Ένα παιδάκι μόλις 11 ετών, ο Λευτέρης Πιτσιλλίδης, εμπνεύστηκε το πιο κάτω τραγούδι που αφιέρωσε στα δύο αδικοχαμένα αδέλφια, τον Μίλτο και τον Χρίστο Χριστοφόρου.
Το πιο συγκινητικό ίσως βίντεο είναι το http://youtu.be/XHQyh2c5WYo . Υπάρχουν εδώ σκηνές από την πρώτη στρατιωτική άδεια των
παιδιών. Των αδελφών που όπως όλα τα παιδιά της Κύπρου, παρουσιάζονται στον Στρατό αμέσως μόλις ολοκληρώσουν την Δευτεροβάθμια εκπαίδευσή τους.
Και τα παιδιά της Κύπρου, δεν ζητούν από τους γονείς τους μια καλύτερη τοποθέτησης. Και οι μανάδες της Κύπρου, δεν τρέχουν από τον διοικητή στον Υπουργό και από τον Δήμαρχο στον βουλευτή για να φέρουν τα βλαστάρια τους σε καλύτερη Μονάδα ή για να αποφύγουν τη στράτευση.
Και οι μανάδες και οι πατεράδες της Κύπρου, νιώθουν την υπερηφάνεια όταν τα βλαστάρια τους φορέσουν για πρώτη φορά τα χρώματα του στρατού. Και η πρώτη μπουγάδα του στρατιώτη, ακόμα κι αυτή η απλή διαδικασία, φουσκώνει το στήθος της μάνας με χαρά και συγκίνηση. Αν δεν πιστεύετε όσα - από προσωπική εμπειρία και εκτίμηση - γράφω, δείτε τις πιο κάτω εικόνες που προφανώς δεν είναι κατασκευασμένες.
Θ.Κ.
Ωστόσο το YouTube περιλαμβάνει αρκετά άλλα βίντεο που έφτιαξαν φίλοι των παιδιών, ακόμα και άγνωστοι με τα δύο αδέλφια άνθρωποι. Όλοι καταλήγουν σε μία σκέψη. Ότι ο θάνατος των δύο παιδιών, όπως και όλων όσοι έχασαν τη ζωή τους στην τραγική έκρηξη στο Μαρί, δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητος.
Το δυστύχημα είναι ότι ο κύριος υπεύθυνος των 12 θανάτων, αδυνατεί να αποδεχθεί τις ευθύνες του. Αδυνατεί να δεχθεί ότι οφείλει να παραιτηθεί.
Ένα παιδί γράφει στίχους μετά την τραγωδία
http://youtu.be/jlpjaaEEbaA Οι φίλοι του Μίλτου και του Χρήστου εκφράζουν τα συναισθήματά τους με στίχους και μουσική
Ένα από τα μηνύματα που συνοδεύουν το πιο πάνω: "Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να μείνουν ζωντανές κάποιες από τις στιγμές των αγαπημένων διδύμων που χάθηκαν στις 11-7-2011 στη βάση Ε. Φλωράκης. Θα είναι πάντα στη σκέψη και τη ψυχή μας!"
Η χαρά της στράτευσης
Το πιο συγκινητικό ίσως βίντεο είναι το http://youtu.be/XHQyh2c5WYo . Υπάρχουν εδώ σκηνές από την πρώτη στρατιωτική άδεια των
παιδιών. Των αδελφών που όπως όλα τα παιδιά της Κύπρου, παρουσιάζονται στον Στρατό αμέσως μόλις ολοκληρώσουν την Δευτεροβάθμια εκπαίδευσή τους.
Και τα παιδιά της Κύπρου, δεν ζητούν από τους γονείς τους μια καλύτερη τοποθέτησης. Και οι μανάδες της Κύπρου, δεν τρέχουν από τον διοικητή στον Υπουργό και από τον Δήμαρχο στον βουλευτή για να φέρουν τα βλαστάρια τους σε καλύτερη Μονάδα ή για να αποφύγουν τη στράτευση.
Και οι μανάδες και οι πατεράδες της Κύπρου, νιώθουν την υπερηφάνεια όταν τα βλαστάρια τους φορέσουν για πρώτη φορά τα χρώματα του στρατού. Και η πρώτη μπουγάδα του στρατιώτη, ακόμα κι αυτή η απλή διαδικασία, φουσκώνει το στήθος της μάνας με χαρά και συγκίνηση. Αν δεν πιστεύετε όσα - από προσωπική εμπειρία και εκτίμηση - γράφω, δείτε τις πιο κάτω εικόνες που προφανώς δεν είναι κατασκευασμένες.
Θ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ αφήστε το σχόλιό σας, με σεβασμό στη προσωπικότητα των ατόμων και χωρίς να προκαλέσετε τους νόμους και τη Δικαιοσύνη. ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ δεν δημοσιεύονται εκτός εάν το εγκρίνει η διαχειρίστρια του ιστολογίου. Εάν επιθυμείτε, επικοινωνείστε με το τηλέφωνο: 6981042435 Διαφορετικά αφήστε τα στοιχεία σας στο email: th.kontzoglou@gmail.com
Ευχαριστώ
Θεοδοσία Κοντζόγλου