ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ;

"Ενώ η χώρα οδηγείται στο χάος, οι πολιτικές ηγεσίες αποδείχθηκαν χθες κατώτερες των περιστάσεων. Καλώ τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αναλάβουν πρωτοβουλίες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων..."

Τα πιο πάνω αποτελούν μέρος των δηλώσεων του βουλευτή της Β΄ Περιφέρειας Πειραιά Δημήτρη Λιντζέρη, ο οποίος τυγχάνει της αποδοχής και της επικρότησις των ενεργειών του από το σύνολο των ψηφοφόρων του, αν κρίνει κανείς από τα μηνύματα που δέχεται ο ίδιος.  Άλλωστε ο Δημήτρης Λιντζέρης έδινε πάντα τον αγώνα του με γνώμονα την καθαρότητα της συνείδησής του, γι αυτό ίσως και ενώ είναι ιδιαίτερα αξιόλογος ως επιστήμονας και ως πολιτικός, μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε σε υπουργικό θώκο.  



Δημήτρης Λιντζέρης, βουλευτής ΠΑΣΟΚ
Β΄ Περιφέρειας Πειραιά



Άλλωστε και στην προσωπική του ιστοσελίδα ο κ. Λιντζέρης σημειώνει σε ένα διαχρονικό μήνυμά του για τα λάθη του παρελθόντος:



"...Το κόμμα αποξενώθηκε από τα ιδανικά του, απομακρύνθηκε από τις κοινωνικές και ιδεολογικές πηγές του. Μετατράπηκε σε εφαλτήριο κοινωνικής και οικονομικής ανέλιξης, διακρίθηκε για τον πολιτικό αποκλεισμό που επιφύλασσε στους «μη ημέτερους». Η πολιτική αντιμετωπίστηκε με όρους κρατισμού και εξουσίας. Η κοινωνία απουσίαζε. Ήταν σα να είχε ξεπεραστεί το κοινωνικό, πατριωτικό και ηθικό
ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Οι κομματικοί μηχανισμού επεδίωκαν να αντικαταστήσουν την κοινωνία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντί να είναι κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, συγκέντρωνε την νομή της εξουσίας σε κάποιους λίγους εκλεκτούς και διαθέσιμους (ψήφιση ασυμβίβαστου, εκλογικός νόμος που τελικά απεσύρθη, αυθαίρετος διαχωρισμός της χώρας σε περιφέρειες κ.λ.π.). Το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα δεν απέκτησε ποτέ ουσιαστικό περιεχόμενο, λειτούργησε ως ταυτότητα ομάδας διαχειριστών του κόμματος και της εξουσίας και όχι ως πολιτική πλατφόρμα.. Εν κατακλείδι η οργάνωση υποκαταστάθηκε από ανταγωνιζόμενους μηχανισμούς διαπλοκής και νομής της εξουσίας σε όλα τα επίπεδα. Τα λάθη του παρελθόντος αφού προσδιοριστούν και αναλυθούν, οφείλουν να γίνουν κτήμα της συλλογικής κομματικής μνήμης και συνείδησης ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον.


Η κατάσταση αυτή δικαιώνει πλήρως τη Συμμετοχική Δημοκρατία και ως πρόταση και ως διαδικασία και ως αξία και επιβάλει την εφαρμογή της.


Στόχος και καθήκον του κόμματος


•o Διασφάλιση εσωτερικής δημοκρατίας, διαφάνειας, συμμετοχής και αποτελεσματικότητας.

•o Το κόμμα εκφράζει τους πολίτες . Η δημιουργία στελεχών για την αντιπροσώπευση των πολιτών σε όλες τις βαθμίδες της δημοκρατίας (Συνδικαλισμός, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Κοινοβούλιο).

Η αναίρεση των πιο πάνω οδηγεί σε περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης και σε δημοκρατικά ελλείμματα. Γνωστά σε εμάς στην τελευταία φάση.


•o Η σωστή πληροφόρηση και η ενεργός διαμόρφωση της κοινής γνώμης για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να προωθηθούν τα γενικότερα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Η αναίρεση αυτού οδηγεί σε επικίνδυνο λαϊκισμό, όπου οι λαϊκιστικές, ευκαιριακές επιθυμίες μετατρέπονται σε πολιτικές.

Απάντηση σε αυτά, η οργάνωση του κόμματος σε 3 επίπεδα.

•Γεωγραφική ενότητα Δήμος - Νομός - Περιφέρεια


•Κλαδική οργάνωση


•Οργάνωση ειδικών ενδιαφερόντων και κινημάτων.


Κάθε μέλος μπορεί να συμμετέχει σε όσες οργανώσεις επιθυμεί. Διατηρεί όμως το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε μια μόνο.

Η δημιουργία ενός κόμματος εσωκομματικού, πολιτικού, κοινωνικού εθνικού διαλόγου. Ακόμα διαλόγου με τα όμορα κόμματα στα πλαίσια της γεωγραφικής θέσης της χώρας μας και της Ε.Ε..

Η τοπική οργάνωση

Οφείλει να έχει γνώση της τοπικής ιστορίας, του πολιτισμού και των παραδόσεων.


