια η Κυπριακή Πρεσβεία στην Αθήνα. Μήπως άρχισε η προσπάθεια «λείανσης» των αποτελεσμάτων της τουρκικής κτηνωδίας και θηριωδίας; Απογοήτευση, θλίψη, υποψίες, και μία σειρά άλλων σκέψεων και συναισθημάτων κατέλαβαν όσους είχαμε τη ρομαντική διάθεση να αναδείξουμε την πατρίδα μας, να γνωρίσουμε στους νεότερους την ιστορία της, να προβάλουμε πολιτιστικά της στοιχεία και να συμβάλουμε με τις μικρές μας δυνάμεις να ενισχυθεί ο τουρισμός του νησιού μας και άρα να ενισχυθεί η οικονομία του τόπου. Γιατί σε τι άλλο συμβάλλουν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργανώνει η ομογένεια της Αθήνας και μάλιστα σε τόσο μα τόσο δύσκολους καιρούς, διαθέτοντας χρήματα από προσωπικούς πόρους και πολύτιμο χρόνο. Όλα τα παραπάνω ήταν αποτέλεσμα της αδιαφορίας που διαπιστώσαμε από πλευράς των ανθρώπων της Κυπριακής Πρεσβείας από τους οποίους τι ζητήσαμε; Μόνον μερικές φωτογραφίες της Κερύνειας. Της όμορφης, αξέχαστης, αλησμόνητης μικρής, πικρής μας Κερύνειας για να δημιουργήσουμε μια μικρή φωτογραφική έκθεση με θέμα τις αλησμόνητες πατρίδες. Αιτία της πρόθεσής μας ήταν η παρουσίαση του βιβλίου της εξαίρετης συγγραφέως Νοέλ Μπάξερ «Από Δρυ Παλιά και από Πέτρα» στον Σύνδεσμό Λέσχης βιβλίου «Φως» των αποφοίτων της Ιονιδείου Σχολής.. Ένα γλυκόπικρο μυθιστόρημα με περικοπές από τον Όμηρο, που περιγράφει την οδύσσεια μίας γυναίκας από το 1903 ως τις μέρες μας. Μιας γυναίκας που ξεκινάει τη πορεία της από τη Μ. Ασία, φθάνει ορφανή στη Κύπρο, επιστρέφει στη Μ. Ασία, βιώνει τους διωγμούς και επιστρέφει στη Κύπρο, βιώνει τον πόλεμο και καταφεύγει στην Αθήνα και ή οδύσσειά της συνεχίζεται ως τη μακρινή Ινδία. Στον σχεδιασμό της εκδήλωσης, σκεφθήκαμε να αναρτήσουμε και μία μικρή φωτογραφική έκθεση από την Κερύνεια και τη Σμύρνη με τίτλο «Κερύνεια – Μ. Ασία, αλησμόνητες πατρίδες». Η εκδήλωση είχε οριστεί στις 16 Φεβρουαρίου και στις 16 Ιανουαρίου επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά στην αρχή και με επιστολή στη συνέχεια με το ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ απ όπου μερικές ημέρες μετά μας παρέπεμψαν στο Γραφείο Τύπου. Ατυχώς ο Σύμβουλος Τύπου είχε μετατεθεί εκείνες τις μέρες χωρίς να έχει οριστεί προηγουμένως κάποιος αντικαταστάτης. – Άραγε τι ζημιά θα προκαλούσε ο κ. Λυκαύγης εάν παρέμενε μερικές ημέρες ακόμα μέχρι να έρθει ο έμπιστος στη νέα κυβέρνηση νέος Σύμβουλος Τύπου; Μια από τις σκέψεις μας ήταν αυτή . Αν ή απουσία του Συμβούλου Τύπου συνέβαλε ώστε να μην λάβουμε ποτέ τις φωτογραφίες της Κερύνειας που ζητήσαμε δεν το γνωρίζουμε. Είναι όμως δυνατόν για έναν ολόκληρο μήνα να μην έχουν βρεθεί δέκα φωτογραφίες από την κατεχόμενη Κερύνεια; Οι