Του Ηλία Ηλιόπουλου*
Βρέθηκα τον Ιούλιο στη Σαντορίνη. Ίσως, το ωραιότερο νησί της Ελλάδος μας. Φυσικά επισκέπτες – θαυμαστές από όλες τις χώρες του Κόσμου. Ανάμεσά τους και Ομογενείς. Και Έλληνες από όλη την Ελλάδα. Αλλά και Έλληνες που δεν είναι ούτε μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδος, ούτε Έλληνες της Διασποράς. Είναι Νεομετανάστες. Ευκαιρία βρήκα να φλυαρήσω και να μάθω πολλά από μια πολύ όμορφη Αθηναία…. Νεομετανάστρια στη Γερμανία. Της συστήθηκα και άρχισα:
- « Είμαι κι εγώ οπαδός της μεθοδικής και αποδοτικής εργατικότητας του γερμανικού λαού. Της επαξίως αποκτούμενης προόδου του. Και της δίκαιης αμοιβής και Πρόνοιας που παρέχει η Πολιτεία στους εργαζόμενους και εργασθέντες. Από τη σωστή διαχείριση των κρατήσεων των κόπων τους βέβαια».
-«Πόσο καιρό είστε εκεί»;
- « Είμαι ενάμιση χρόνο. Η «δουλειά» μου με στέλνει σε πολλές πόλεις. Έχω γνωρίσει αρκετά καλά: Φράϊμπουργκ, Μόναχο, Κολωνία, Φρανκφούρτη. Μιλάω με Έλληνες για ποικίλα θέματα που αφορούν τη ζωή τους εκεί, μιλάω με Γερμανούς, μαθαίνω για τη νοοτροπία τους, τις απόψεις τους και το θαυμασμό τους για την Ελλάδα και εμάς τους Έλληνες διαχρονικά κ. ά.».
- « Πείτε μου τί νιώθετε σεις που πηγαίνετε τώρα! Που αφήνετε την Πατρίδα μας και αναζητάτε μια καλλίτερη τύχη στη Γερμανία. Τη χώρα της Ευρώπης που προσκαλεί, ανοιχτά και καθαρά, οποιονδήποτε έχει τις επαγγελματικές προϋποθέσεις να εργασθεί τίμια και κερδοφόρα, για τον εργοδότη του και τον εαυτό του, ισότιμα και αξιοκρατικά. Χωρίς αηδιαστικές διαμεσολαβήσεις πολιτικών, συνδικαλιστικών και παρομοίων επιβλαβών παραγόντων. Όπως έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα μας. Σας είπα και σας ερωτώ πολλά; Σας εξηγήθηκα όμως ότι μου αρέσει η Γερμανία».
- « Το κατάλαβα. Και με μισή καρδιά, γιατί είμαι Ελληνίδα, σας λέω ότι έχετε σε όλα απολύτως δίκιο για τη Γερμανία. Με ρωτάτε τί νιώθουμε: Στην αρχή νιώθουμε την ευχαρίστηση της επιτυχίας του στόχου μας. Άφιξη, προσανατολισμός, εύρεση εργασίας, τακτοποίηση, ικανοποίηση, προσαρμογή. ΕΛΠΙΔΑ. Ελπίδα στη Γερμανία, εφόσον είστε όπως πρέπει. Στη Γερμανία, θα συναντήσετε επί πλέον ειλικρινή εκτίμηση, φιλία, βοήθεια, εξυπηρέτηση, ανθρωπιά. Φιλοξενία αν χρειασθείτε. Υπάρχει μια απρόσμενη ζεστασιά. Τονίζω: Εφόσον είστε όπως πρέπει! Μετά… κάποιες στιγμές μας λείπει το σπίτι μας. Οι οικείοι μας, οι φίλοι μας, το περιβάλλον μας, οι παλιές μας συνήθειες. Η Πόλη μας, η Πατρίδα μας. Όμως δεν αφήνουμε τη Γερμανία, τη δουλειά μας, το νέο μας περιβάλλον, την καινούργια ζωή που ονειρευόμαστε, τις νέες μας γνωριμίες, φιλίες, για να ξαναγυρίσυμε στα παλιά κι αξέχαστα, εξ’ αιτίας της γλυκιάς πληγής: Tης έμφυτης και ανεξίτηλης νοσταλγίας».