Γνώση των τοπικών προβλημάτων και επεξεργασία προτάσεων για τη λύση τους. Συμμετοχή σε σχέδιο τοπικής ανάπτυξης.

Κλαδική οργάνωση

Οι κλαδικές οργανώσεις είναι πόλοι συγκέντρωσης γνώσης, πείρας, προβληματισμού, διαλόγου και επιστημονικής προσέγγισης συγκεκριμένων προβλημάτων. Με αυτό τον τρόπο παράγονται στελέχη από την κοινωνία τα οποία μπορούν να συμβάλουν πραγματικά σε σοβαρό επιστημονικό διάλογο. Η διακλαδική συνεργασία και ο διεπιστημονικός διάλογος μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσα από την σωστή αξιοποίηση των κλαδικών και το κίνημα ν' αποκτήσει έναν αποτελεσματικό μορφωτικό ρόλο, χωρίς να μεταβάλλεται σε μια ελίτ ύπερθεν της κοινωνίας.

Ο προγραμματικός λόγος του κόμματος διαμορφώνεται σε επίπεδο Δήμου, Νομού, Περιφέρειας, Κράτους και Διεθνών Σχέσεων. Σε κάθε επίπεδο σε σχέση με τις τοπικές κοινωνικές δυνάμεις, την οργανωμένη κοινωνία των πολιτών και τους φορείς της. Η γνώση και η άρθρωση των συλλογικών συμφερόντων και η μετάφρασή τους σε συγκεκριμένες πολιτικές.

Απαραίτητος είναι ο ανοιχτός δημόσιος διάλογος με την πνευματική ηγεσία, την ακαδημαϊκή κοινότητα και την οικονομική εξουσία..."
Και ο ανύπαρκτος

Στην αντίθετη όχθη, και χωρίς πολιτικό λόγο, βρίσκεται ο Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας Γιάννης Διαμαντίδης, ο οποίος έμαθε το ...ποιηματάκι του και ήρθε στη Βουλή για να το πει και να στηρίξει εκείνον που του εξασφάλισε την υπουργική καρέκλα. 

Ξέσπασαν σε ακράτητα γέλια οι πολιτικοί υπάλληλοι και οι ένστολοι του ΥΘΥΝΑΛ που βρέθηκαν μπροστά σε τηλεοπτικούς δέκτες.  Ο άνθρωπος φάνηκε - προδόθηκε από το ύφος του και το χρώμα της φωνής του - ότι είχε γίνει δέκτης κομματικής υπόδειξης για τον τρόπο που θα έκανε τη δήλωσή του:  "Όλοι αυτοί που με τις δηλώσεις τους μας γυρίζουν πίσω στο 1965 θα πρέπει να το καταλάβουν, ότι η χώρα έχει πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν θέλουν να τον ρίξουν, ας πάνε μέσα στη Βουλή να τον καταψηφίσουν..." είπε ο κ. Διαμαντίδης και μάλλον ούτε και ο ίδιος πίστευε ότι η επόμενη μέρα θα τον βρει άξιο στα μάτια των ψηφοφόρων του.

Μέχρι πρόσφατα υπήρχε η γενική εκτίμηση ότι ο Γιάννης Διαμαντίδης θα ήταν μέσα στα πρώτα ονόματα των υπουργών που θα αναδομηθούν.  Σήμερα όμως - και μετά από τόση καθυστέρηση - ουδείς νοιάζεται εάν ο συγκεκριμένος θα μετέχει ή όχι στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα.  Για την ακρίβεια, ουδείς από τους ψηφοφόρους του ΠΑ.ΣΟΚ νοιάζεται για τη σύνθεση της κυβέρνησης έτσι όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα καθώς το ζητούμενο θα ήταν να υπάρξει μία κυβέρνηση που θα ικανοποιούσε το αίτημα των χιλιάδων αγανακτισμένων πολιτών οι οποίοι τις τελευταίες 21 ημέρες έχουν κυριολεκτικά στρατοπεδεύσει στη Πλατεία Συντάγματος.  Αυτό το αίτημα όμως, δηλαδή η ελάφρυνση των μικρών εισοδημάτων από τη καταιγίδα των φόρων, δεν έχει εισακουστεί.

Είναι προφανές ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, και οι Υπουργοί οι οποίοι εισήλθαν με πομπώδεις δηλώσεις στήριξής του, στη Βουλή, δεν έχουν λάβει το μήνυμα του λαού.  Γι αυτό και ο ίδιος ο Παπανδρέου οδήγησε σε αποτυχία την υποτιθέμενη προσπάθειά του για συναίνεση όταν ο ίδιος επέμενε όλοι να συναινέσουν στις δικές του υποδείξεις και η χώρα να υποθηκευτεί για τα επόμενα πενήντα χρόνια και οι κάτοικοί της να καταστούν στην ουσία σκλάβοι.

Είναι αμφίβολο εάν θα υπάρξει σοβαρός άνθρωπος που θα τολμήσει να συμμετάσχει στην από ώρες ...ανασχηματιζόμενη κυβέρνηση.  Εκτός κι αν αυτή η κυβέρνηση θα μας επιφυλάξει ευχάριστες εκπλήξεις.  Όνειρα θερινής νυχτός!

Θεοδοσία Κοντζόγλου