φωτογραφίες – υποτίθεται ότι – αναμένονταν να έρθουν σε cd. Τελικά δεν έφθασαν ποτέ. Έμεινε μόνον η αναφορά στη πρόσκληση της βιβλιοπαρουσίασης, ότι οι φωτογραφίες αποτελούσαν ευγενική προσφορά της Πρεσβείας της Κύπρου. Τελικά από το αδιέξοδο – και το ρεζίλεμα – μας έβγαλε ή δήμαρχος της Κερύνειας, η κ. Μαρία Ιωάννου η οποία ήταν επίτιμη προσκεκλημένη στην εκδήλωση, την οποία τίμησαν με τη παρουσία τους περισσότεροι από 300 άνθρωποι, των γραμμάτων και των τεχνών. Ανάμεσά τους ήσαν συγγραφείς, δημοσιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίων, πολιτικοί και άλλοι επαγγελματίες αρκετοί από τους οποίους έφθασαν στον Πειραιά από τη Βόρεια Ελλάδα. Στην έκθεση αναρτήθηκαν φωτογραφίες από εκκλησίες της Κερύνειας που έχουν συληθεί αλλά και φωτογραφίες από τις γειτονιές της Σμύρνης της εποχής πριν το διωγμό και τις σφαγές. Γιατί Ναι στη Σμύρνη έγινε διωγμός. Μας το λένε οι παππούδες μας που έζησαν και βίωσαν και έγραψαν με το αίμα τους την ιστορία. Και ναι στη Κερύνεια έγινε επίσης διωγμός. Τα ζήσαμε εμείς οι ίδιοι και οι πατεράδες μας, και οι παππούδες μας. Και γιατί ΝΑΙ στη Σμύρνη σφαγιάστηκαν οι Έλληνες στο όνομα της κάθαρσης και ΝΑΙ και στη Κερύνεια έγιναν σφαγές, και βομβαρδισμοί, και βιασμοί και εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού, γυναικών, κοριτσιών, παιδιών, ηλικιωμένων, ιερωμένων. Και όλα αυτά τα ζήσαμε. Και δεν τα ξεχάσαμε. Και δεν θα τα ξεχάσουμε. Οποιαδήποτε λύση κι αν αποφασίσουν… Και η στέρηση των φωτογραφιών-απτών αποδείξεων του άξεστου, βίαιου, απολίτιστου λαού που εισέβαλε στο νησί μας και κατέσφαξε και βίασε και άφησε πίσω του μόνον αποκαΐδια και ομαδικούς τάφους δεν θα συμβάλει ποτέ στην αλλοίωση της μνήμη μας. Και η στέρηση των φωτογραφιών με τα έργα της τουρκικής εισβολής, δεν θα ενταφιάσει τον πόθο μας για επιστροφή. Δεν θα μας εμποδίσει να φωνάζουμε ότι οι Έλληνες της Κύπρου, δεν μπορούν να συμβιώσουν με τους έποικους της Τουρκίας παρά μόνον με τους Τουρκοκύπριους που οι μεγάλες δυνάμεις τους χρησιμοποίησαν για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους άνομους, υποχθόνιους σκοπούς. Είναι προφανές, ότι η σημερινή Κυπριακή κυβέρνηση, στο όνομα της «λύσης», της οποιασδήποτε «λύσης», αποφάσισε να αλλοιώσει τη μνήμη και την ιστορία μας. Το μόνο που μπορούμε να πούμε για την ώρα είναι : ΝΤΡΟΠΗ! Τρίζουν τα κόκαλα των 2.000 νεκρών μας του ’74 και όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Κύπρου στους προηγούμενους αγώνες. Τρίζουν τα κόκαλα του Παλληκαρίδη, του Αυξεντίου, του Καραολή, του Δημητρίου, του Μάτση… Τρίζουν τα κόκαλα του Μαρκαντώνιου Βραγαδίνου, του αρχιεπίσκοπου Κυπριανού. Τρίζουν. Τα’ ακούτε; ΝΤΡΟΠΗ!