- «Μπράβο! Συμφωνώ. Προσέξτε: Μιλάω με Σαντορινιούς στην Αθήνα. Έχουν μια παράλληλη βιωματική πορεία με εσάς. Μου διηγούνται, ότι όταν έγινε στη Σαντορίνη ο καταστρεπτικός σεισμός στις 9 Ιουλίου του 1956 - τί σύμπτωση σαν σήμερα πριν 55 χρόνια - πάρα πολλοί έφυγαν στην Αθήνα. Σεισμός γίνεται και σήμερα στη Ελλάδα μας. Γι’ αυτό και φεύγετε. Μου λένε λοιπόν πως ήσαν ευχαριστημένοι στην Αθήνα. Μα νοσταλγούσαν τη ζωή στο νησί τους. Όμως παραμείνανε μακριά του και φτιάξανε μια καλλίτερη ζωή. Εδώ λοιπόν για σας χρειάζεται η ψυχική δύναμή σας, για να μη λυγίσετε. Να κοιτάτε μόνο μπροστά και ψηλά, χωρίς να σας φοβίζουν οι σκιές του παρελθόντος που τρέχουν σαν ερινύες μπροστά σας. Είναι μόνο σκιές από αδιάγραφες αναμνήσεις ….ωραία μου νεαρά Ελληνίδα. Αν κοιτάξετε πίσω σας δεν θα δείτε σκιές. Θα δείτε φοβερό πηχτό παγωμένο σκοτάδι. Που τολμήσατε και πέσατε πάνω του, περάσατε από μέσα του σαν να περάσατε μέσα από φλόγες πυρκαγιάς. Άλλωστε υπάρχουν και αεροπλάνα για να ξαναγυρίζετε στο παρελθόν σας. Μπροστά λοιπόν: Κουράγιο, επιμονή, ανοιχτοί ουρανοί. Η ξενιτιά είναι το τίμημα της Προόδου, της Ελπίδας και της αναζήτησης μιας καλλίτερης Τύχης. Αξίζει να το πληρώσει κανείς. Με ικανοποίηση και χαρά. Αγοράσατε μια καινούργια ζωή. Απολαύστε την».
- « Ήμουνα και πάλι πριν μερικούς μήνες στη Γερμανία, μου αρέσει πολύ». Μου ανοίγει την καρδιά της…. «κατά ένα μέρος»:
- « Είμαι κι εγώ οπαδός της μεθοδικής και αποδοτικής εργατικότητας του γερμανικού λαού. Της επαξίως αποκτούμενης προόδου του. Και της δίκαιης αμοιβής και Πρόνοιας που παρέχει η Πολιτεία στους εργαζόμενους και εργασθέντες. Από τη σωστή διαχείριση των κρατήσεων των κόπων τους βέβαια».
-«Πόσο καιρό είστε εκεί»;
- « Είμαι ενάμιση χρόνο. Η «δουλειά» μου με στέλνει σε πολλές πόλεις. Έχω γνωρίσει αρκετά καλά: Φράϊμπουργκ, Μόναχο, Κολωνία, Φρανκφούρτη. Μιλάω με Έλληνες για ποικίλα θέματα που αφορούν τη ζωή τους εκεί, μιλάω με Γερμανούς, μαθαίνω για τη νοοτροπία τους, τις απόψεις τους και το θαυμασμό τους για την Ελλάδα και εμάς τους Έλληνες διαχρονικά κ. ά.».
- « Πείτε μου τί νιώθετε σεις που πηγαίνετε τώρα! Που αφήνετε την Πατρίδα μας και αναζητάτε μια καλλίτερη τύχη στη Γερμανία. Τη χώρα της Ευρώπης που προσκαλεί, ανοιχτά και καθαρά, οποιονδήποτε έχει τις επαγγελματικές προϋποθέσεις να εργασθεί τίμια και κερδοφόρα, για τον εργοδότη του και τον εαυτό του, ισότιμα και αξιοκρατικά. Χωρίς αηδιαστικές διαμεσολαβήσεις πολιτικών, συνδικαλιστικών και παρομοίων επιβλαβών παραγόντων. Όπως έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα μας. Σας είπα και σας ερωτώ πολλά; Σας εξηγήθηκα όμως ότι μου αρέσει η Γερμανία».
- « Το κατάλαβα. Και με μισή καρδιά, γιατί είμαι Ελληνίδα, σας λέω ότι έχετε σε όλα απολύτως δίκιο για τη Γερμανία. Με ρωτάτε τί νιώθουμε: Στην αρχή νιώθουμε την ευχαρίστηση της επιτυχίας του στόχου μας. Άφιξη, προσανατολισμός, εύρεση εργασίας, τακτοποίηση, ικανοποίηση, προσαρμογή. ΕΛΠΙΔΑ. Ελπίδα στη Γερμανία, εφόσον είστε όπως πρέπει. Στη Γερμανία, θα συναντήσετε επί πλέον ειλικρινή εκτίμηση, φιλία, βοήθεια, εξυπηρέτηση, ανθρωπιά. Φιλοξενία αν χρειασθείτε. Υπάρχει μια απρόσμενη ζεστασιά. Τονίζω: Εφόσον είστε όπως πρέπει! Μετά… κάποιες στιγμές μας λείπει το σπίτι μας. Οι οικείοι μας, οι φίλοι μας, το περιβάλλον μας, οι παλιές μας συνήθειες. Η Πόλη μας, η Πατρίδα μας. Όμως δεν αφήνουμε τη Γερμανία, τη δουλειά μας, το νέο μας περιβάλλον, την καινούργια ζωή που ονειρευόμαστε, τις νέες μας γνωριμίες, φιλίες, για να ξαναγυρίσυμε στα παλιά κι αξέχαστα, εξ’ αιτίας της γλυκιάς πληγής: Tης έμφυτης και ανεξίτηλης νοσταλγίας».
- «Μπράβο! Συμφωνώ. Προσέξτε: Μιλάω με Σαντορινιούς στην Αθήνα. Έχουν μια παράλληλη βιωματική πορεία με εσάς. Μου διηγούνται, ότι όταν έγινε στη Σαντορίνη ο καταστρεπτικός σεισμός στις 9 Ιουλίου του 1956 - τί σύμπτωση σαν σήμερα πριν 55 χρόνια - πάρα πολλοί έφυγαν στην Αθήνα. Σεισμός γίνεται και σήμερα στη Ελλάδα μας. Γι’ αυτό και φεύγετε. Μου λένε λοιπόν πως ήσαν ευχαριστημένοι στην Αθήνα. Μα νοσταλγούσαν τη ζωή στο νησί τους. Όμως παραμείνανε μακριά του και φτιάξανε μια καλλίτερη ζωή. Εδώ λοιπόν για σας χρειάζεται η ψυχική δύναμή σας, για να μη λυγίσετε. Να κοιτάτε μόνο μπροστά και ψηλά, χωρίς να σας φοβίζουν οι σκιές του παρελθόντος που τρέχουν σαν ερινύες μπροστά σας. Είναι μόνο σκιές από αδιάγραφες αναμνήσεις ….ωραία μου νεαρά Ελληνίδα. Αν κοιτάξετε πίσω σας δεν θα δείτε σκιές. Θα δείτε φοβερό πηχτό παγωμένο σκοτάδι. Που τολμήσατε και πέσατε πάνω του, περάσατε από μέσα του σαν να περάσατε μέσα από φλόγες πυρκαγιάς. Άλλωστε υπάρχουν και αεροπλάνα για να ξαναγυρίζετε στο παρελθόν σας. Μπροστά λοιπόν: Κουράγιο, επιμονή, ανοιχτοί ουρανοί. Η ξενιτιά είναι το τίμημα της Προόδου, της Ελπίδας και της αναζήτησης μιας καλλίτερης Τύχης. Αξίζει να το πληρώσει κανείς. Με ικανοποίηση και χαρά. Αγοράσατε μια καινούργια ζωή. Απολαύστε την».
- « Σας ευχαριστώ για την αποτελεσματική ενθάρρυνση κ. Ηλιόπουλε. Πάρτε τη κάρτα μου και σας περιμένω στη Στουτγάρδη, στο νέο μου σπίτι».
* Ο Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Ιδρυτής – Ιδιοκτήτης - Διευθυντής του
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ αφήστε το σχόλιό σας, με σεβασμό στη προσωπικότητα των ατόμων και χωρίς να προκαλέσετε τους νόμους και τη Δικαιοσύνη. ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ δεν δημοσιεύονται εκτός εάν το εγκρίνει η διαχειρίστρια του ιστολογίου. Εάν επιθυμείτε, επικοινωνείστε με το τηλέφωνο: 6981042435 Διαφορετικά αφήστε τα στοιχεία σας στο email: th.kontzoglou@gmail.com
Ευχαριστώ
Θεοδοσία Κοντζόγλου